Charles Willson Peale was eigenlijk altijd al van plan om een vak uit te oefenen. In het 18e eeuwse Noord-Amerika probeerde hij bijvoorbeeld zadels te maken en horloges te repareren. Maar geen van beide was zijn ding. Toen hij begon te schilderen, beschouwde hij het nog als een puur ambacht en wilde hij zijn derde poging doen. Het bleek echter al snel dat Charles Willson Peale een natuurlijk talent voor portretten had. Het was meer dan alleen maar puur vakmanschap om beroemde mensen te tekenen. Hij drukte zijn artistieke gevoeligheid uit. Hij bracht zijn eerste jaren als leerling door bij John Singleton-Copley. Daar leerde hij de basistechnieken waarmee hij later de mensen die hij het meest authentieke en majestueuze uiterlijk gaf, zou uitbeelden.
De turbulente periode van de 18e eeuwse Amerikaanse Revolutie, die Charles Willson Peale met grote belangstelling volgde, hielp hem om een reeks ontmoetingen en sessies te houden met beroemde commandanten, politici en toekomstige presidenten van de Verenigde Staten. Maar voordat hij in de jaren 1770 grootheden als Thomas Jefferson en Benjamin Franklin vereeuwigde in schilderijen voor toekomstige generaties, ging hij naar Engeland om onder Benjamin West te studeren. Peale was erg onder de indruk van hem, want hij had zichzelf volledig zelf leren schilderen. Door zijn creativiteit was Benjamin West een van de eerste Amerikaanse schilders geworden die naam maakte in Engeland. West was van mening dat het bij portretschilderen ging om het volledig tot uitdrukking laten komen van de menselijke schoonheid in het schilderij. De manier waarop hij zijn rauwe talent kon ontwikkelen om aan deze hoge standaard te voldoen, bracht Peale ertoe om onder West te gaan studeren.
Peal is er waarschijnlijk het best in geslaagd om de genade van de ware grootsheid uit te beelden met zijn portret van George Washington, dat vandaag de dag nog steeds beroemd is. In latere jaren, na een bevredigende carrière als portretschilder, verhuisde hij naar Philadelphia, waar hij een woning kocht. Hij doopte het de Belfield Estate. Daar wijdde hij zich aan het einde van zijn creatieve periode aan de landschapsschilderkunst. Het huis dat er nu op staat, staat bekend als het Charles Willson Peale House en behoort tot de National Historic Landmarks in de Verenigde Staten.
Charles Willson Peale was eigenlijk altijd al van plan om een vak uit te oefenen. In het 18e eeuwse Noord-Amerika probeerde hij bijvoorbeeld zadels te maken en horloges te repareren. Maar geen van beide was zijn ding. Toen hij begon te schilderen, beschouwde hij het nog als een puur ambacht en wilde hij zijn derde poging doen. Het bleek echter al snel dat Charles Willson Peale een natuurlijk talent voor portretten had. Het was meer dan alleen maar puur vakmanschap om beroemde mensen te tekenen. Hij drukte zijn artistieke gevoeligheid uit. Hij bracht zijn eerste jaren als leerling door bij John Singleton-Copley. Daar leerde hij de basistechnieken waarmee hij later de mensen die hij het meest authentieke en majestueuze uiterlijk gaf, zou uitbeelden.
De turbulente periode van de 18e eeuwse Amerikaanse Revolutie, die Charles Willson Peale met grote belangstelling volgde, hielp hem om een reeks ontmoetingen en sessies te houden met beroemde commandanten, politici en toekomstige presidenten van de Verenigde Staten. Maar voordat hij in de jaren 1770 grootheden als Thomas Jefferson en Benjamin Franklin vereeuwigde in schilderijen voor toekomstige generaties, ging hij naar Engeland om onder Benjamin West te studeren. Peale was erg onder de indruk van hem, want hij had zichzelf volledig zelf leren schilderen. Door zijn creativiteit was Benjamin West een van de eerste Amerikaanse schilders geworden die naam maakte in Engeland. West was van mening dat het bij portretschilderen ging om het volledig tot uitdrukking laten komen van de menselijke schoonheid in het schilderij. De manier waarop hij zijn rauwe talent kon ontwikkelen om aan deze hoge standaard te voldoen, bracht Peale ertoe om onder West te gaan studeren.
Peal is er waarschijnlijk het best in geslaagd om de genade van de ware grootsheid uit te beelden met zijn portret van George Washington, dat vandaag de dag nog steeds beroemd is. In latere jaren, na een bevredigende carrière als portretschilder, verhuisde hij naar Philadelphia, waar hij een woning kocht. Hij doopte het de Belfield Estate. Daar wijdde hij zich aan het einde van zijn creatieve periode aan de landschapsschilderkunst. Het huis dat er nu op staat, staat bekend als het Charles Willson Peale House en behoort tot de National Historic Landmarks in de Verenigde Staten.
Pagina 1 / 2