Fritz von Uhde was een gerespecteerd kunstenaar uit Duitsland, die vooral werkte met genreschilderkunst en religieuze motieven. Hij was ook jarenlang hoogleraar aan de prestigieuze Academie voor Schone Kunsten in München. Zijn burgerlijke naam was Friedrich Hermann Carl Uhde. Om beter herinnerd te worden door het publiek en kunstcritici, gebruikte hij als kunstenaar het pseudoniem Fritz von Uhde. De stijl van de in 1848 geboren schilder was een originele mengeling van Realisme en Impressionisme, in de kunstliteratuur vaak omschreven als "rustiek naturalisme". Von Uhde was een van de pioniers van zijn geboorteland op het gebied van de openluchtschilderkunst. De ambitieuze Duitser was ook een van de oprichters van de Secession van München en trad later toe tot de Secession van Berlijn.
Von Uhde kwam in zijn jeugd in aanraking met kunst door de culturele interesses en beroepen van zijn familieleden. Zijn vader was een gepassioneerd hobbyschilder en zijn grootvader was de directeur van het Koninklijk Museum in Dresden. Het was niet verwonderlijk dat Von Uhde als jongeman besloot om te gaan schilderen aan de Hochschule für Bildende Künste in Dresden. Tot de verrassing van zijn familie is hij echter uit deze cursus gestapt om zich bij het leger te voegen. In het leger werd hij opgeleid tot rij-instructeur en werd hij op de jonge leeftijd van 20 jaar in 1868 gepromoveerd tot luitenant. Acht jaar later ontmoette Von Uhde de schilder Makart tijdens een bezoek aan Wenen. Deze ontmoeting had een sterk en blijvend effect op hem. Hij besloot het leger te verlaten om zijn kinderdroom te verwezenlijken en kunstenaar te worden. In München schreef Von Uhde zich weer in als schilderstudent aan de Academie voor Schone Kunsten en begon hij de werken van oude meesters zoals Rembrandt te bestuderen.
Na teleurstellende en mislukte jaren in München ging hij naar Parijs om les te nemen van de kunstenaar Mihály Munkácsy. In Frankrijk kwam uiteindelijk het gewenste succes tot stand: een van zijn werken werd op de Parijse Salon tentoongesteld en kreeg zelfs een prijs. Geïnspireerd door zijn roem en aangemoedigd door zijn tijdgenoot en goede vriend Max Liebermann, veranderde hij zijn schilderstijl. Von Uhde's kleurenpalet werd sterker en kleurrijker, vergelijkbaar met dat van zijn collega's van de impressionisten. Hij schilderde zowel stillevens, landschappen en religieuze taferelen als portretten van de eenvoudige plattelandsbevolking. Zijn favoriete motieven waren echter zijn drie dochters en zijn vrouw.
Fritz von Uhde was een gerespecteerd kunstenaar uit Duitsland, die vooral werkte met genreschilderkunst en religieuze motieven. Hij was ook jarenlang hoogleraar aan de prestigieuze Academie voor Schone Kunsten in München. Zijn burgerlijke naam was Friedrich Hermann Carl Uhde. Om beter herinnerd te worden door het publiek en kunstcritici, gebruikte hij als kunstenaar het pseudoniem Fritz von Uhde. De stijl van de in 1848 geboren schilder was een originele mengeling van Realisme en Impressionisme, in de kunstliteratuur vaak omschreven als "rustiek naturalisme". Von Uhde was een van de pioniers van zijn geboorteland op het gebied van de openluchtschilderkunst. De ambitieuze Duitser was ook een van de oprichters van de Secession van München en trad later toe tot de Secession van Berlijn.
Von Uhde kwam in zijn jeugd in aanraking met kunst door de culturele interesses en beroepen van zijn familieleden. Zijn vader was een gepassioneerd hobbyschilder en zijn grootvader was de directeur van het Koninklijk Museum in Dresden. Het was niet verwonderlijk dat Von Uhde als jongeman besloot om te gaan schilderen aan de Hochschule für Bildende Künste in Dresden. Tot de verrassing van zijn familie is hij echter uit deze cursus gestapt om zich bij het leger te voegen. In het leger werd hij opgeleid tot rij-instructeur en werd hij op de jonge leeftijd van 20 jaar in 1868 gepromoveerd tot luitenant. Acht jaar later ontmoette Von Uhde de schilder Makart tijdens een bezoek aan Wenen. Deze ontmoeting had een sterk en blijvend effect op hem. Hij besloot het leger te verlaten om zijn kinderdroom te verwezenlijken en kunstenaar te worden. In München schreef Von Uhde zich weer in als schilderstudent aan de Academie voor Schone Kunsten en begon hij de werken van oude meesters zoals Rembrandt te bestuderen.
Na teleurstellende en mislukte jaren in München ging hij naar Parijs om les te nemen van de kunstenaar Mihály Munkácsy. In Frankrijk kwam uiteindelijk het gewenste succes tot stand: een van zijn werken werd op de Parijse Salon tentoongesteld en kreeg zelfs een prijs. Geïnspireerd door zijn roem en aangemoedigd door zijn tijdgenoot en goede vriend Max Liebermann, veranderde hij zijn schilderstijl. Von Uhde's kleurenpalet werd sterker en kleurrijker, vergelijkbaar met dat van zijn collega's van de impressionisten. Hij schilderde zowel stillevens, landschappen en religieuze taferelen als portretten van de eenvoudige plattelandsbevolking. Zijn favoriete motieven waren echter zijn drie dochters en zijn vrouw.
Pagina 1 / 2