Schilderen als therapie is een prachtige benadering om lichaam en geest in evenwicht te brengen. Helen White maakte gebruik van de genezende werking van schilderen zonder te voorzien dat zij tegelijkertijd op het pad van herstel stappen zou zetten in een professionele carrière als kunstenaar. Helen White was, zoals zoveel jonge creatievelingen, begonnen met kunst studeren. Tijdens haar studie kreeg ze een slechte prognose. Haar prestaties zouden niet voldoende zijn om ooit van schilderen te kunnen leven. Helen stopte met school en verstopte haar olieverf in de kast. Halverwege de dertig, bereikte Helen een gezondheidscrisis. Beroepsmatig bewoog zij zich zonder richting, werkte lange uren, probeerde verschillende banen uit, en werd daarbuiten ongelukkig. Toen ze een rommelige kast opende, vielen kwasten en verf aan haar voeten. Helen begon weer te schilderen en beschrijft de eerste penseelstreken, als een gevoel van thuiskomen. Bijna meditatief pakte ze dagelijks een penseel en zette kleuren op doek. Slechts twee jaar later ontving de schilder uitnodigingen om deel te nemen aan tentoonstellingen en sindsdien is schilderen een belangrijk deel van Helen White's leven geweest.
Helen White ontwikkelde zich tot een gepassioneerd kunstenaar. In elke vrije minuut werkt zij aan haar werken, altijd open voor een voortdurende ontwikkeling. Helen vindt inspiratie in de met licht gevulde momenten. Bloemen en bloesems badend in zonlicht, veranderen voor een klein moment. De kleuren zijn krachtig en intens en stralen een sterke energie uit. Toen Helen White op de weg naar herstel was, begon ze dagelijks in de natuur te wandelen. De kunstenares heeft altijd een camera bij zich waarmee ze de momenten van intens licht vastlegt. In het atelier verwerkt de schilderes haar ervaringen opgedaan in de natuur op doek.
Fotografie en schilderen met olieverf op doek zijn twee kunstvormen die in het werk van Helen White in elkaar overvloeien, maar toch zelfstandige picturale vormen vormen. De kunstenaar is autodidact. Kennis, schilderstijl en theoretische achtergrond is een verzameling van ervaringen en de vele kleine stapjes die de kunstenaar heeft gezet. Het gebruik van digitale processen stelt Helen in staat penseelstreken en fotografische pixels te verenigen. Met behulp van digitale hulpmiddelen legt de kunstenaar afzonderlijke lagen beelden over elkaar, waardoor een geheel nieuwe generatie kunstwerken ontstaat. Bij het bekijken van de werken van Helen White rijst vaak de vraag of het beeld een schilderij of een foto is. Steeds vaker is het een combinatie van beide. Voor Helen White is kunst een vorm van expressie die allesomvattend is. Kunst mag niet beperkt blijven tot een klein oppervlak aan de muur. Haar werk omvat dus ook textiel, dat zij ontwerpt met een passie die haar al haar hele leven is bijgebleven.
Schilderen als therapie is een prachtige benadering om lichaam en geest in evenwicht te brengen. Helen White maakte gebruik van de genezende werking van schilderen zonder te voorzien dat zij tegelijkertijd op het pad van herstel stappen zou zetten in een professionele carrière als kunstenaar. Helen White was, zoals zoveel jonge creatievelingen, begonnen met kunst studeren. Tijdens haar studie kreeg ze een slechte prognose. Haar prestaties zouden niet voldoende zijn om ooit van schilderen te kunnen leven. Helen stopte met school en verstopte haar olieverf in de kast. Halverwege de dertig, bereikte Helen een gezondheidscrisis. Beroepsmatig bewoog zij zich zonder richting, werkte lange uren, probeerde verschillende banen uit, en werd daarbuiten ongelukkig. Toen ze een rommelige kast opende, vielen kwasten en verf aan haar voeten. Helen begon weer te schilderen en beschrijft de eerste penseelstreken, als een gevoel van thuiskomen. Bijna meditatief pakte ze dagelijks een penseel en zette kleuren op doek. Slechts twee jaar later ontving de schilder uitnodigingen om deel te nemen aan tentoonstellingen en sindsdien is schilderen een belangrijk deel van Helen White's leven geweest.
Helen White ontwikkelde zich tot een gepassioneerd kunstenaar. In elke vrije minuut werkt zij aan haar werken, altijd open voor een voortdurende ontwikkeling. Helen vindt inspiratie in de met licht gevulde momenten. Bloemen en bloesems badend in zonlicht, veranderen voor een klein moment. De kleuren zijn krachtig en intens en stralen een sterke energie uit. Toen Helen White op de weg naar herstel was, begon ze dagelijks in de natuur te wandelen. De kunstenares heeft altijd een camera bij zich waarmee ze de momenten van intens licht vastlegt. In het atelier verwerkt de schilderes haar ervaringen opgedaan in de natuur op doek.
Fotografie en schilderen met olieverf op doek zijn twee kunstvormen die in het werk van Helen White in elkaar overvloeien, maar toch zelfstandige picturale vormen vormen. De kunstenaar is autodidact. Kennis, schilderstijl en theoretische achtergrond is een verzameling van ervaringen en de vele kleine stapjes die de kunstenaar heeft gezet. Het gebruik van digitale processen stelt Helen in staat penseelstreken en fotografische pixels te verenigen. Met behulp van digitale hulpmiddelen legt de kunstenaar afzonderlijke lagen beelden over elkaar, waardoor een geheel nieuwe generatie kunstwerken ontstaat. Bij het bekijken van de werken van Helen White rijst vaak de vraag of het beeld een schilderij of een foto is. Steeds vaker is het een combinatie van beide. Voor Helen White is kunst een vorm van expressie die allesomvattend is. Kunst mag niet beperkt blijven tot een klein oppervlak aan de muur. Haar werk omvat dus ook textiel, dat zij ontwerpt met een passie die haar al haar hele leven is bijgebleven.
Pagina 1 / 4