Pagina 1 / 7
De Noorse Edvard Munch is een van de belangrijkste schilders uit de moderne kunstgeschiedenis. Daarnaast wordt hij samen met Vincent van Gogh en Paul Gauguin beschouwd als een pionier van het expressionisme, een kunststijl die zijn wortels heeft in het late impressionisme. Het basisidee was de directe expressie van innerlijke gevoelens, als tegenbeweging tegen de nogal oppervlakkige representatie in het Impressionisme. Het was een belangrijke zorg van expressionistische kunstenaars om diepe, gepassioneerde ervaringen zoals angst, vreugde, verdriet, boosheid of teleurstelling in hun schilderijen tot uitdrukking te brengen om de toeschouwer emotioneel te raken. Jaren voor het begin van het expressionisme schilderde Munch een van zijn beroemdste schilderijen. De Schreeuw is het eerste expressionistische schilderij in de kunstgeschiedenis.
Edvard werd in 1863 geboren als zoon van een legerarts. Hij groeide op in Oslo. Zijn moeder is jong gestorven. Zijn vader lijdt aan een geestesziekte. Later sterft ook zijn zus. Een uiterst formatieve jeugdervaring die de jonge schilder niet onberoerd laat. Hij lijdt aan nervositeit; later wordt hij, net als zijn vader, ziek van de depressie. Als volwassene verdrinkt hij zijn zorgen te vaak in alcohol. Hij voelt zich vervolgd, heeft angststoestanden en doet zichzelf pijn. In 1880 besluit hij bewust tot een carrière als kunstenaar. Hij breekt zijn ingenieursopleiding af en sluit zich aan bij een groep bohémiens. De groep, bestaande uit schilders, schrijvers en andere intellectuelen, keerde zich samen tegen de conservatieve bourgeoisie en de sociale moraal. Hij formuleert een manifest voor jonge kunstenaars dat de aandacht van de bevolking trekt.
Ook zijn artistieke ontwikkeling vordert gestaag. Hij heeft talent. Studeerde in Oslo en ontving verschillende studiebeurzen voor verder onderwijs in Europa. Zijn stijl wordt gekenmerkt door zijn spontane penseelvoering en ruwe vormen. Hij interpreteert wat hij heeft meegemaakt op een heel eigen, abstracte manier. In zijn schilderijen richt hij zich op sterke, felle kleuren, die vaak een contrasterend effect hebben op de toeschouwer. Hij reproduceert de werkelijkheid nooit natuurgetrouw. Hij organiseert zijn eigen tentoonstellingen, waar hij zijn werken aan het publiek presenteert. Op zijn eerste tentoonstelling in Berlijn, waar hij 55 schilderijen presenteerde in de Verein Berliner Künstler, lokte hij een van de grootste kunstschandalen uit. Het verhaal staat vandaag de dag nog steeds bekend als Fall Munch. De incidenten spelen een belangrijke rol in de verdere ontwikkeling van de Duitse kunst, omdat de provocaties van Munch het begin van het Modernisme in Duitsland inluidden. Kort daarna begon zijn schilderkunstige doorbraak in Europa. Zijn succes werd echter herhaaldelijk overschaduwd door depressieve fases in zijn leven, waarbij hij zichzelf ooit in de vinger schoot. In het schilderij "De dood van Marat" verwerkt hij zijn gevoelens uit die tijd. Nerveuze storingen volgen. Hij verandert steeds weer van woonplaats. Hij pendelt door de grote Europese steden Parijs, Londen, Berlijn en zijn Noorse thuisstad. Hij sterft in Noorwegen op 81-jarige leeftijd tijdens de onrust in de Tweede Wereldoorlog.
De Noorse Edvard Munch is een van de belangrijkste schilders uit de moderne kunstgeschiedenis. Daarnaast wordt hij samen met Vincent van Gogh en Paul Gauguin beschouwd als een pionier van het expressionisme, een kunststijl die zijn wortels heeft in het late impressionisme. Het basisidee was de directe expressie van innerlijke gevoelens, als tegenbeweging tegen de nogal oppervlakkige representatie in het Impressionisme. Het was een belangrijke zorg van expressionistische kunstenaars om diepe, gepassioneerde ervaringen zoals angst, vreugde, verdriet, boosheid of teleurstelling in hun schilderijen tot uitdrukking te brengen om de toeschouwer emotioneel te raken. Jaren voor het begin van het expressionisme schilderde Munch een van zijn beroemdste schilderijen. De Schreeuw is het eerste expressionistische schilderij in de kunstgeschiedenis.
Edvard werd in 1863 geboren als zoon van een legerarts. Hij groeide op in Oslo. Zijn moeder is jong gestorven. Zijn vader lijdt aan een geestesziekte. Later sterft ook zijn zus. Een uiterst formatieve jeugdervaring die de jonge schilder niet onberoerd laat. Hij lijdt aan nervositeit; later wordt hij, net als zijn vader, ziek van de depressie. Als volwassene verdrinkt hij zijn zorgen te vaak in alcohol. Hij voelt zich vervolgd, heeft angststoestanden en doet zichzelf pijn. In 1880 besluit hij bewust tot een carrière als kunstenaar. Hij breekt zijn ingenieursopleiding af en sluit zich aan bij een groep bohémiens. De groep, bestaande uit schilders, schrijvers en andere intellectuelen, keerde zich samen tegen de conservatieve bourgeoisie en de sociale moraal. Hij formuleert een manifest voor jonge kunstenaars dat de aandacht van de bevolking trekt.
Ook zijn artistieke ontwikkeling vordert gestaag. Hij heeft talent. Studeerde in Oslo en ontving verschillende studiebeurzen voor verder onderwijs in Europa. Zijn stijl wordt gekenmerkt door zijn spontane penseelvoering en ruwe vormen. Hij interpreteert wat hij heeft meegemaakt op een heel eigen, abstracte manier. In zijn schilderijen richt hij zich op sterke, felle kleuren, die vaak een contrasterend effect hebben op de toeschouwer. Hij reproduceert de werkelijkheid nooit natuurgetrouw. Hij organiseert zijn eigen tentoonstellingen, waar hij zijn werken aan het publiek presenteert. Op zijn eerste tentoonstelling in Berlijn, waar hij 55 schilderijen presenteerde in de Verein Berliner Künstler, lokte hij een van de grootste kunstschandalen uit. Het verhaal staat vandaag de dag nog steeds bekend als Fall Munch. De incidenten spelen een belangrijke rol in de verdere ontwikkeling van de Duitse kunst, omdat de provocaties van Munch het begin van het Modernisme in Duitsland inluidden. Kort daarna begon zijn schilderkunstige doorbraak in Europa. Zijn succes werd echter herhaaldelijk overschaduwd door depressieve fases in zijn leven, waarbij hij zichzelf ooit in de vinger schoot. In het schilderij "De dood van Marat" verwerkt hij zijn gevoelens uit die tijd. Nerveuze storingen volgen. Hij verandert steeds weer van woonplaats. Hij pendelt door de grote Europese steden Parijs, Londen, Berlijn en zijn Noorse thuisstad. Hij sterft in Noorwegen op 81-jarige leeftijd tijdens de onrust in de Tweede Wereldoorlog.