Pagina 1 / 5
De artistieke carrière van Aubrey Beardsley was opmerkelijk door zijn korte duur. In de zeven jaar dat hij kon tekenen en schrijven voordat hij aan tuberculose bezweek, verwierf Beardsley een reputatie als een van de meest controversiële kunstenaars van zijn tijd. De rechttoe rechtaan elegantie van zijn ontwerpen, gekoppeld aan het bizarre gevoel voor humor en de fascinatie voor het groteske en taboe van de kunstenaar, fascineerden en beledigden zowel zijn Victoriaanse publiek. Zijn illustraties omarmden kenmerken van esthetiek, decadentie, symboliek en, vooral, Art Nouveau. Dankzij Beardsley's blokdrukken kon zijn werk gemakkelijk worden gereproduceerd en wijd verspreid. De duivelse schoonheid van zijn werk en zijn overweldigende aanwezigheid in Engelse uitgeverijen maakten Beardsley al snel tot de invloedrijkste tekenaar van zijn tijd.
Beardsley's beelden zijn meer dan louter illustraties en vangen de sfeer van de begeleidende tekst terwijl ze kritiek leveren op de repressieve Victoriaanse concepten van seksualiteit, schoonheid, genderrollen en consumentisme. Beardsley's affichekunst en essay veranderden de mening van het publiek over kunst en reclame. Volgens de kunstenaar sluiten de twee elkaar niet uit. Zijn theateraffiches gaven uiting aan zijn theorie en droegen bij tot een revolutie in de afficheproductie in Europa en Amerika. Beardsley ontleende aspecten aan verschillende artistieke stromingen en paste ze aan voor zijn eigen doeleinden. Hij eigende zich de decadente thema's van verval, dood en erotiek toe om de kijkers uit hun zelfgenoegzaamheid te choqueren. De delicaat in elkaar verstrengelde vormen en gebogen arabeskenlijnen maakten zijn werk tot een visuele verschuiving van de esthetische beweging naar de moderne Art Nouveau. Naast zijn illustraties, componeerde Beardsley ook poëzie en proza. Zijn latere geschriften waren even decadent als zijn schilderijen. Beardsley is vooral bekend van Under the Hill, een onvoltooide erotische roman over Venus en Tannhauser, waarvoor hij zowel de tekst als de bijbehorende illustraties maakte.
De decadente beweging en de esthetische stroming waaruit zij is voortgekomen, hebben de weg gebaand voor de moderne kunst. Beardsley's werk bezit zowel de decoratieve kwaliteiten van het esthetische als het pessimistische hedonisme en de macabere humor van het decadente. Beardsley beïnvloedde vrijwel elke moderne ontwerper na 1900. Zijn ontwerpen waren bijzonder belangrijk voor de ontwikkeling van de Art Nouveau. Enkele andere belangrijke kunstenaars die kennis namen van Beardsley zijn Wassily Kandinsky, Pablo Picasso en kunstenaars van de Glasgow School, zoals Charles Rennie Mackintosh. De theatrale schoonheid van Beardsley's ontwerpen werd gebruikt in de Hollywood-productie van Salomé en in de decors van Leon Bakst voor de Ballets Russes. Beardsley's werk werd regelmatig erkend in Art Nouveau revivals, het meest in het bijzonder in Heinz Edelmann's cartoons voor de Beatles film Yellow Submarine in de jaren 1960. Hij werd ook opgenomen in de collage van het album Sgt Pepper van de Beatles, wat wijst op zijn belang als een belangrijke invloed op de muziekgroep. Beardsley's werk choqueert ook vandaag nog het publiek. Onlangs nog, in 2007, werd Beardsley's Cinesias die Myrrhina vraagt om Lysistrata te coïtus, tentoongesteld in het Londense Barbican, waarbij alleen toeschouwers van 18 jaar en ouder toegang hadden.
De artistieke carrière van Aubrey Beardsley was opmerkelijk door zijn korte duur. In de zeven jaar dat hij kon tekenen en schrijven voordat hij aan tuberculose bezweek, verwierf Beardsley een reputatie als een van de meest controversiële kunstenaars van zijn tijd. De rechttoe rechtaan elegantie van zijn ontwerpen, gekoppeld aan het bizarre gevoel voor humor en de fascinatie voor het groteske en taboe van de kunstenaar, fascineerden en beledigden zowel zijn Victoriaanse publiek. Zijn illustraties omarmden kenmerken van esthetiek, decadentie, symboliek en, vooral, Art Nouveau. Dankzij Beardsley's blokdrukken kon zijn werk gemakkelijk worden gereproduceerd en wijd verspreid. De duivelse schoonheid van zijn werk en zijn overweldigende aanwezigheid in Engelse uitgeverijen maakten Beardsley al snel tot de invloedrijkste tekenaar van zijn tijd.
Beardsley's beelden zijn meer dan louter illustraties en vangen de sfeer van de begeleidende tekst terwijl ze kritiek leveren op de repressieve Victoriaanse concepten van seksualiteit, schoonheid, genderrollen en consumentisme. Beardsley's affichekunst en essay veranderden de mening van het publiek over kunst en reclame. Volgens de kunstenaar sluiten de twee elkaar niet uit. Zijn theateraffiches gaven uiting aan zijn theorie en droegen bij tot een revolutie in de afficheproductie in Europa en Amerika. Beardsley ontleende aspecten aan verschillende artistieke stromingen en paste ze aan voor zijn eigen doeleinden. Hij eigende zich de decadente thema's van verval, dood en erotiek toe om de kijkers uit hun zelfgenoegzaamheid te choqueren. De delicaat in elkaar verstrengelde vormen en gebogen arabeskenlijnen maakten zijn werk tot een visuele verschuiving van de esthetische beweging naar de moderne Art Nouveau. Naast zijn illustraties, componeerde Beardsley ook poëzie en proza. Zijn latere geschriften waren even decadent als zijn schilderijen. Beardsley is vooral bekend van Under the Hill, een onvoltooide erotische roman over Venus en Tannhauser, waarvoor hij zowel de tekst als de bijbehorende illustraties maakte.
De decadente beweging en de esthetische stroming waaruit zij is voortgekomen, hebben de weg gebaand voor de moderne kunst. Beardsley's werk bezit zowel de decoratieve kwaliteiten van het esthetische als het pessimistische hedonisme en de macabere humor van het decadente. Beardsley beïnvloedde vrijwel elke moderne ontwerper na 1900. Zijn ontwerpen waren bijzonder belangrijk voor de ontwikkeling van de Art Nouveau. Enkele andere belangrijke kunstenaars die kennis namen van Beardsley zijn Wassily Kandinsky, Pablo Picasso en kunstenaars van de Glasgow School, zoals Charles Rennie Mackintosh. De theatrale schoonheid van Beardsley's ontwerpen werd gebruikt in de Hollywood-productie van Salomé en in de decors van Leon Bakst voor de Ballets Russes. Beardsley's werk werd regelmatig erkend in Art Nouveau revivals, het meest in het bijzonder in Heinz Edelmann's cartoons voor de Beatles film Yellow Submarine in de jaren 1960. Hij werd ook opgenomen in de collage van het album Sgt Pepper van de Beatles, wat wijst op zijn belang als een belangrijke invloed op de muziekgroep. Beardsley's werk choqueert ook vandaag nog het publiek. Onlangs nog, in 2007, werd Beardsley's Cinesias die Myrrhina vraagt om Lysistrata te coïtus, tentoongesteld in het Londense Barbican, waarbij alleen toeschouwers van 18 jaar en ouder toegang hadden.