George Morland was de zoon van de portrettist Henry Robert Morland en de kleinzoon van de genreschilder George Henry Morland. Zijn opleiding begon al op zeer jonge leeftijd. Morland schilderde al op de leeftijd van 3 jaar. Op 10 jarige leeftijd mocht hij zijn eerste tekeningen tentoonstellen op de Koninklijke Academie. Zijn vader Henry Robert zou zeer streng zijn geweest en verbood de jongen alles wat zijn creatieve ontwikkeling op de een of andere manier had kunnen belemmeren. Als hij thuis niet op lange teken- of schilderuitstapjes was, mocht hij alleen maar lezen of oefenen met de viool. De strenge opvoeding van de vader had niet onbaatzuchtig moeten zijn. Morland moest ontelbare kopieën maken van verschillende schilders voor zijn vader. Hij bleef bij zijn vader tot 1784. Toen had hij er duidelijk genoeg van om betutteld te worden, want Morland brak met zijn vader en trok in bij een kunsthandelaar. Maar ook hier kwam de gewenste onafhankelijkheid niet tot stand, want zijn beschermheer heeft hem minstens evenveel uitgebuit als zijn vader. Ongeveer een jaar later kon Morland zich eindelijk bevrijden van de lastige situatie. Hij verhuisde naar een andere stad om als portrettist te werken.
Na een kort verblijf in Frankrijk keerde Morland terug naar Londen. Daar woonde hij in de buurt van zijn vriend en collega William Ward. De nabijheid van Ward en zijn familie bracht stabiliteit in Morland's leven, dat door zijn moeilijke jeugd werd gedreven tot alcohol en andere losbandigheid. Hij trouwde met Ward's zus Anne. Een maand later trouwde Ward met Morland's zus Maria. De twee koppels woonden na de bruiloft samen in een huis. Maar na slechts 3 maanden waren er al geschillen tussen de twee vrouwen, zodat het gemeenschappelijke huishouden moest worden ontbonden. Gedurende enkele jaren kon het getrouwde leven Morland's escapades voorkomen. De nachten die hij in cafés en in dubieus gezelschap doorbracht, leken tot het verleden te behoren. Maar de lange ziekte van zijn vrouw na de doodgeboorte van hun eerste en enige kind gooide Morland weer uit de koers. Hij begon te drinken, wat het huwelijk steeds meer onder druk zette. Het koppel is uiteindelijk gescheiden.
Aanvankelijk leek de alcoholverslaving echter weinig invloed te hebben op zijn werk. Morland zou 1 of 2 schilderijen per dag hebben gemaakt. In de loop van zijn carrière heeft hij meer dan 4000 werken gecreëerd. Maar op een gegeven moment was het inkomen niet meer voldoende om zijn decadente levensstijl te financieren en werd hij een opgejaagde man met schuldeisers die in zijn nek ademden. Hij verborg zich met verschillende vrienden en in tavernes tot hij uiteindelijk in 1799 werd gearresteerd. Morland kon in eerste instantie onderhandelen over een soort openlijke gevangenisstraf. Maar dit heeft zijn situatie niet verbeterd, want hij dronk net zo veel als hij werkte. Uiteindelijk kon hij door verlamming zijn kleurenpalet nauwelijks behouden. Toen hij weer schulden had, werd hij naar de gevangenis gestuurd, waar hij op 41 jarige leeftijd stierf.
George Morland was de zoon van de portrettist Henry Robert Morland en de kleinzoon van de genreschilder George Henry Morland. Zijn opleiding begon al op zeer jonge leeftijd. Morland schilderde al op de leeftijd van 3 jaar. Op 10 jarige leeftijd mocht hij zijn eerste tekeningen tentoonstellen op de Koninklijke Academie. Zijn vader Henry Robert zou zeer streng zijn geweest en verbood de jongen alles wat zijn creatieve ontwikkeling op de een of andere manier had kunnen belemmeren. Als hij thuis niet op lange teken- of schilderuitstapjes was, mocht hij alleen maar lezen of oefenen met de viool. De strenge opvoeding van de vader had niet onbaatzuchtig moeten zijn. Morland moest ontelbare kopieën maken van verschillende schilders voor zijn vader. Hij bleef bij zijn vader tot 1784. Toen had hij er duidelijk genoeg van om betutteld te worden, want Morland brak met zijn vader en trok in bij een kunsthandelaar. Maar ook hier kwam de gewenste onafhankelijkheid niet tot stand, want zijn beschermheer heeft hem minstens evenveel uitgebuit als zijn vader. Ongeveer een jaar later kon Morland zich eindelijk bevrijden van de lastige situatie. Hij verhuisde naar een andere stad om als portrettist te werken.
Na een kort verblijf in Frankrijk keerde Morland terug naar Londen. Daar woonde hij in de buurt van zijn vriend en collega William Ward. De nabijheid van Ward en zijn familie bracht stabiliteit in Morland's leven, dat door zijn moeilijke jeugd werd gedreven tot alcohol en andere losbandigheid. Hij trouwde met Ward's zus Anne. Een maand later trouwde Ward met Morland's zus Maria. De twee koppels woonden na de bruiloft samen in een huis. Maar na slechts 3 maanden waren er al geschillen tussen de twee vrouwen, zodat het gemeenschappelijke huishouden moest worden ontbonden. Gedurende enkele jaren kon het getrouwde leven Morland's escapades voorkomen. De nachten die hij in cafés en in dubieus gezelschap doorbracht, leken tot het verleden te behoren. Maar de lange ziekte van zijn vrouw na de doodgeboorte van hun eerste en enige kind gooide Morland weer uit de koers. Hij begon te drinken, wat het huwelijk steeds meer onder druk zette. Het koppel is uiteindelijk gescheiden.
Aanvankelijk leek de alcoholverslaving echter weinig invloed te hebben op zijn werk. Morland zou 1 of 2 schilderijen per dag hebben gemaakt. In de loop van zijn carrière heeft hij meer dan 4000 werken gecreëerd. Maar op een gegeven moment was het inkomen niet meer voldoende om zijn decadente levensstijl te financieren en werd hij een opgejaagde man met schuldeisers die in zijn nek ademden. Hij verborg zich met verschillende vrienden en in tavernes tot hij uiteindelijk in 1799 werd gearresteerd. Morland kon in eerste instantie onderhandelen over een soort openlijke gevangenisstraf. Maar dit heeft zijn situatie niet verbeterd, want hij dronk net zo veel als hij werkte. Uiteindelijk kon hij door verlamming zijn kleurenpalet nauwelijks behouden. Toen hij weer schulden had, werd hij naar de gevangenis gestuurd, waar hij op 41 jarige leeftijd stierf.
Pagina 1 / 3