Pagina 1 / 2
De 16e eeuw veranderde het wereldbeeld van de Europeanen volledig. Plotseling lagen achter de horizon totaal onbekende continenten en eilanden om verkend te worden. De ontdekkingsreizigers en kolonisten uit die tijd maakten melding van beschavingen, dieren en landschappen die niemand hier eerder had gezien. In slechts enkele decennia was de wereld veel groter geworden dan de Europeanen dachten. Vooral voor ontdekkingsreizigers was dit een ongelooflijk interessante tijd. Oude kennis moest worden heroverwogen en nieuwe problemen opgelost. Dit hield onder meer in dat de navigatie op zee veiliger werd gemaakt. De langere overtochten naar Noord- en Zuid-Amerika waren zeer gevaarlijk, en de oude kaarten boden geen soelaas langs de kusten van de Nieuwe Wereld. Als gevolg daarvan keerden veel zeelieden nooit terug naar huis.
Gerardus Mercator nam dit probleem op zich. Hij was een cartograaf uit Vlaanderen die zich tot doel stelde de geografische afbeeldingen van de wereld te actualiseren. Mercator verzamelde informatie uit verschillende bronnen om gedetailleerde kaarten te maken van Europa, Amerika en de wereldbol. Aan de hand van reisverslagen, dagboeken en tekeningen van vele avonturiers en ontdekkingsreizigers uit die tijd, berekende hij de kustlijnen van de nieuw ontdekte landmassa's. Hij was een nauwgezet man die er nauwlettend op toezag dat alles wat hij in zijn kaarten opnam zo getrouw mogelijk was aan de natuur. Om het reizen zo veilig mogelijk te maken, volgde hij steeds de laatste onderzoeksresultaten.
Natuurlijk is de nauwkeurigheid van zijn kaarten niet te vergelijken met die welke tegenwoordig door satellieten worden geproduceerd. Maar gezien de stand van de techniek in de 16e eeuw is het des te indrukwekkender hoeveel van de gebieden die door Mercator in kaart zijn gebracht, de werkelijkheid benaderen. Zijn talent hielp niet alleen navigators en ontdekkingsreizigers, hij vond ook nieuwe technieken uit die het vak van cartograaf verder ontwikkelden. Zo heeft hij het woord "atlas" uitgevonden en de traditie in het leven geroepen om kaarten cursief te schrijven om ze leesbaarder te maken. Hij was ook een van de eersten die de kromming van de aarde in zijn berekeningen verwerkte, waardoor de verhoudingen van landmassa's nauwkeuriger konden worden weergegeven.
Zijn kaarten zijn niet alleen wetenschappelijk interessant, maar ook visueel aantrekkelijk. Zoals in die tijd gebruikelijk was, zijn ze versierd met tekeningen van schepen, zeedieren en planten. Opschriften en landschapskenmerken, zoals bossen of bergen, geven aanwijzingen over de afgebeelde regio's. Er is een ongelooflijke hoeveelheid detail te ontdekken in elk van zijn werken. Elk van zijn kaarten is dus niet alleen een hulpmiddel bij de navigatie, maar ook een uniek kunstwerk waarin men zich kan verliezen. Hoewel Mercator zijn levenswerk van "kosmografie" helaas nooit heeft kunnen voltooien, is veel van zijn werk goed bewaard gebleven, zodat we de wereld ook vandaag nog door zijn ogen kunnen ontdekken.
De 16e eeuw veranderde het wereldbeeld van de Europeanen volledig. Plotseling lagen achter de horizon totaal onbekende continenten en eilanden om verkend te worden. De ontdekkingsreizigers en kolonisten uit die tijd maakten melding van beschavingen, dieren en landschappen die niemand hier eerder had gezien. In slechts enkele decennia was de wereld veel groter geworden dan de Europeanen dachten. Vooral voor ontdekkingsreizigers was dit een ongelooflijk interessante tijd. Oude kennis moest worden heroverwogen en nieuwe problemen opgelost. Dit hield onder meer in dat de navigatie op zee veiliger werd gemaakt. De langere overtochten naar Noord- en Zuid-Amerika waren zeer gevaarlijk, en de oude kaarten boden geen soelaas langs de kusten van de Nieuwe Wereld. Als gevolg daarvan keerden veel zeelieden nooit terug naar huis.
Gerardus Mercator nam dit probleem op zich. Hij was een cartograaf uit Vlaanderen die zich tot doel stelde de geografische afbeeldingen van de wereld te actualiseren. Mercator verzamelde informatie uit verschillende bronnen om gedetailleerde kaarten te maken van Europa, Amerika en de wereldbol. Aan de hand van reisverslagen, dagboeken en tekeningen van vele avonturiers en ontdekkingsreizigers uit die tijd, berekende hij de kustlijnen van de nieuw ontdekte landmassa's. Hij was een nauwgezet man die er nauwlettend op toezag dat alles wat hij in zijn kaarten opnam zo getrouw mogelijk was aan de natuur. Om het reizen zo veilig mogelijk te maken, volgde hij steeds de laatste onderzoeksresultaten.
Natuurlijk is de nauwkeurigheid van zijn kaarten niet te vergelijken met die welke tegenwoordig door satellieten worden geproduceerd. Maar gezien de stand van de techniek in de 16e eeuw is het des te indrukwekkender hoeveel van de gebieden die door Mercator in kaart zijn gebracht, de werkelijkheid benaderen. Zijn talent hielp niet alleen navigators en ontdekkingsreizigers, hij vond ook nieuwe technieken uit die het vak van cartograaf verder ontwikkelden. Zo heeft hij het woord "atlas" uitgevonden en de traditie in het leven geroepen om kaarten cursief te schrijven om ze leesbaarder te maken. Hij was ook een van de eersten die de kromming van de aarde in zijn berekeningen verwerkte, waardoor de verhoudingen van landmassa's nauwkeuriger konden worden weergegeven.
Zijn kaarten zijn niet alleen wetenschappelijk interessant, maar ook visueel aantrekkelijk. Zoals in die tijd gebruikelijk was, zijn ze versierd met tekeningen van schepen, zeedieren en planten. Opschriften en landschapskenmerken, zoals bossen of bergen, geven aanwijzingen over de afgebeelde regio's. Er is een ongelooflijke hoeveelheid detail te ontdekken in elk van zijn werken. Elk van zijn kaarten is dus niet alleen een hulpmiddel bij de navigatie, maar ook een uniek kunstwerk waarin men zich kan verliezen. Hoewel Mercator zijn levenswerk van "kosmografie" helaas nooit heeft kunnen voltooien, is veel van zijn werk goed bewaard gebleven, zodat we de wereld ook vandaag nog door zijn ogen kunnen ontdekken.