Voor veel artiesten is het moeilijk om geld te verdienen met hun talent. Dit was ook het geval voor David James, die in de tweede helft van de 19e eeuw zijn fortuin in Londen zocht. Hij was vastbesloten om het groot te maken met zijn schilderkunst. Hoewel hij geen formele opleiding had, was hij begaafd en vol toewijding voor zijn vak. Aan het begin van zijn carrière leefde James in bittere armoede en werkte hij als straatartiest om de eindjes aan elkaar te knopen. Ondanks dit, gaf hij nooit op. Hij was volhardend, wat uiteindelijk zijn vruchten afwierp: een kunsthandelaar ontdekte hem en was gefascineerd door zijn werk. Door deze vriendschap, en de financiële steun die hij kreeg, kon James zijn schilderkunst verder ontwikkelen. Hij vond erkenning en de kans op een beter leven, en op een dag kon hij zijn werk zelfs tentoonstellen in de Royal Academy.
Zijn stijl, en de onderwerpen die hij koos, weerspiegelden zijn standvastige karakter. James schilderde voornamelijk maritieme landschappen. De woeste zeeën van de Engelse kust, met zijn woeste golven en scherpgerande kliffen, lieten hem niet los. Met grote gevoeligheid begon hij de schoonheid van deze nogal onherbergzame streek vast te leggen. Wie weet hoeveel dagen hij doorbracht aan de kust van Cornwall in weer en wind, het landschap daar in detail bestuderend. De niet aflatende Engelse regen heeft zijn kleren waarschijnlijk vele malen doorweekt terwijl hij schetsen maakte en naar de bewegingen van de golven keek. De resultaten waren zeker de moeite waard. James' schilderijen zijn dramatisch en vol leven. De natuurlijke kracht van de zee is bijna tastbaar als je naar zijn werk kijkt. Soms concentreert zijn werk zich op het afbeelden van slechts één stormgolf die het hele doek beslaat. Soms komen de uitgestrekte stranden en steile kliffen op de voorgrond. In andere schilderijen schildert hij verstilde kustlandschappen, met vissersboten en zonneschijn die door de wolken breekt.
James wordt ingedeeld in het genre van het realisme. Deze kunststroming keerde zich af van geïdealiseerde, onnatuurlijke taferelen. Het doel was om het leven te laten zien zoals het is. James is daar uitstekend in geslaagd. Vooral zijn gebruik van licht, en hoe dat op het water weerkaatst, laat zijn onderwerpen echt lijken. Elke penseelstreek, elke kleur en vorm, lijkt zeer weloverwogen en perfect gecoördineerd. Dat is opmerkelijk, vooral als je bedenkt dat hij geen camera had om rustig naar het water te kijken. Hij moest de vele details onthouden: De top van de golf, het verschuivende licht, de nevel - de zee is voortdurend in beweging. Om het te vangen, moet je geduldig zijn en niet ontmoedigd raken.
Voor veel artiesten is het moeilijk om geld te verdienen met hun talent. Dit was ook het geval voor David James, die in de tweede helft van de 19e eeuw zijn fortuin in Londen zocht. Hij was vastbesloten om het groot te maken met zijn schilderkunst. Hoewel hij geen formele opleiding had, was hij begaafd en vol toewijding voor zijn vak. Aan het begin van zijn carrière leefde James in bittere armoede en werkte hij als straatartiest om de eindjes aan elkaar te knopen. Ondanks dit, gaf hij nooit op. Hij was volhardend, wat uiteindelijk zijn vruchten afwierp: een kunsthandelaar ontdekte hem en was gefascineerd door zijn werk. Door deze vriendschap, en de financiële steun die hij kreeg, kon James zijn schilderkunst verder ontwikkelen. Hij vond erkenning en de kans op een beter leven, en op een dag kon hij zijn werk zelfs tentoonstellen in de Royal Academy.
Zijn stijl, en de onderwerpen die hij koos, weerspiegelden zijn standvastige karakter. James schilderde voornamelijk maritieme landschappen. De woeste zeeën van de Engelse kust, met zijn woeste golven en scherpgerande kliffen, lieten hem niet los. Met grote gevoeligheid begon hij de schoonheid van deze nogal onherbergzame streek vast te leggen. Wie weet hoeveel dagen hij doorbracht aan de kust van Cornwall in weer en wind, het landschap daar in detail bestuderend. De niet aflatende Engelse regen heeft zijn kleren waarschijnlijk vele malen doorweekt terwijl hij schetsen maakte en naar de bewegingen van de golven keek. De resultaten waren zeker de moeite waard. James' schilderijen zijn dramatisch en vol leven. De natuurlijke kracht van de zee is bijna tastbaar als je naar zijn werk kijkt. Soms concentreert zijn werk zich op het afbeelden van slechts één stormgolf die het hele doek beslaat. Soms komen de uitgestrekte stranden en steile kliffen op de voorgrond. In andere schilderijen schildert hij verstilde kustlandschappen, met vissersboten en zonneschijn die door de wolken breekt.
James wordt ingedeeld in het genre van het realisme. Deze kunststroming keerde zich af van geïdealiseerde, onnatuurlijke taferelen. Het doel was om het leven te laten zien zoals het is. James is daar uitstekend in geslaagd. Vooral zijn gebruik van licht, en hoe dat op het water weerkaatst, laat zijn onderwerpen echt lijken. Elke penseelstreek, elke kleur en vorm, lijkt zeer weloverwogen en perfect gecoördineerd. Dat is opmerkelijk, vooral als je bedenkt dat hij geen camera had om rustig naar het water te kijken. Hij moest de vele details onthouden: De top van de golf, het verschuivende licht, de nevel - de zee is voortdurend in beweging. Om het te vangen, moet je geduldig zijn en niet ontmoedigd raken.
Pagina 1 / 1