John Collier, een vertegenwoordiger van de prerafaëlieten, creëerde het schilderij van Lilith in 1887 en beeldde haar af als een verleidelijke en sensuele vrouw met een slang.

Lilith heeft in de geschiedenis veel gezichten gehad. Oorspronkelijk werd ze aanbeden als een Sumerische godin, die leefde met de Snake en de Anzu-vogelstam van de Wereldboom. Op bevel van de godin Inana werd de boom gesplitst en vluchtte Lilith naar een onbekend gebied.

In Aramese legenden en bezweringen verschijnt de naam Lilith als een term voor demonen die de mens 's nachts achtervolgen en verantwoordelijk zijn gehouden voor de plotselinge kinderlijke dood. Terwijl de bijbelse vertaling van Martin Luther tevergeefs de naam Lilith zoekt, wordt in andere bijbelvertalingen beschreven dat het huis van Lilith de woestijn is.

De moderne emancipatie heeft Lilith gekozen als symbool voor de onafhankelijkheid van de vrouw. Het vertegenwoordigt de tegenhanger van Eva, die zich aan patriarchale heerschappij onderwerpt. De wortels liggen in de joods-emancipatorische theologie. Lilith is de geleerde sterke vrouw die, in tegenstelling tot Eva, de verleidingen van de duivel weerstaat en de heerschappij van Adam, de man, tart. Als de eerste vrouw van Adam, volgens een andere traditie, heeft ze God ertoe gebracht zijn heilige naam te verraden. Ze vroeg om vleugels van God en vloog weg.

In zijn schilderij focust Collier op de demonische kant van Lilith als een sensuele en verleidelijke vrouw en symbool van seksualiteit. Ook qua compositie blijft, behalve Lilith, al het andere in de schaduw. Door de slang, met wie ze in harmonie leeft, wordt Lilith opgevoerd als een antithese voor Eva en als een bondgenoot van de duistere kant. Dit is haar lot in de moderne mediawereld, waar ze meestal de rol van het kwaad op zich neemt.

---

Lilith · John Collier