Tegen het einde van de 19e eeuw ontstond in het uiterste noorden van Denemarken een kunstenaarskolonie. In Skagen op Jutland waren de zomerdagen lang en gevuld met een uniek licht. Bijna magnetisch trok het bijna ongerepte land Deense schilders uit de grote stad aan. Michael Anker was een van de eersten die het kleine vissersdorpje vulde met artistiek leven. De plaatselijke herberg werd destijds gerund door de familie Brøndum. De herbergiers ontvingen de binnenkomende kunstenaars met open armen. De dochter van het echtpaar was Anna Kristine Brøndum. Anna werd gegrepen door de artistieke omgeving en door regelmatig contact groeide het verlangen van de toen 15-jarige Deen om schilder te worden. Met de steun van Michael Ancher en andere schilders stonden haar ouders haar toe een opleiding te volgen. Anna bracht de wintermaanden door op de openbare school van Vilhelm Kyns in Kopenhagen. De zomers bracht Anna door in de kring van Skagen-schilders, die haar leerden schilderen in de open lucht.
Met de hemel boven Noord-Jutland en de zee kregen de Deense schilders een geschenk waar impressionisten jaloers op waren. Toch slaagde niemand erin de lichtvoetigheid van de Franse schilders over te brengen. Kroyer en Michael Anker waren te zeer gebonden aan realistische voorstellingen en naturalisme. Anna Brøndum volgde aanvankelijk hun ideeën en vond haar modellen in de Oude Meesters van Nederland. In tegenstelling tot haar mannelijke collega's gaf Anna de voorkeur aan het schilderen van interieurs. Haar favoriete motieven waren binnenaanzichten van het dagelijks leven van vrouwen. Eenvoudige keukens, woonkamers en werkruimtes met alledaagse situaties. Het bijzondere aan Anna's werken was het spel met licht. Incidentele zonneschijn en lichtreflecties in de kamer geven de scènes de uitdrukking van een vluchtig moment.
Anna trouwde met de kunstenaar Michael Ancher en nam zijn naam aan. Het kunstenaarsechtpaar werd het centrum van de kunstenaarskolonie. Anna bleef werken als schilderes na de geboorte van hun dochter Helga. Een ingrijpende ervaring deed zich voor tijdens het bezoek van de Noorse schilder Christian Krohg. De kunstenaar stopte in Skagen na een bezoek aan Parijs. Hier deed hij verslag van het werk van Manet en de fantastische werken van de impressionisten. Anna Ancher was de enige die het vernieuwende kleurontwerp oppakte en toepaste. De kunstenares ontwikkelde zich tot een van Europa's toonaangevende coloristen en wordt beschouwd als een pionier van de impressionistische beweging in Scandinavië. De Deen ontwikkelde een onafhankelijke kleuring en gebruikte deze voor haar sterke onderwerpen. Een van de bekendste voorbeelden hiervan is het werk Sunshine in the Blue Parlour. Hoge ramen verlichten het interieur, dat op Scandinavische wijze is vormgegeven. Het is de blauwe salon van haar ouderlijk huis, intens verlicht door het licht van de zon. Anna's dochter Helga zit voor het raam en het goud van haar haar wordt weerspiegeld in de gordijnen, waardoor een unieke harmonie ontstaat.
Tegen het einde van de 19e eeuw ontstond in het uiterste noorden van Denemarken een kunstenaarskolonie. In Skagen op Jutland waren de zomerdagen lang en gevuld met een uniek licht. Bijna magnetisch trok het bijna ongerepte land Deense schilders uit de grote stad aan. Michael Anker was een van de eersten die het kleine vissersdorpje vulde met artistiek leven. De plaatselijke herberg werd destijds gerund door de familie Brøndum. De herbergiers ontvingen de binnenkomende kunstenaars met open armen. De dochter van het echtpaar was Anna Kristine Brøndum. Anna werd gegrepen door de artistieke omgeving en door regelmatig contact groeide het verlangen van de toen 15-jarige Deen om schilder te worden. Met de steun van Michael Ancher en andere schilders stonden haar ouders haar toe een opleiding te volgen. Anna bracht de wintermaanden door op de openbare school van Vilhelm Kyns in Kopenhagen. De zomers bracht Anna door in de kring van Skagen-schilders, die haar leerden schilderen in de open lucht.
Met de hemel boven Noord-Jutland en de zee kregen de Deense schilders een geschenk waar impressionisten jaloers op waren. Toch slaagde niemand erin de lichtvoetigheid van de Franse schilders over te brengen. Kroyer en Michael Anker waren te zeer gebonden aan realistische voorstellingen en naturalisme. Anna Brøndum volgde aanvankelijk hun ideeën en vond haar modellen in de Oude Meesters van Nederland. In tegenstelling tot haar mannelijke collega's gaf Anna de voorkeur aan het schilderen van interieurs. Haar favoriete motieven waren binnenaanzichten van het dagelijks leven van vrouwen. Eenvoudige keukens, woonkamers en werkruimtes met alledaagse situaties. Het bijzondere aan Anna's werken was het spel met licht. Incidentele zonneschijn en lichtreflecties in de kamer geven de scènes de uitdrukking van een vluchtig moment.
Anna trouwde met de kunstenaar Michael Ancher en nam zijn naam aan. Het kunstenaarsechtpaar werd het centrum van de kunstenaarskolonie. Anna bleef werken als schilderes na de geboorte van hun dochter Helga. Een ingrijpende ervaring deed zich voor tijdens het bezoek van de Noorse schilder Christian Krohg. De kunstenaar stopte in Skagen na een bezoek aan Parijs. Hier deed hij verslag van het werk van Manet en de fantastische werken van de impressionisten. Anna Ancher was de enige die het vernieuwende kleurontwerp oppakte en toepaste. De kunstenares ontwikkelde zich tot een van Europa's toonaangevende coloristen en wordt beschouwd als een pionier van de impressionistische beweging in Scandinavië. De Deen ontwikkelde een onafhankelijke kleuring en gebruikte deze voor haar sterke onderwerpen. Een van de bekendste voorbeelden hiervan is het werk Sunshine in the Blue Parlour. Hoge ramen verlichten het interieur, dat op Scandinavische wijze is vormgegeven. Het is de blauwe salon van haar ouderlijk huis, intens verlicht door het licht van de zon. Anna's dochter Helga zit voor het raam en het goud van haar haar wordt weerspiegeld in de gordijnen, waardoor een unieke harmonie ontstaat.
Pagina 1 / 1