Te midden van de grootsheid van de barok duikt de naam François de Nomé op, een Franse schilder wiens raadselachtige oeuvre een stempel drukt op de kunstgeschiedenis. Geboren in 1593 in Metz, Lotharingen, verhuisde de Nomé op jonge leeftijd naar het kloppend hart van de kunst, Rome. Hier bracht hij acht jaar door in het atelier van de Vlaamse landschapsschilder Balthasar Lauwers voordat hij verhuisde naar de stad aan de voet van de Vesuvius, Napels. Onze hoogwaardige kunstdrukken bieden een kijkje in de creatieve jaren van de Nomé in deze inspirerende metropolen.
Tot het midden van de 20e eeuw werden zijn werken toegeschreven aan de mysterieuze "Monsu Desiderio", een figuur die nu wordt geïdentificeerd als een collectief van ten minste drie kunstenaars: François de Nomé, Didier Barra uit Metz en een nog onbekende schilder. Kenmerkend voor de werken van de Nomé zijn de figuren die vaak door andere kunstenaars zijn toegevoegd, zoals Belisario Corenzio en Jacob van Swanenburgh. Dit proces van gezamenlijke creatie wordt ook weerspiegeld in onze kunstdrukken, die met de grootste zorg en nauwkeurigheid worden gereproduceerd.
Een blik op een van zijn werken onthult ons een bijna surrealistisch, post-apocalyptisch landschap. De motieven tonen bizarre, vaak vervallen ruïnes of bijna kale gebouwen. Mensen worden kleine figuurtjes te midden van aardse tinten en vage randen. Een typisch voorbeeld is zijn weergave van het Piazza di San Marco in Venetië: de structuren kloppen, maar de details lijken uit een andere wereld te komen. Zijn stijl had nauwelijks invloed op de Italiaanse landschapsschilders van de volgende eeuw, maar vond zijn weg naar het werk van schilders als Salvatore Rosa en Michelangelo Cerquozzi en dook opnieuw op in de Capricci van Piranesi (grillige en fantastische monumenten, ruïnes of gebouwen). Met deze unieke stijl in onze kunstdrukken kunnen kunstliefhebbers de surrealistische schoonheid en sublieme esthetiek van het werk van de Nomé thuis ervaren.
Te midden van de grootsheid van de barok duikt de naam François de Nomé op, een Franse schilder wiens raadselachtige oeuvre een stempel drukt op de kunstgeschiedenis. Geboren in 1593 in Metz, Lotharingen, verhuisde de Nomé op jonge leeftijd naar het kloppend hart van de kunst, Rome. Hier bracht hij acht jaar door in het atelier van de Vlaamse landschapsschilder Balthasar Lauwers voordat hij verhuisde naar de stad aan de voet van de Vesuvius, Napels. Onze hoogwaardige kunstdrukken bieden een kijkje in de creatieve jaren van de Nomé in deze inspirerende metropolen.
Tot het midden van de 20e eeuw werden zijn werken toegeschreven aan de mysterieuze "Monsu Desiderio", een figuur die nu wordt geïdentificeerd als een collectief van ten minste drie kunstenaars: François de Nomé, Didier Barra uit Metz en een nog onbekende schilder. Kenmerkend voor de werken van de Nomé zijn de figuren die vaak door andere kunstenaars zijn toegevoegd, zoals Belisario Corenzio en Jacob van Swanenburgh. Dit proces van gezamenlijke creatie wordt ook weerspiegeld in onze kunstdrukken, die met de grootste zorg en nauwkeurigheid worden gereproduceerd.
Een blik op een van zijn werken onthult ons een bijna surrealistisch, post-apocalyptisch landschap. De motieven tonen bizarre, vaak vervallen ruïnes of bijna kale gebouwen. Mensen worden kleine figuurtjes te midden van aardse tinten en vage randen. Een typisch voorbeeld is zijn weergave van het Piazza di San Marco in Venetië: de structuren kloppen, maar de details lijken uit een andere wereld te komen. Zijn stijl had nauwelijks invloed op de Italiaanse landschapsschilders van de volgende eeuw, maar vond zijn weg naar het werk van schilders als Salvatore Rosa en Michelangelo Cerquozzi en dook opnieuw op in de Capricci van Piranesi (grillige en fantastische monumenten, ruïnes of gebouwen). Met deze unieke stijl in onze kunstdrukken kunnen kunstliefhebbers de surrealistische schoonheid en sublieme esthetiek van het werk van de Nomé thuis ervaren.
Pagina 1 / 1