De Renaissance was een tijdperk van uitersten. Naast de ontdekking van het individu werd het gekenmerkt door een uitbundig vertoon van pracht en een verering van macht en geweld. In Italiaanse stadstaten als Rome, Florence en Milaan werd een nieuw begrip van mens en natuur ontwikkeld, dat tot uitdrukking kwam in tijdloze meesterwerken van de schilderkunst, de architectuur en de beeldhouwkunst. Het genie dat niet gebonden is aan conventies en regels heeft de verbeelding gevormd. Maar kunst werd altijd geassocieerd met macht en even grenzeloos geweld. Leonardo da Vinci ontwikkelde een nieuwe stijl van kunst, die de grenzen van de toenmalige technologie overschreed, maar ook nieuwe wapensystemen bedacht die werden gebruikt in brute oorlogen om de heerschappij in Italië. Nicolo Machiavelli creëerde het ideale type renaissancemens met zijn machtshandboek "Il Principé". Maar boven de levenslust van de Renaissance zweeft altijd een existentiële dreiging: de zwarte dood, de pest.
Domenico Ghirlandaio behoort tot het Renaissance kunstsysteem en was tijdens zijn leven een van de beroemdste schilders en frescokunstenaars in Florence. De jonge Michelangelo ging op dertienjarige leeftijd in 1487 de werkplaats van Meester Domenico di Tommaso Curradi di Doffo Bigordi, zoals zijn volledige naam luidt, binnen. Van de succesvolle kunstenaar leerde hij de basisprincipes van de schilderkunst en het mozaïekontwerp. Ghirlandaio had aanvankelijk een opleiding tot goudsmid aangevraagd, maar is uiteindelijk bij het kunstatelier van Alesso Baldovinetti gaan werken om schilderkunst en mozaïek te studeren. Vervolgens ging hij voor zichzelf aan de slag en kreeg hij steeds meer opdrachten uit de hoogste sociale kringen in Florence. De schilder van schilderijen en fresco's bleek zeer productief te zijn en creëerde een groot aantal kunstwerken voor particuliere en kerkelijke opdrachtgevers. Zijn motieven tonen heilige en profane thema's en een sterke nadruk op het sociale leven van de Renaissance. Hij werd beschouwd als een van de meest nauwkeurige waarnemers en kroniekschrijvers van zijn tijd. De artistieke hoogtepunten waren opdrachten voor de decoratie van twee heilige gebouwen: De kerk van Santa Maria Novella in Florence en de Sixtijnse Kapel in het Vaticaan. Zoals gebruikelijk in de Renaissance vereeuwigde de kunstenaar zijn mecenassen en mecenassen in de heilige muurschilderingen, die werden overdreven door hun integratie in de bijbelse voorstellingen in het goddelijke. Tussen 1485 en 1490 realiseerde Ghirlandaio zijn cyclus van de Maagd Maria en twee andere fresco's in privé-kapellen in Florence. Op de muurschilderingen brengt hij hulde aan de Medici-familie, waarvan de leden in de kring van de Maagd Maria zijn gebracht. In 1481 en 1482 kreeg hij van de paus de opdracht om een deel van de muren van de Sixtijnse Kapel te versieren met zijn Roeping der Apostelen. Zijn voorstelling van het Laatste Avondmaal in San Marco in Florence diende Leonardo Da Vinci als direct model voor zijn variatie.
Op 44-jarige leeftijd, op het hoogtepunt van zijn artistieke carrière, werd Ghirlandaio het slachtoffer van de vloek van zijn tijd. Hij stierf aan de gevolgen van de pest die Florence in 1494 trof en ontvolkte.
De Renaissance was een tijdperk van uitersten. Naast de ontdekking van het individu werd het gekenmerkt door een uitbundig vertoon van pracht en een verering van macht en geweld. In Italiaanse stadstaten als Rome, Florence en Milaan werd een nieuw begrip van mens en natuur ontwikkeld, dat tot uitdrukking kwam in tijdloze meesterwerken van de schilderkunst, de architectuur en de beeldhouwkunst. Het genie dat niet gebonden is aan conventies en regels heeft de verbeelding gevormd. Maar kunst werd altijd geassocieerd met macht en even grenzeloos geweld. Leonardo da Vinci ontwikkelde een nieuwe stijl van kunst, die de grenzen van de toenmalige technologie overschreed, maar ook nieuwe wapensystemen bedacht die werden gebruikt in brute oorlogen om de heerschappij in Italië. Nicolo Machiavelli creëerde het ideale type renaissancemens met zijn machtshandboek "Il Principé". Maar boven de levenslust van de Renaissance zweeft altijd een existentiële dreiging: de zwarte dood, de pest.
Domenico Ghirlandaio behoort tot het Renaissance kunstsysteem en was tijdens zijn leven een van de beroemdste schilders en frescokunstenaars in Florence. De jonge Michelangelo ging op dertienjarige leeftijd in 1487 de werkplaats van Meester Domenico di Tommaso Curradi di Doffo Bigordi, zoals zijn volledige naam luidt, binnen. Van de succesvolle kunstenaar leerde hij de basisprincipes van de schilderkunst en het mozaïekontwerp. Ghirlandaio had aanvankelijk een opleiding tot goudsmid aangevraagd, maar is uiteindelijk bij het kunstatelier van Alesso Baldovinetti gaan werken om schilderkunst en mozaïek te studeren. Vervolgens ging hij voor zichzelf aan de slag en kreeg hij steeds meer opdrachten uit de hoogste sociale kringen in Florence. De schilder van schilderijen en fresco's bleek zeer productief te zijn en creëerde een groot aantal kunstwerken voor particuliere en kerkelijke opdrachtgevers. Zijn motieven tonen heilige en profane thema's en een sterke nadruk op het sociale leven van de Renaissance. Hij werd beschouwd als een van de meest nauwkeurige waarnemers en kroniekschrijvers van zijn tijd. De artistieke hoogtepunten waren opdrachten voor de decoratie van twee heilige gebouwen: De kerk van Santa Maria Novella in Florence en de Sixtijnse Kapel in het Vaticaan. Zoals gebruikelijk in de Renaissance vereeuwigde de kunstenaar zijn mecenassen en mecenassen in de heilige muurschilderingen, die werden overdreven door hun integratie in de bijbelse voorstellingen in het goddelijke. Tussen 1485 en 1490 realiseerde Ghirlandaio zijn cyclus van de Maagd Maria en twee andere fresco's in privé-kapellen in Florence. Op de muurschilderingen brengt hij hulde aan de Medici-familie, waarvan de leden in de kring van de Maagd Maria zijn gebracht. In 1481 en 1482 kreeg hij van de paus de opdracht om een deel van de muren van de Sixtijnse Kapel te versieren met zijn Roeping der Apostelen. Zijn voorstelling van het Laatste Avondmaal in San Marco in Florence diende Leonardo Da Vinci als direct model voor zijn variatie.
Op 44-jarige leeftijd, op het hoogtepunt van zijn artistieke carrière, werd Ghirlandaio het slachtoffer van de vloek van zijn tijd. Hij stierf aan de gevolgen van de pest die Florence in 1494 trof en ontvolkte.
Pagina 1 / 3