De Scandinavische natuur van Zweden met zijn archipelkust, diepe bossen, woeste rivieren en brede, rustige meren heeft altijd al reizigers en liefhebbers van romantische landschappen aangetrokken. Gustaf Rydberg is een van de belangrijkste landschapsschilders van het land.

Rydberg, geboren in 1835 in Malmö, leerde zijn vak als student aan de kunstacademies van Kopenhagen en Stockholm. Maar net als veel andere Zweden ging hij in het midden van de 19e eeuw naar de kunstacademie van Düsseldorf. De belangrijkste Duitse landschapsschilders van hun tijd gaven er les, waarvan sommige al werden beïnvloed door de openluchtschilderkunst van de School van Barbizon. Ze waren geïnteresseerd in het ter plekke observeren, ze zochten naar landschappen die nog onaangetast waren door de moderne ontwikkelingen en gaven uiteindelijk uiting aan een verlangen naar iets heel anders. Professoren als Oswald Achenbach gaven vorm aan deze romantische kijk op het landschap en Rydberg nam in 1862 en 1863 les bij hem. Na het afronden van zijn studie werd Rydberg in de zomermaanden teruggetrokken naar zijn geboorteplaats Skåne in het zuiden van Zweden. Dit deels heuvelachtige, deels vlakke schiereiland met zijn uitgestrekte korenvelden, eenzame boerderijen en knoestige boomgroepen was het echte doel van zijn kunst. Sinds zijn kindertijd werd hij beïnvloed door dit landschap, het was een plek van verlangen voor deze gevoelige persoon uit de grote stad Malmö. In 1864 verhuisde hij naar de Zweedse hoofdstad Stockholm. Daar vond hij echter zelden zijn motieven; hij bleef trouw aan het Zweedse platteland in zijn vele facetten. In die tijd regeerde de Zweedse koning ook over Noorwegen. Als speciale onderscheiding voor zijn werk kon Rydberg koning Karl XV begeleiden op zijn reis door Noorwegen in 1868 en dit wilde land met zijn ruige fjorden vastleggen in schetsen en schilderijen. Een jaar later keerde hij daar weer terug, gefinancierd door de koning.

Uiteindelijk wordt Gustaf Rydberg echter vooral herinnerd als een meester-schilder van het Zweedse landschap. Zijn stijl is kenmerkend: laaggelegen horizonnen, avondstemmingen in roodachtig licht, besneeuwde boerderijen, kale boomskeletten midden in brede velden, eenzame molens voor een brede, schijnbaar eindeloze horizonlijn, wolkenbergen voor ondoordringbare bossen... Van ongeveer 1885 tot op hoge leeftijd woonde hij in het kleine dorpje Torsebro bij Kristianstad in zijn geliefde vaderland Skåne. Hier vond hij veel interessante motieven: bijvoorbeeld de indrukwekkende stroomversnellingen van de rivier Helgeà bij Torsebro. Talrijke watermolens werden daar geëxploiteerd. Gustaf Rydberg stierf in 1933 op 98-jarige leeftijd in zijn geboortestad. Er was al een grote jubileumtentoonstelling achter hem, die de Zweedse kunstacademie in 1920 voor hem had geregeld. Je kunt het zien op zijn foto's: Je moet je Gustaf Rydberg voorstellen als een gelukkig man. Hij bleef echter ongevoelig voor de moderne ontwikkelingen in de landschapsschilderkunst en in de kunst in het algemeen. Dit doet niets af aan het meesterschap en de zeggingskracht van zijn laatromantische schilderijen.