Pagina 1 / 2
Ambrogio Lorenzetti wordt beschouwd als een van de belangrijkste schilders van de 14e eeuw - en toch is hij maar bij heel weinig mensen bekend. Er is weinig bekend over het leven van de kunstenaar. Het staat vast dat hij in 1290 in Siena werd geboren en samen met zijn broer KUNSTENAAR0 behoorde tot een Italiaanse schildersbeweging, de zogenaamde School van Siena. Hoewel de conservatieve stijl van deze artistieke beweging de traditionele Byzantijnse kunst trachtte voort te zetten, streefde Lorenzetti naar artistieke verandering. Zijn intensieve studie van compositorische perspectivische voorstellingen, zijn visie op een meer naturalistische weergave van gezichten en figuren, en zijn enthousiasme voor de klassieke oudheid stelden hem in staat buitengewone werken te creëren die hun tijd ver vooruit waren. Hij combineerde conventioneel traditionalisme met vernieuwende onderwerpen in een originele stijl - en groeide zo uit tot een belangrijke vertegenwoordiger van de pre-renaissance periode.
Zoals gebruikelijk was voor kunstenaars van het Trecento, was Lorenzetti goed bekend met religieuze motieven, die hij presenteerde in een reeks altaarstukken. Zijn bijzondere belangstelling ging echter uit naar verhalende onderwerpen die hun oorsprong hadden in de uitgesproken politieke debatcultuur van de Italiaanse pre-Renaissance. Lorenzetti, die ook bekend stond als intellectueel en levendige discussies voerde met beroemde filosofen als Thomas van Aquino of Marsilius van Padua, leverde misschien wel de belangrijkste bijdrage aan het politieke discours van die tijd met de frescocyclus "Allegorie en gevolgen van goed en slecht bestuur". De allegorische voorstelling gebruikt moralistische scènes om te verwijzen naar de sociale en maatschappelijke gevolgen van politieke regeringen. Aangezien de kunstenaars van de Proto-Renaissance zich voornamelijk bezighielden met religieuze thema's, was de weergave van een politiek onderwerp een artistieke noviteit van die periode.
Ambrogio Lorenzetti kreeg helaas niet de kunsthistorische aandacht en erkenning die hij verdiende. De reden: helaas zijn er maar weinig van zijn werken bewaard gebleven. Sommige fresco's en schilderingen konden door uitgebreide restauratiewerkzaamheden in hun oorspronkelijke staat worden hersteld; het merendeel was echter zo zwaar beschadigd dat in sommige gevallen slechts afzonderlijke fragmenten konden worden geborgen. Het lijdt geen twijfel dat Lorenzetti een artistieke en filosofische visionair was die, door zijn vernieuwingen in de schilderkunst en zijn deelname aan intellectuele en politieke debatten, vandaag de dag wordt beschouwd als een pionier van de Renaissance. Aangenomen mag worden dat Lorenzetti en zijn hele familie het slachtoffer werden van de toen heersende pestepidemie.
Ambrogio Lorenzetti wordt beschouwd als een van de belangrijkste schilders van de 14e eeuw - en toch is hij maar bij heel weinig mensen bekend. Er is weinig bekend over het leven van de kunstenaar. Het staat vast dat hij in 1290 in Siena werd geboren en samen met zijn broer KUNSTENAAR0 behoorde tot een Italiaanse schildersbeweging, de zogenaamde School van Siena. Hoewel de conservatieve stijl van deze artistieke beweging de traditionele Byzantijnse kunst trachtte voort te zetten, streefde Lorenzetti naar artistieke verandering. Zijn intensieve studie van compositorische perspectivische voorstellingen, zijn visie op een meer naturalistische weergave van gezichten en figuren, en zijn enthousiasme voor de klassieke oudheid stelden hem in staat buitengewone werken te creëren die hun tijd ver vooruit waren. Hij combineerde conventioneel traditionalisme met vernieuwende onderwerpen in een originele stijl - en groeide zo uit tot een belangrijke vertegenwoordiger van de pre-renaissance periode.
Zoals gebruikelijk was voor kunstenaars van het Trecento, was Lorenzetti goed bekend met religieuze motieven, die hij presenteerde in een reeks altaarstukken. Zijn bijzondere belangstelling ging echter uit naar verhalende onderwerpen die hun oorsprong hadden in de uitgesproken politieke debatcultuur van de Italiaanse pre-Renaissance. Lorenzetti, die ook bekend stond als intellectueel en levendige discussies voerde met beroemde filosofen als Thomas van Aquino of Marsilius van Padua, leverde misschien wel de belangrijkste bijdrage aan het politieke discours van die tijd met de frescocyclus "Allegorie en gevolgen van goed en slecht bestuur". De allegorische voorstelling gebruikt moralistische scènes om te verwijzen naar de sociale en maatschappelijke gevolgen van politieke regeringen. Aangezien de kunstenaars van de Proto-Renaissance zich voornamelijk bezighielden met religieuze thema's, was de weergave van een politiek onderwerp een artistieke noviteit van die periode.
Ambrogio Lorenzetti kreeg helaas niet de kunsthistorische aandacht en erkenning die hij verdiende. De reden: helaas zijn er maar weinig van zijn werken bewaard gebleven. Sommige fresco's en schilderingen konden door uitgebreide restauratiewerkzaamheden in hun oorspronkelijke staat worden hersteld; het merendeel was echter zo zwaar beschadigd dat in sommige gevallen slechts afzonderlijke fragmenten konden worden geborgen. Het lijdt geen twijfel dat Lorenzetti een artistieke en filosofische visionair was die, door zijn vernieuwingen in de schilderkunst en zijn deelname aan intellectuele en politieke debatten, vandaag de dag wordt beschouwd als een pionier van de Renaissance. Aangenomen mag worden dat Lorenzetti en zijn hele familie het slachtoffer werden van de toen heersende pestepidemie.