Giulio Romano werd geboren in Rovigo rond 1499. Zijn vader, Michele Sanmicheli, was een gerespecteerd architect en ingenieur die aan veel belangrijke gebouwen in Noord-Italië had gewerkt. Zijn moeder Stella della Pergola kwam uit een vooraanstaande koopmansfamilie. Giulio had twee oudere zussen en een jongere broer, die op jonge leeftijd overleed. Giulio leerde al heel vroeg het vak van zijn vader en werkte al snel mee aan de projecten van zijn vader, tot groot genoegen van zijn trotse vader. Romano groeide dus voor die tijd zeer bevoorrecht en vrijgevochten op in een artistieke familie en had toegang tot vele beroemde kunstenaars en werken. Deze ervaringen vormden zijn eigen stijl, die levendig en kleurrijk is. Op 21-jarige leeftijd trouwde hij met Faustina da Basso, met wie hij twee zonen kreeg. Over het privé-leven van de kunstenaar Giulio Romano valt niet veel te melden, want ondanks zijn onconventionele manier van doen was hij zeer discreet en kwam hij zelden in het nieuws. Hij verafschuwde elke vorm van roddel.
Giulio Romano wordt beschouwd als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van het maniërisme. Deze kunststroming wordt gekenmerkt door artistieke vrijheid, die zich uit in een verbeelding en creativiteit die de norm te boven gaat. Romano maakte in deze unieke stijl veel werken die vandaag de dag nog steeds worden bewonderd. Velen geloven dat deze stijl een directe weerspiegeling was van zijn revolutionaire persoonlijkheid. Giulio Romano was geen man die genoegen nam met conventies - hij was voortdurend op zoek naar nieuwe manieren om zijn kunst te creëren. Deze houding komt ook tot uiting in zijn schilderstijl.
Giulio Romano studeerde eerst schilderkunst en werkte later voor Paus Leo X in Rome. In 1524 verhuisde hij naar Mantua, waar hij veel muur- en plafondschilderingen maakte. In 1532 werd hij door paus Clemens VII benoemd aan het hof van keizer Karel V, waar hij kasteel Ambras bij Innsbruck ontwierp. Hij is vooral bekend om zijn werk aan de Villa Farnese in Caprarola en het Palazzo Te in Mantua. Romano was een zeer veelzijdig kunstenaar en werkte zowel als schilder als architect en bouwer. Hij ontwikkelde ook een nieuwe methode van frescoschilderen genaamd "quadri riportati" of "getransformeerde fresco's". Daarbij ontwikkelde Giulio Romano een geheel eigen stijl, die zich duidelijk onderscheidde van die van zijn tijdgenoten. Romano ontmoette Albrecht Dürer in de loop van zijn carrière. De twee kunstenaars raakten bevriend en Dürer beïnvloedde Giulio Romano's kunst sterk. Tot zijn metgezellen behoorden ook de grote Leonardo da Vinci en Raffaello Sanzio.
Giulio Romano werd geboren in Rovigo rond 1499. Zijn vader, Michele Sanmicheli, was een gerespecteerd architect en ingenieur die aan veel belangrijke gebouwen in Noord-Italië had gewerkt. Zijn moeder Stella della Pergola kwam uit een vooraanstaande koopmansfamilie. Giulio had twee oudere zussen en een jongere broer, die op jonge leeftijd overleed. Giulio leerde al heel vroeg het vak van zijn vader en werkte al snel mee aan de projecten van zijn vader, tot groot genoegen van zijn trotse vader. Romano groeide dus voor die tijd zeer bevoorrecht en vrijgevochten op in een artistieke familie en had toegang tot vele beroemde kunstenaars en werken. Deze ervaringen vormden zijn eigen stijl, die levendig en kleurrijk is. Op 21-jarige leeftijd trouwde hij met Faustina da Basso, met wie hij twee zonen kreeg. Over het privé-leven van de kunstenaar Giulio Romano valt niet veel te melden, want ondanks zijn onconventionele manier van doen was hij zeer discreet en kwam hij zelden in het nieuws. Hij verafschuwde elke vorm van roddel.
Giulio Romano wordt beschouwd als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van het maniërisme. Deze kunststroming wordt gekenmerkt door artistieke vrijheid, die zich uit in een verbeelding en creativiteit die de norm te boven gaat. Romano maakte in deze unieke stijl veel werken die vandaag de dag nog steeds worden bewonderd. Velen geloven dat deze stijl een directe weerspiegeling was van zijn revolutionaire persoonlijkheid. Giulio Romano was geen man die genoegen nam met conventies - hij was voortdurend op zoek naar nieuwe manieren om zijn kunst te creëren. Deze houding komt ook tot uiting in zijn schilderstijl.
Giulio Romano studeerde eerst schilderkunst en werkte later voor Paus Leo X in Rome. In 1524 verhuisde hij naar Mantua, waar hij veel muur- en plafondschilderingen maakte. In 1532 werd hij door paus Clemens VII benoemd aan het hof van keizer Karel V, waar hij kasteel Ambras bij Innsbruck ontwierp. Hij is vooral bekend om zijn werk aan de Villa Farnese in Caprarola en het Palazzo Te in Mantua. Romano was een zeer veelzijdig kunstenaar en werkte zowel als schilder als architect en bouwer. Hij ontwikkelde ook een nieuwe methode van frescoschilderen genaamd "quadri riportati" of "getransformeerde fresco's". Daarbij ontwikkelde Giulio Romano een geheel eigen stijl, die zich duidelijk onderscheidde van die van zijn tijdgenoten. Romano ontmoette Albrecht Dürer in de loop van zijn carrière. De twee kunstenaars raakten bevriend en Dürer beïnvloedde Giulio Romano's kunst sterk. Tot zijn metgezellen behoorden ook de grote Leonardo da Vinci en Raffaello Sanzio.
Pagina 1 / 4