De artistieke opleiding van Christian Rohlfs kwam toevallig tot stand toen Rohlfs op 15-jarige leeftijd uit een boom viel en een ernstige beenblessure opliep. Hij heeft twee jaar in het ziekenhuis gelegen. In die tijd kreeg hij tegen zijn verveling potloden en tekenpapier van zijn arts Dr. Ernst Stolle, die kort daarna het talent van de jongen herkende en hem voorstelde aan de schilder en kunstschrijver Ludwig Pietsch in Berlijn. Pietsch raadde hem aan de Groothertogelijke Kunstacademie in Weimar aan, waar hij kort daarna de studie figuur- en historieschilderkunst begon. Toen Rohlfs 24 jaar oud was, werd hij getroffen door een chronische beenmergziekte, waardoor zijn been geamputeerd moest worden. Een jaar later hervatte Rohlfs zijn studie. In Rohlfs' werken komen verschillende tijdsstromen tot uiting, omdat hij zijn stijl altijd aanpaste aan de actualiteit en met de tijd meegaat.
Na zijn studie richtte hij zich op het impressionisme, totdat hij werd uitgenodigd om in het Landhuis van de Hoef portretten en schilderijen te maken van het landhuis. Uiteindelijk werd hij door de belangrijkste kunstverzamelaar van zijn tijd, Ernst Osthaus, uitgenodigd in het Folkwang Museum in Hagen, waar hij een schilderschool zou leiden. Het project is echter mislukt. Later maakte Rohlfs kennis met het expressionisme, dat meer aansloot bij zijn voorkeuren en waaraan hij zich vanaf dat moment wijdde. Pas op 70 jarige leeftijd trouwde Rohlfs met zijn toen nog jonge vrouw Helene Vogt, die pas 22 jaar oud was. Daarnaast werd hij gekozen als jurylid van de Duitse kunstenaarsbond, zodat hij nieuwe motivatie voor zijn werk kreeg. Na zijn 75ste verjaardag veranderde hij weer van stijl en vanaf dat moment schilderde hij stadsgezichten en landschappen. Even later schilderde hij planten.
Na de nationaal-socialistische machtsovername werden talrijke kunstwerken van Rohlfs door de toenmalige politicus Joseph Goebbels als "ontaarde" in beslag genomen, hij kreeg een schildersverbod en werd een dag voor zijn dood uit de Pruisische Kunstacademie in Berlijn verbannen. Talrijke eerbewijzen tijdens zijn leven wijzen echter op de erkenning die hij mocht genieten. Rohlfs gaat de kunstgeschiedenis in als de belangrijkste vertegenwoordiger van het expressionisme.
De artistieke opleiding van Christian Rohlfs kwam toevallig tot stand toen Rohlfs op 15-jarige leeftijd uit een boom viel en een ernstige beenblessure opliep. Hij heeft twee jaar in het ziekenhuis gelegen. In die tijd kreeg hij tegen zijn verveling potloden en tekenpapier van zijn arts Dr. Ernst Stolle, die kort daarna het talent van de jongen herkende en hem voorstelde aan de schilder en kunstschrijver Ludwig Pietsch in Berlijn. Pietsch raadde hem aan de Groothertogelijke Kunstacademie in Weimar aan, waar hij kort daarna de studie figuur- en historieschilderkunst begon. Toen Rohlfs 24 jaar oud was, werd hij getroffen door een chronische beenmergziekte, waardoor zijn been geamputeerd moest worden. Een jaar later hervatte Rohlfs zijn studie. In Rohlfs' werken komen verschillende tijdsstromen tot uiting, omdat hij zijn stijl altijd aanpaste aan de actualiteit en met de tijd meegaat.
Na zijn studie richtte hij zich op het impressionisme, totdat hij werd uitgenodigd om in het Landhuis van de Hoef portretten en schilderijen te maken van het landhuis. Uiteindelijk werd hij door de belangrijkste kunstverzamelaar van zijn tijd, Ernst Osthaus, uitgenodigd in het Folkwang Museum in Hagen, waar hij een schilderschool zou leiden. Het project is echter mislukt. Later maakte Rohlfs kennis met het expressionisme, dat meer aansloot bij zijn voorkeuren en waaraan hij zich vanaf dat moment wijdde. Pas op 70 jarige leeftijd trouwde Rohlfs met zijn toen nog jonge vrouw Helene Vogt, die pas 22 jaar oud was. Daarnaast werd hij gekozen als jurylid van de Duitse kunstenaarsbond, zodat hij nieuwe motivatie voor zijn werk kreeg. Na zijn 75ste verjaardag veranderde hij weer van stijl en vanaf dat moment schilderde hij stadsgezichten en landschappen. Even later schilderde hij planten.
Na de nationaal-socialistische machtsovername werden talrijke kunstwerken van Rohlfs door de toenmalige politicus Joseph Goebbels als "ontaarde" in beslag genomen, hij kreeg een schildersverbod en werd een dag voor zijn dood uit de Pruisische Kunstacademie in Berlijn verbannen. Talrijke eerbewijzen tijdens zijn leven wijzen echter op de erkenning die hij mocht genieten. Rohlfs gaat de kunstgeschiedenis in als de belangrijkste vertegenwoordiger van het expressionisme.
Pagina 1 / 2