Alphonse Osbert was een symbolistische schilder die in zijn tijd tot de avant-garde behoorde en enkele van de beste voorbeelden van zuivere symbolistische kunst schilderde op het hoogtepunt van de beweging. Alphonse Osbert werkte in de studio's van Henri Lehmann, Fernand Cormon en Léon Bonnat. Zijn stijl was aanvankelijk beïnvloed door Spaanse oude meesters en was naturalistisch, zoals in die tijd gebruikelijk was. Later nam hij echter meer progressieve Post-Impressionistische stijlen over en experimenteerde hij met revisionistische of pointillistische technieken dankzij zijn vriendschap met Georges Seurat. Zijn belangrijkste invloed was echter het Symbolisme, zoals dat tot uiting kwam in de schilderijen van Pierre Puvis de Chavannes, en hij liet al snel het schilderen van scènes uit de echte wereld achter zich op zoek naar diepere betekenissen.

Osbert schilderde een ongewoon portret van de oude Griekse dichteres Sappho, kort nadat hij onder de invloed van Puvis de Chavannes was gekomen. Het schilderij vermijdt elk verhaal en vestigt zijn benadering van het symbolisme met een zeer beperkt palet, vereenvoudigde aardvormen en een opkomende of ondergaande zon of maan. Het schilderij Visie van de heilige Genevieve zou verward kunnen worden met een schilderij van Jeanne d'Arc, maar het is de Visie van de heilige Genevieve. Genevieve had dezelfde nederige wortels als een boerenmeisje in Nanterre dat vaak visioenen had die haar ertoe brachten de stad te redden van de aanval van Attila in 451. Osbert beperkt zijn kleuren tot blauw en groen, die symbolische associaties hebben met respectievelijk melancholie en hoop. Dit is waarschijnlijk het bekendste werk van Alphonse Osbert. Het werk Reverie in the Night combineert soortgelijke elementen om een schilderij van diepe rust te creëren dat elke gedetailleerde lezing tart. Alphonse Osbert behoorde tot degenen die tentoongesteld werden met de Artiest van de Ziel in de lobby van het Théâtre de la Bodinière in Parijs. Andere bekende Symbolisten die deze afsplitsingsbeweging oprichtten waren Carlos Schwabe, Edmond Aman-Jean en Lucien Lévy-Dhurmer. Hoewel het de aandacht trok van critici uit die tijd, was het effect ervan minder groot.

Het schilderij De eenzaamheid van Christus introduceert een scherp kleurcontrast met de maan aan de horizon. Er zijn nog sporen van zijn vroegere pointillistische techniek in de lucht boven de horizon. In het begin van de 20e eeuw voerde Osbert een aantal opdrachten uit voor grote muurschilderingen, waaronder ten minste twee voor de thermen van Vichy. Het werk Sleeping Nymph voegt iets meer achtergronddetails en het gouden haar en de lier van de nimf toe, maar gebruikt nog meer kleuren. Alphonse Osbert voegde voorzichtig meer details en iets minder sobere kleurenpaletten toe in latere schilderijen. Het werk Lyriek in het woud heeft een rijk kleurenpalet en oogt veel representatiever, hoewel de figuren statuesk blijven. De Muze bij zonsopgang werd aan het eind van de Eerste Wereldoorlog geschilderd om de effecten van het ochtendlicht op de boomtoppen en de getextureerde schors te laten zien. Zijn schilderij Evening Harmony on the Sea doet denken aan Sappho, hoewel deze rotsen niet bedoeld zijn om de Leucadische klif voor te stellen, waarvan zij zich zou hebben afgeworpen. Alphonse Osbert stierf in Parijs in 1939, slechts enkele weken voor het begin van de Tweede Wereldoorlog.