Eugène Galien-Laloue, ook bekend als Eugène Gallien Laloue, werd in 1854 geboren in de bruisende metropool Parijs. Als oudste zoon van de theaterschilder Charles Laloue was hij geboren om het levendige Parijse toneel van de Belle Epoque op geheel eigen wijze vast te leggen. Zijn liefde voor de schilderkunst en het ontroerende gezinsleven in Montmartre, met zijn acht broers en hun gezamenlijke moeder Marie Lambert, vormden de unieke caleidoscoop van zijn inspiratie. Na de dood van zijn vader in 1870 kreeg de jonge Eugène echter een noodlottige wending - gedwongen als klerk bij een notaris te werken om zijn gezin te onderhouden.
Eugène vond een manier om aan dit dorre bestaan te ontsnappen door als vrijwilliger in het leger te gaan en deel te nemen aan de Frans-Pruisische oorlog. Na de Vrede van Frankfurt keerde hij in 1871 terug naar Parijs met nieuwe ervaringen en een frisse kijk op de wereld. Deze terugkeer maakte zijn weg vrij als technisch tekenaar bij de Société nationale du chemins de fer français (SNCF), waar hij niet alleen technische maar ook artistieke schetsen maakte. Zijn artistieke uitstapjes naar het platteland rond Parijs, die hij samen met Charles Jacque ondernam, leidden tot de creatie van levendige dorpsgezichten en rivierlandschappen. Galien-Laloue schilderde ook Parijse straattaferelen in gouache, een techniek die zijn werken hun karakteristieke charme gaf. De kleine maar meesterlijk uitgevoerde kunstwerken die hieruit voortkwamen, legden het levendige Parijs van de Belle Époque vast en staan vandaag de dag nog steeds hoog aangeschreven.
Maar Galien-Laloue's artistieke reis nam een noodlottige wending met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Met de bezetting van Frankrijk door Duitse troepen verliet hij zijn atelier in Montmartre en trok in bij zijn dochter Flore. Een gebroken arm, opgelopen tijdens zijn vlucht uit Parijs, belette hem om verder te schilderen. Hij stierf in Chérence in 1941, maar zijn nalatenschap leeft voort in zijn werken, tot leven gebracht in onze gedetailleerde kunstdrukken. De schilderijen van Galien-Laloue zijn tegenwoordig zeer gewild en brengen op veilingen bedragen van vier tot vijf cijfers op. Elke kunstdruk is een eerbetoon aan een kunstenaar die het vermogen had om de essentie van de Belle Époque te vangen en het eeuwige leven te geven via zijn kunstwerken.
Eugène Galien-Laloue, ook bekend als Eugène Gallien Laloue, werd in 1854 geboren in de bruisende metropool Parijs. Als oudste zoon van de theaterschilder Charles Laloue was hij geboren om het levendige Parijse toneel van de Belle Epoque op geheel eigen wijze vast te leggen. Zijn liefde voor de schilderkunst en het ontroerende gezinsleven in Montmartre, met zijn acht broers en hun gezamenlijke moeder Marie Lambert, vormden de unieke caleidoscoop van zijn inspiratie. Na de dood van zijn vader in 1870 kreeg de jonge Eugène echter een noodlottige wending - gedwongen als klerk bij een notaris te werken om zijn gezin te onderhouden.
Eugène vond een manier om aan dit dorre bestaan te ontsnappen door als vrijwilliger in het leger te gaan en deel te nemen aan de Frans-Pruisische oorlog. Na de Vrede van Frankfurt keerde hij in 1871 terug naar Parijs met nieuwe ervaringen en een frisse kijk op de wereld. Deze terugkeer maakte zijn weg vrij als technisch tekenaar bij de Société nationale du chemins de fer français (SNCF), waar hij niet alleen technische maar ook artistieke schetsen maakte. Zijn artistieke uitstapjes naar het platteland rond Parijs, die hij samen met Charles Jacque ondernam, leidden tot de creatie van levendige dorpsgezichten en rivierlandschappen. Galien-Laloue schilderde ook Parijse straattaferelen in gouache, een techniek die zijn werken hun karakteristieke charme gaf. De kleine maar meesterlijk uitgevoerde kunstwerken die hieruit voortkwamen, legden het levendige Parijs van de Belle Époque vast en staan vandaag de dag nog steeds hoog aangeschreven.
Maar Galien-Laloue's artistieke reis nam een noodlottige wending met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Met de bezetting van Frankrijk door Duitse troepen verliet hij zijn atelier in Montmartre en trok in bij zijn dochter Flore. Een gebroken arm, opgelopen tijdens zijn vlucht uit Parijs, belette hem om verder te schilderen. Hij stierf in Chérence in 1941, maar zijn nalatenschap leeft voort in zijn werken, tot leven gebracht in onze gedetailleerde kunstdrukken. De schilderijen van Galien-Laloue zijn tegenwoordig zeer gewild en brengen op veilingen bedragen van vier tot vijf cijfers op. Elke kunstdruk is een eerbetoon aan een kunstenaar die het vermogen had om de essentie van de Belle Époque te vangen en het eeuwige leven te geven via zijn kunstwerken.
Pagina 1 / 1