De kleine Élisabeth Luise is in Parijs geboren als dochter van de schilder Luis Vigee. Al als kleine baby werd ze naar een boerenfamilie gebracht en bleef daar vijf jaar. Daarna werd ze naar een kostschool gestuurd. De nonnen merkten al snel hoe mooi het meisje kon tekenen en schilderen. Haar vader, die haar schilderijen te zien kreeg, was ook enthousiast en voorspelde een toekomst als schilder voor haar. Elisabeth Louise keerde op 12-jarige leeftijd terug van het klooster en haar vader leerde haar. Toen hij iets later stierf, liet haar moeder haar schilderlessen volgen bij bekende kunstenaars. Ze kopieerde ook schilderijen van de Oude Meester en schilderde portretten van vrienden. Een paar jaar later was haar werk zo goed dat ze opdrachten kon aannemen en haar eigen geld kon verdienen. Zelfs portretten van koningin Marie-Antoinette en andere leden van de koninklijke familie werden bij haar besteld. Ze werd ook beschouwd als een heel mooi meisje en had veel bewonderaars, maar ze wees ze allemaal af voordat ze op eenentwintigjarige leeftijd trouwde met de schilder en kunsthandelaar Jean Baptiste Lebrun. Ze reisde met hem door Nederland en Vlaanderen voor studiedoeleinden en schilderde portretten van verschillende edelen, waaronder de Prins van Nassau. Bij haar terugkeer in Parijs werd Elisabeth Luise Vigee Lebrun lid van de Koninklijke Academie voor Schilderkunst en Beeldhouwkunst en stelde haar werk tentoon in haar salons. Op dat moment werd haar enige kind, de dochter Jeanne Julie Louise, geboren.
Maar de zeer succesvolle kunstenaar had ook veel jaloerse mensen en werd van alle kanten aangevallen. De pers beschuldigde haar van een onwettige relatie met de toenmalige minister van Financiën Calonne en er verschenen valse brieven. Haar reputatie was geruïneerd. Tijdens de Franse Revolutie vreesde Elisabeth Louise Vigee Lebrun voor haar veiligheid in Parijs als royalist en vluchtte met haar dochter en een gouvernante naar Italië. Daar vernam ze dat al haar eigendommen in Frankrijk in beslag waren genomen en dat haar burgerrechten waren ingetrokken. Haar man, die ondanks al zijn inspanningen niet in staat was haar te helpen, scheidde uiteindelijk van haar om zijn eigen bezit te redden. In de daaropvolgende jaren woonde Vigee Lebrun in Wenen en in Sint-Petersburg. Vooral in Rusland had ze weer veel opdrachten om adellijke families uit te beelden. Ze schilderde ook leden van de familie van de tsaar.
Pas na twaalf jaar kon Elisabeth Luise Vigee Lebrun terugkeren naar Frankrijk en haar werk in Parijs voortzetten. Ze bleef zeer succesvol werken tot ze op zesentachtigjarige leeftijd stierf. Vandaag de dag zijn meer dan 650 portretten en ongeveer 200 landschapsschilderijen van haar te vinden in musea over de hele wereld.
De kleine Élisabeth Luise is in Parijs geboren als dochter van de schilder Luis Vigee. Al als kleine baby werd ze naar een boerenfamilie gebracht en bleef daar vijf jaar. Daarna werd ze naar een kostschool gestuurd. De nonnen merkten al snel hoe mooi het meisje kon tekenen en schilderen. Haar vader, die haar schilderijen te zien kreeg, was ook enthousiast en voorspelde een toekomst als schilder voor haar. Elisabeth Louise keerde op 12-jarige leeftijd terug van het klooster en haar vader leerde haar. Toen hij iets later stierf, liet haar moeder haar schilderlessen volgen bij bekende kunstenaars. Ze kopieerde ook schilderijen van de Oude Meester en schilderde portretten van vrienden. Een paar jaar later was haar werk zo goed dat ze opdrachten kon aannemen en haar eigen geld kon verdienen. Zelfs portretten van koningin Marie-Antoinette en andere leden van de koninklijke familie werden bij haar besteld. Ze werd ook beschouwd als een heel mooi meisje en had veel bewonderaars, maar ze wees ze allemaal af voordat ze op eenentwintigjarige leeftijd trouwde met de schilder en kunsthandelaar Jean Baptiste Lebrun. Ze reisde met hem door Nederland en Vlaanderen voor studiedoeleinden en schilderde portretten van verschillende edelen, waaronder de Prins van Nassau. Bij haar terugkeer in Parijs werd Elisabeth Luise Vigee Lebrun lid van de Koninklijke Academie voor Schilderkunst en Beeldhouwkunst en stelde haar werk tentoon in haar salons. Op dat moment werd haar enige kind, de dochter Jeanne Julie Louise, geboren.
Maar de zeer succesvolle kunstenaar had ook veel jaloerse mensen en werd van alle kanten aangevallen. De pers beschuldigde haar van een onwettige relatie met de toenmalige minister van Financiën Calonne en er verschenen valse brieven. Haar reputatie was geruïneerd. Tijdens de Franse Revolutie vreesde Elisabeth Louise Vigee Lebrun voor haar veiligheid in Parijs als royalist en vluchtte met haar dochter en een gouvernante naar Italië. Daar vernam ze dat al haar eigendommen in Frankrijk in beslag waren genomen en dat haar burgerrechten waren ingetrokken. Haar man, die ondanks al zijn inspanningen niet in staat was haar te helpen, scheidde uiteindelijk van haar om zijn eigen bezit te redden. In de daaropvolgende jaren woonde Vigee Lebrun in Wenen en in Sint-Petersburg. Vooral in Rusland had ze weer veel opdrachten om adellijke families uit te beelden. Ze schilderde ook leden van de familie van de tsaar.
Pas na twaalf jaar kon Elisabeth Luise Vigee Lebrun terugkeren naar Frankrijk en haar werk in Parijs voortzetten. Ze bleef zeer succesvol werken tot ze op zesentachtigjarige leeftijd stierf. Vandaag de dag zijn meer dan 650 portretten en ongeveer 200 landschapsschilderijen van haar te vinden in musea over de hele wereld.
Pagina 1 / 4