Een van de beroemdste Amerikaanse schilders van zijn tijd was de avonturier en etnograaf Edwin Lord Weeks.
Iriserende texturen, het vaardige spel met licht en een verbazingwekkende architectonische zin kenmerken zijn stijl, die over het algemeen wordt omschreven als oriëntalisme. Weken componeerden kleurrijke scènes die zijn reisindrukken weerspiegelen.
Van de jaren 1870 tot 1890 reisde de in Boston geboren telg van rijke kruiden- en theehandelaren door heel Spanje, Syrië, Egypte, Marokko, Turkije, Perzië en India.
Een terugkerend thema van zijn foto's is de oosterse markt met zijn ambachtslieden, het kleurrijke leven op straat, de uitvoerig versierde kamelen en de plaatselijke architectuur.
Typische, bekende werken zijn "Muttra", "De oude blauw betegelde moskee buiten Delhi, India", maar ook de "Carpet Bazaar" uit 1878, waar de verwijzing naar het vakmanschap van de Marokkaanse wevers in het motief van de "Carpet Bazaar" vandaag de dag wordt gezien als een tegenhanger van de opkomende industrialisatie en mechanisatie van de textielproductie in Europa. De moderne kunstgeschiedenis leest de grootformaatschilderijen van Weeks als gelaagde commentaren op de hedendaagse geopolitieke transformatie van Azië.
Wekenlang studeerde hij bij Jean Leon Gerome in Parijs en van daaruit bezocht hij al vroeg India. Gérôme leerde hem een "fotografische" techniek en wekte zijn interesse in de Spaanse oriëntalisten. Weken inspireerden hun glinsterende, sterke kleuren. Hij verhuisde zijn atelier van Amerika naar Parijs, omdat het voor hem gemakkelijker was om van daaruit naar India te reizen.
Hij noemde zichzelf een colorist. "Het is helder, helder zonlicht dat ik wil weergeven", vat Edwin Lord Weeks zijn artistieke bedoelingen samen.
Ook al brak hij met de academische traditie als kunstenaar, toch bleef Weeks levenslang in contact met de Parijse École des Beaux-Arts en was hij lid van de Münchense Secession.
Een van de beroemdste Amerikaanse schilders van zijn tijd was de avonturier en etnograaf Edwin Lord Weeks.
Iriserende texturen, het vaardige spel met licht en een verbazingwekkende architectonische zin kenmerken zijn stijl, die over het algemeen wordt omschreven als oriëntalisme. Weken componeerden kleurrijke scènes die zijn reisindrukken weerspiegelen.
Van de jaren 1870 tot 1890 reisde de in Boston geboren telg van rijke kruiden- en theehandelaren door heel Spanje, Syrië, Egypte, Marokko, Turkije, Perzië en India.
Een terugkerend thema van zijn foto's is de oosterse markt met zijn ambachtslieden, het kleurrijke leven op straat, de uitvoerig versierde kamelen en de plaatselijke architectuur.
Typische, bekende werken zijn "Muttra", "De oude blauw betegelde moskee buiten Delhi, India", maar ook de "Carpet Bazaar" uit 1878, waar de verwijzing naar het vakmanschap van de Marokkaanse wevers in het motief van de "Carpet Bazaar" vandaag de dag wordt gezien als een tegenhanger van de opkomende industrialisatie en mechanisatie van de textielproductie in Europa. De moderne kunstgeschiedenis leest de grootformaatschilderijen van Weeks als gelaagde commentaren op de hedendaagse geopolitieke transformatie van Azië.
Wekenlang studeerde hij bij Jean Leon Gerome in Parijs en van daaruit bezocht hij al vroeg India. Gérôme leerde hem een "fotografische" techniek en wekte zijn interesse in de Spaanse oriëntalisten. Weken inspireerden hun glinsterende, sterke kleuren. Hij verhuisde zijn atelier van Amerika naar Parijs, omdat het voor hem gemakkelijker was om van daaruit naar India te reizen.
Hij noemde zichzelf een colorist. "Het is helder, helder zonlicht dat ik wil weergeven", vat Edwin Lord Weeks zijn artistieke bedoelingen samen.
Ook al brak hij met de academische traditie als kunstenaar, toch bleef Weeks levenslang in contact met de Parijse École des Beaux-Arts en was hij lid van de Münchense Secession.
Pagina 1 / 1