Andy Schweigard vond in 2018 zijn weg terug naar het schilderen (voor het eerst sinds zijn kindertijd) via verschillende verkeerde afslagen en doodlopende wegen.rnrnMet zijn kunst beweegt hij zich tussen werelden, zowel in zijn motiefkeuze als metaforisch.rnZijn laatste werken omvatten zowel mythologische voorstellingen als moderne landschapsschilderijen, naakten en impressionistische speelsheid, allemaal met zeer verschillende picturale thema's. Het individuele motief vormt het kruispunt, het venster naar een geassocieerde plaats, een toestand in het onbewuste, met andere woorden naar een andere wereld die toegankelijk wordt via het kunstwerk.rnrnJe zou kunnen zeggen dat hij zijn vaardigheden autodidactisch heeft aangeleerd, maar dat zou slechts in beperkte mate waar zijn. Hij volgt in zijn ontwikkeling geen didactisch onderwijs (noch op academisch gebied, noch in zelfstudie), maar concentreert zich op het creëren van werken en laat zich door ervaring en steeds nieuwe inspiraties meevoeren naar verdere stadia van ontwikkeling.rnrnVoor hem is het schilderproces altijd een reis naar een onbekende plaats, ergens tussen zelftherapie en verkenning van het universum.rnDe afgelopen jaren heeft hij voornamelijk met olieverf gewerkt, maar hij valt ook graag terug op zijn "gateway drug" aquarellen of andere grafische expressiemiddelen (zoals birotekeningen of digitale fotografische werken).
Andy Schweigard vond in 2018 zijn weg terug naar het schilderen (voor het eerst sinds zijn kindertijd) via verschillende verkeerde afslagen en doodlopende wegen.rnrnMet zijn kunst beweegt hij zich tussen werelden, zowel in zijn motiefkeuze als metaforisch.rnZijn laatste werken omvatten zowel mythologische voorstellingen als moderne landschapsschilderijen, naakten en impressionistische speelsheid, allemaal met zeer verschillende picturale thema's. Het individuele motief vormt het kruispunt, het venster naar een geassocieerde plaats, een toestand in het onbewuste, met andere woorden naar een andere wereld die toegankelijk wordt via het kunstwerk.rnrnJe zou kunnen zeggen dat hij zijn vaardigheden autodidactisch heeft aangeleerd, maar dat zou slechts in beperkte mate waar zijn. Hij volgt in zijn ontwikkeling geen didactisch onderwijs (noch op academisch gebied, noch in zelfstudie), maar concentreert zich op het creëren van werken en laat zich door ervaring en steeds nieuwe inspiraties meevoeren naar verdere stadia van ontwikkeling.rnrnVoor hem is het schilderproces altijd een reis naar een onbekende plaats, ergens tussen zelftherapie en verkenning van het universum.rnDe afgelopen jaren heeft hij voornamelijk met olieverf gewerkt, maar hij valt ook graag terug op zijn "gateway drug" aquarellen of andere grafische expressiemiddelen (zoals birotekeningen of digitale fotografische werken).
Pagina 1 / 1