Isaak Iljitsj Levitan (1860-1900), ook bekend onder de Jiddische naam Yizchak Levitan, groeide ondanks de slechte omstandigheden op in een begripvolle en intelligente familie. Zijn Joodse achtergrond veroorzaakte levenslange vernedering, maar toch verloor de schilder nooit de drang om te creëren.
In 1873 ging de kunstenaar naar de School voor Schilderkunst, Beeldhouwkunst en Architectuur in Moskou, waar zijn broer al was opgeleid. Tot zijn leraren behoorden Vasilij Polenov, Vasili Perov en Alexei Savrassov. Zij steunden zijn talent en de student kreeg financiële hulp van de school. Levitan kreeg vaak prijzen voor zijn werk en won prijzen in de vorm van verf en penselen. Toch werden de financiële problemen steeds groter tot er niet meer genoeg geld was om zichzelf te onderhouden. De jonge kunstenaar probeerde het gezin op alle mogelijke manieren te onderhouden, maar hij kon de dood van zijn moeder en kort daarna die van zijn vader niet voorkomen. Deze gebeurtenissen vielen Levitan zwaar en hij raakte in een zware depressie. Op dat moment zat hij in zijn vierde jaar als leraar. Hij vond inspiratie in de landschapsschilderkunst en beoefende die. Zijn talent bleef niet onontdekt. In 1877 schreven journalisten recensies over zijn kunstwerken en kreeg hij materiële steun.
Helaas zag het er voor de kunstenaar maar kort uit. Met de massadeportatie van Joden in 1879 moest Levitan de stad verlaten. Zijn leraren wisten hem terug te halen, maar de kunstenaar verliet de school zonder diploma omdat het hem aan financiële middelen ontbrak. Isaak Iljitsj Levitan ging naar het dorp Maksimovka, waar hij de beroemde Russische schrijver Anton Tsjechov ontmoette. Tussen de twee ontstond een levenslange, diepe vriendschap. De kunstenaar bezocht Tsjechov vaak en ontmoette zijn zus, op wie hij ongelukkig verliefd werd.
Het ernstige geldgebrek van de kunstenaar verbeterde, maar het lijden van zijn vroege jaren en zijn onbeantwoorde liefde werkten door in zijn gezondheid. Onder zijn bewonderaars bevond zich de dichter Rainer Maria Rilke. Er was geen geplande persoonlijke ontmoeting omdat Levitan in 1900 onverwacht overleed. De kunstenaar verwierf groot respect in de kringen van landschapsschilders voor zijn weergave van de stemming van de natuur.
Isaak Iljitsj Levitan (1860-1900), ook bekend onder de Jiddische naam Yizchak Levitan, groeide ondanks de slechte omstandigheden op in een begripvolle en intelligente familie. Zijn Joodse achtergrond veroorzaakte levenslange vernedering, maar toch verloor de schilder nooit de drang om te creëren.
In 1873 ging de kunstenaar naar de School voor Schilderkunst, Beeldhouwkunst en Architectuur in Moskou, waar zijn broer al was opgeleid. Tot zijn leraren behoorden Vasilij Polenov, Vasili Perov en Alexei Savrassov. Zij steunden zijn talent en de student kreeg financiële hulp van de school. Levitan kreeg vaak prijzen voor zijn werk en won prijzen in de vorm van verf en penselen. Toch werden de financiële problemen steeds groter tot er niet meer genoeg geld was om zichzelf te onderhouden. De jonge kunstenaar probeerde het gezin op alle mogelijke manieren te onderhouden, maar hij kon de dood van zijn moeder en kort daarna die van zijn vader niet voorkomen. Deze gebeurtenissen vielen Levitan zwaar en hij raakte in een zware depressie. Op dat moment zat hij in zijn vierde jaar als leraar. Hij vond inspiratie in de landschapsschilderkunst en beoefende die. Zijn talent bleef niet onontdekt. In 1877 schreven journalisten recensies over zijn kunstwerken en kreeg hij materiële steun.
Helaas zag het er voor de kunstenaar maar kort uit. Met de massadeportatie van Joden in 1879 moest Levitan de stad verlaten. Zijn leraren wisten hem terug te halen, maar de kunstenaar verliet de school zonder diploma omdat het hem aan financiële middelen ontbrak. Isaak Iljitsj Levitan ging naar het dorp Maksimovka, waar hij de beroemde Russische schrijver Anton Tsjechov ontmoette. Tussen de twee ontstond een levenslange, diepe vriendschap. De kunstenaar bezocht Tsjechov vaak en ontmoette zijn zus, op wie hij ongelukkig verliefd werd.
Het ernstige geldgebrek van de kunstenaar verbeterde, maar het lijden van zijn vroege jaren en zijn onbeantwoorde liefde werkten door in zijn gezondheid. Onder zijn bewonderaars bevond zich de dichter Rainer Maria Rilke. Er was geen geplande persoonlijke ontmoeting omdat Levitan in 1900 onverwacht overleed. De kunstenaar verwierf groot respect in de kringen van landschapsschilders voor zijn weergave van de stemming van de natuur.
Pagina 1 / 1