De reis van Gabriel Cornelius Ritter von Max, een bekende Duitse schilder en professor in de historieschilderkunst, begon op 23 augustus 1840 in de historische stad Praag, toen deel uitmakend van het Oostenrijkse Rijk. Zijn onwrikbare geloof in de ideeën van Darwin en zijn belangstelling voor het spiritisme leidden tot een rijk en gevarieerd erfgoed dat zowel artistieke als wetenschappelijke prestaties omvat. De artistieke kiem die in hem groeide werd gevoed door zijn vader, de beeldhouwer Joseph Max, die hem inwijdde in de mysteries van de historieschilderkunst. Op 15-jarige leeftijd begon Gabriel zijn driejarige studie aan de Kunstacademie in Praag onder leiding van Eduard von Engerth, die hem de weg baande naar de Weense Academie. Daar werden zijn artistieke gevoeligheden aangescherpt onder de ogen van gerenommeerde professoren als Karl von Blaas, Karl Mayer, Christian Ruben en Carl Wurzinger.

Max verliet het keizerlijke Wenen in 1863 en verhuisde naar München om onder leiding van Karl Theodor von Piloty te studeren aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten. Te midden van deze indrukwekkende gemeenschap van kunstenaars knoopte hij waardevolle banden aan met Hans Makart en Franz Defregger en kwam hij in contact met de "Prins der Schilders" Franz von Lenbach. Nadat Max zijn passie voor kunst had overgedragen op zijn gezin, kozen ook zijn twee zonen en zijn dochter uit zijn huwelijk met Emma Kitzing voor het pad van de schilderkunst. In 1878 werd Max benoemd tot professor in de historieschilderkunst aan de Academie van München, een titel die hij echter al in 1883 opgaf om zich te wijden aan zijn interesses in de natuurwetenschappen.

Met de opkomst van het impressionisme in de jaren 1890 verschoven de artistieke voorkeuren, maar Max bleef trouw aan zijn traditionele schilderstijl. Na zijn scheiding vond hij een nieuwe liefde in Ernestine Harlander, zijn jarenlange metgezellin, en het paar trok zich terug in de afzondering van een kunstenaarsvilla aan het Starnbergmeer. Max' roem, die hij zijn hele leven genoot, vervaagde snel na 1900, maar sinds de jaren negentig is zijn werk weer in de belangstelling gekomen. Tot op heden blijft Gabriel von Max een fascinerende speler in de kunstgeschiedenis, wiens bijdragen zijn vastgelegd in zowel originele werken als kunstdrukken. Ons bedrijf helpt zijn nalatenschap te bestendigen door kunstdrukken van zijn meesterwerken te produceren. Deze reproducties van de hoogste kwaliteit maken het mogelijk om zijn aandacht voor detail en flair voor compositie te vangen en toegankelijk te maken, waardoor zijn werken door een breder publiek kunnen worden ervaren. De nalatenschap van Gabriel von Max, in de vorm van originele kunstwerken of kunstdrukken, is een onmisbaar hoofdstuk in het verhaal van de kunstgeschiedenis.