De Nederlandse schilder prins Barend Cornelis Koekkoek maakte al op jonge leeftijd kennis met de schilderkunst door zijn ouders, want zijn vader Johannes Hermanus stond al bekend als zeeschilder. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het atelier van zijn vader ook zijn favoriete plek was en zijn vader zijn eerste leraar. Hij deelde de hobby van zijn jeugd al op jonge leeftijd met zijn vier broers en ontwikkelde deze uiteindelijk op 14-jarige leeftijd op de plaatselijke tekenacademie. Daar leerde hij schilderen naar een model van Abraham Krayestein. Vijf jaar later ontving Koekkoek een studiebeurs van de Nederlandse koning Willem I, waarna hij aan de nieuwe Koninklijke Academie voor Schone Kunsten begon met Jan Willem Pieneman en Jean Augustin Daiwaille. Op 20-jarige leeftijd had hij al een diploma en kreeg hij verschillende onderscheidingen.
Met zijn leraar Daiwallie maakte hij enkele studiereizen naar de Harz, naar Italië en naar de Rijn, waar hij volledig gefascineerd was door de landschappen en uiteindelijk Kleef als zijn nieuwe thuisstad koos. "De natuur is het perfecte schilderij", zei hij altijd, en idealiseerde zijn landschapsschilderijen in de stijl van de romantiek. Later trouwde hij met de dochter van zijn leermeester Elise Thérèse Daiwaille, die ook schilder was, maar zich richtte op stillevens. Het echtpaar had vijf dochters, waarvan er twee in de voetsporen van hun ouders traden en ook schilder werden. In Kleef stichtte hij uiteindelijk een college voor landschapsschilderkunst, waar hij de leerlingen liet schilderen naar model, zoals hij zelf had geleerd.
Een van zijn belangrijkste werken "Gezicht op Königstein aan de Elbe" werd geschreven in de jaren '50 van de vorige eeuw. Links op de voorgrond plaatst Koekoek een eik en rechts daarvan opent zich een blik in het Saksische Zwitserland met het Elbe-dal. Aan de voet van de bergen ligt de stadskerk van Königstein en daarachter de rivier de Elbe met de regionaal typische vrachtvliegtuigen. Aan de andere kant van de rivier zie je de stad Halbestadt. Aan de horizon zie je de Kleiner en de Großer Bärenstein. Het beeld ziet er voor de kijker idyllisch uit, met ongerepte natuur.
Koekkoek was in zijn leven succesvoller dan veel andere kunstenaars. Zijn artistieke activiteit kwam door een beroerte op 56 jarige leeftijd abrupt tot een einde.
De Nederlandse schilder prins Barend Cornelis Koekkoek maakte al op jonge leeftijd kennis met de schilderkunst door zijn ouders, want zijn vader Johannes Hermanus stond al bekend als zeeschilder. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het atelier van zijn vader ook zijn favoriete plek was en zijn vader zijn eerste leraar. Hij deelde de hobby van zijn jeugd al op jonge leeftijd met zijn vier broers en ontwikkelde deze uiteindelijk op 14-jarige leeftijd op de plaatselijke tekenacademie. Daar leerde hij schilderen naar een model van Abraham Krayestein. Vijf jaar later ontving Koekkoek een studiebeurs van de Nederlandse koning Willem I, waarna hij aan de nieuwe Koninklijke Academie voor Schone Kunsten begon met Jan Willem Pieneman en Jean Augustin Daiwaille. Op 20-jarige leeftijd had hij al een diploma en kreeg hij verschillende onderscheidingen.
Met zijn leraar Daiwallie maakte hij enkele studiereizen naar de Harz, naar Italië en naar de Rijn, waar hij volledig gefascineerd was door de landschappen en uiteindelijk Kleef als zijn nieuwe thuisstad koos. "De natuur is het perfecte schilderij", zei hij altijd, en idealiseerde zijn landschapsschilderijen in de stijl van de romantiek. Later trouwde hij met de dochter van zijn leermeester Elise Thérèse Daiwaille, die ook schilder was, maar zich richtte op stillevens. Het echtpaar had vijf dochters, waarvan er twee in de voetsporen van hun ouders traden en ook schilder werden. In Kleef stichtte hij uiteindelijk een college voor landschapsschilderkunst, waar hij de leerlingen liet schilderen naar model, zoals hij zelf had geleerd.
Een van zijn belangrijkste werken "Gezicht op Königstein aan de Elbe" werd geschreven in de jaren '50 van de vorige eeuw. Links op de voorgrond plaatst Koekoek een eik en rechts daarvan opent zich een blik in het Saksische Zwitserland met het Elbe-dal. Aan de voet van de bergen ligt de stadskerk van Königstein en daarachter de rivier de Elbe met de regionaal typische vrachtvliegtuigen. Aan de andere kant van de rivier zie je de stad Halbestadt. Aan de horizon zie je de Kleiner en de Großer Bärenstein. Het beeld ziet er voor de kijker idyllisch uit, met ongerepte natuur.
Koekkoek was in zijn leven succesvoller dan veel andere kunstenaars. Zijn artistieke activiteit kwam door een beroerte op 56 jarige leeftijd abrupt tot een einde.
Pagina 1 / 1