De landschappen in het zuiden van Engeland zijn verwend met licht en zon. Tussen een romantische wildernis en een grote landschappelijke harmonie vertoont het zuiden van het eiland vele facetten. Edmund George Warren was een Britse landschapsschilder die de magie van deze streek met veel aandacht voor detail vastlegde. Het land was onder de indruk van koningin Victoria en de industriële vooruitgang was niet te stoppen. Artistieke groepen zoals de prerafaëlieten eisten een constante trouw aan de natuur en probeerden vervlogen tijden terug te brengen. Ze schilderden foto's met een unieke aandacht voor detail en in een intense kleurruimte.
Edmund George Warren richtte zich op het palet van de prerafaëlieten. Maar terwijl de schilders van de beweging zich in het atelier aan traditionele motieven en schilderkunst wijdden, werd Warren naar de natuur getrokken. De schilder bestudeerde de landschappen in Engeland. De Britse tuinkunst was gebaseerd op de natuurlijke richtlijnen. Landschapsarchitecten creëerden cultuurlandschappen die opgaan in de natuurlandschappen. Al voordat de Franse impressionistische kunstenaars de openluchtschilderkunst voor zichzelf opeisten, zocht Warren naar motieven in de natuur en vond ze in de symbiose van tuinen en natuurlandschappen. Een terugkerend motief zijn de velden bij de oogst. Het graan in Warren's schilderijen glanst goudgeel. De graankorrels worden met een buitengewone nauwkeurigheid geschilderd en de boeren worden in hun natuurlijke bewegingen gevangen. De oogstfoto's stralen de warmte van de zomerdag uit en geven de kijker een moment in het landschap.
Edmund George Warren gaf de voorkeur aan schilderen met aquarellen. De aquarelverf was in geen enkele andere Europese kunstkring zo populair en sterk vertegenwoordigd als onder Britse kunstenaars. Aquarellen hebben een unieke lichtheid door hun doorschijnendheid. De kleuren lijken lichter en hebben een fris en natuurlijk karakter, wat de charme van de landschappen ondersteunt. De liefde van Britse kunstenaars voor waterverf omvat vele tijdperken en beleefde zijn hoogtijdagen tijdens de creatieve periode van Warren. Edmund George Warren is lid geworden van een kunstenaarsvereniging. De schilder werd lid van de nieuw opgerichte Royal Watercolour Society. Een groep die zich losmaakte van de oude Watercolour Society en vocht voor betere tentoonstellingscondities voor de kunstenaars. Terwijl de conservatieve verenigingen slechts weinig kunstenaars de kans gaven om hun werk te exposeren, openden de moderne verenigingen zich voor alle schilders. Elke kunstenaar zou zijn werk moeten kunnen presenteren, ongeacht zijn sociale status.
De landschappen in het zuiden van Engeland zijn verwend met licht en zon. Tussen een romantische wildernis en een grote landschappelijke harmonie vertoont het zuiden van het eiland vele facetten. Edmund George Warren was een Britse landschapsschilder die de magie van deze streek met veel aandacht voor detail vastlegde. Het land was onder de indruk van koningin Victoria en de industriële vooruitgang was niet te stoppen. Artistieke groepen zoals de prerafaëlieten eisten een constante trouw aan de natuur en probeerden vervlogen tijden terug te brengen. Ze schilderden foto's met een unieke aandacht voor detail en in een intense kleurruimte.
Edmund George Warren richtte zich op het palet van de prerafaëlieten. Maar terwijl de schilders van de beweging zich in het atelier aan traditionele motieven en schilderkunst wijdden, werd Warren naar de natuur getrokken. De schilder bestudeerde de landschappen in Engeland. De Britse tuinkunst was gebaseerd op de natuurlijke richtlijnen. Landschapsarchitecten creëerden cultuurlandschappen die opgaan in de natuurlandschappen. Al voordat de Franse impressionistische kunstenaars de openluchtschilderkunst voor zichzelf opeisten, zocht Warren naar motieven in de natuur en vond ze in de symbiose van tuinen en natuurlandschappen. Een terugkerend motief zijn de velden bij de oogst. Het graan in Warren's schilderijen glanst goudgeel. De graankorrels worden met een buitengewone nauwkeurigheid geschilderd en de boeren worden in hun natuurlijke bewegingen gevangen. De oogstfoto's stralen de warmte van de zomerdag uit en geven de kijker een moment in het landschap.
Edmund George Warren gaf de voorkeur aan schilderen met aquarellen. De aquarelverf was in geen enkele andere Europese kunstkring zo populair en sterk vertegenwoordigd als onder Britse kunstenaars. Aquarellen hebben een unieke lichtheid door hun doorschijnendheid. De kleuren lijken lichter en hebben een fris en natuurlijk karakter, wat de charme van de landschappen ondersteunt. De liefde van Britse kunstenaars voor waterverf omvat vele tijdperken en beleefde zijn hoogtijdagen tijdens de creatieve periode van Warren. Edmund George Warren is lid geworden van een kunstenaarsvereniging. De schilder werd lid van de nieuw opgerichte Royal Watercolour Society. Een groep die zich losmaakte van de oude Watercolour Society en vocht voor betere tentoonstellingscondities voor de kunstenaars. Terwijl de conservatieve verenigingen slechts weinig kunstenaars de kans gaven om hun werk te exposeren, openden de moderne verenigingen zich voor alle schilders. Elke kunstenaar zou zijn werk moeten kunnen presenteren, ongeacht zijn sociale status.
Pagina 1 / 1