De horror van de Tweede Wereldoorlog vormde Izabella Godlewska's jeugd. Tot de eerste momenten van de verschrikkelijke oorlogsjaren woonde de familie op een landgoed in wat nu Wit-Rusland is. In het jaar waarin Izabella haar achtste verjaardag vierde, begon een odyssee die het gezin door heel Europa voerde. De familie vluchtte via Riga naar Zweden en via België naar Frankrijk. Toen de Duitsers Frankrijk binnenvielen, zette de familie hun vlucht voort. Zij bereikten Marseille, waardoor zij de kans kregen om naar Spanje en Portugal te gaan. Vanuit Portugal gingen ze op weg naar hun nieuwe huis. Met het einde van de oorlog werd de familie van Izabella Godlewska Brits staatsburger. Na de oorlog braken moeilijke tijden aan voor de familie. Izabella droomde ervan om kunst of muziek te studeren. Dromen die in moeilijke tijden plaats moesten maken voor pragmatisme. Izabella Godlewska studeerde architectuur en studeerde in 1955 af aan de Oxford School of Architecture. Onderweg heeft ze haar dromen nagestreefd. Izabella had contact met een schilderes die haar schilderlessen gaf in haar vrije tijd. Beroepsmatig had zij besloten een carrière in de architectuur na te streven.
Izabella Godlewska ontmoette en werd verliefd op een Spaanse diplomaat. Het paar trouwde en verhuisde naar Madrid. Izabella bleef werken als architect, maar legde contacten met de artistieke gemeenschap van Madrid en dromen over schilderen en kunst kwamen weer tot leven. De diplomatieke activiteiten van haar man dwongen het gezin vaak te verhuizen. Voor de tweede keer in haar leven, trekt Izabella de wereld rond. Het is deze keer geen ontsnapping, maar het bereiken van een bestemming en het vinden van haar weg in de kunst.
Izabella richtte zich op aquarelleren tijdens haar studiejaren. Zo ontwikkelde zij een belangstelling die haar tot het einde van haar artistieke loopbaan is bijgebleven. De etappes van haar leven zijn gedocumenteerd in een uniek oeuvre dat even gevarieerd is als de culturen van de wereld. Tijdens een verblijf in Haïti maakte de schilderes een reeks portretten waarin zij het leven op het Caribische eiland vastlegde. In Rome wijdde zij zich aan het stadspanorama. Er ontstond een reeks abstracte landschappen met horizontale lijnen. Horizontale landschappen begeleiden het werk van Izabella Godlewska tot in de late fase. De kleuren zijn sappig en vol van kracht. Emoties bepalen de landschapsimpressies van de kunstenaar. Ze zijn een feest van kleuren, harmonieus en onthullen de blik waarmee Izabella de wereld bekijkt. De kunstenaar is terughoudend om zich bij een artistieke groep aan te sluiten en onttrekt zich aan de strengheid van stijlen en richtingen. Haar artistieke ontwikkeling heeft haar naar volledige abstractie geleid. Izabella ziet in haar ontwikkeling een manier om zich met het lot te verzoenen en het is te wensen dat zij daarin is geslaagd.
De horror van de Tweede Wereldoorlog vormde Izabella Godlewska's jeugd. Tot de eerste momenten van de verschrikkelijke oorlogsjaren woonde de familie op een landgoed in wat nu Wit-Rusland is. In het jaar waarin Izabella haar achtste verjaardag vierde, begon een odyssee die het gezin door heel Europa voerde. De familie vluchtte via Riga naar Zweden en via België naar Frankrijk. Toen de Duitsers Frankrijk binnenvielen, zette de familie hun vlucht voort. Zij bereikten Marseille, waardoor zij de kans kregen om naar Spanje en Portugal te gaan. Vanuit Portugal gingen ze op weg naar hun nieuwe huis. Met het einde van de oorlog werd de familie van Izabella Godlewska Brits staatsburger. Na de oorlog braken moeilijke tijden aan voor de familie. Izabella droomde ervan om kunst of muziek te studeren. Dromen die in moeilijke tijden plaats moesten maken voor pragmatisme. Izabella Godlewska studeerde architectuur en studeerde in 1955 af aan de Oxford School of Architecture. Onderweg heeft ze haar dromen nagestreefd. Izabella had contact met een schilderes die haar schilderlessen gaf in haar vrije tijd. Beroepsmatig had zij besloten een carrière in de architectuur na te streven.
Izabella Godlewska ontmoette en werd verliefd op een Spaanse diplomaat. Het paar trouwde en verhuisde naar Madrid. Izabella bleef werken als architect, maar legde contacten met de artistieke gemeenschap van Madrid en dromen over schilderen en kunst kwamen weer tot leven. De diplomatieke activiteiten van haar man dwongen het gezin vaak te verhuizen. Voor de tweede keer in haar leven, trekt Izabella de wereld rond. Het is deze keer geen ontsnapping, maar het bereiken van een bestemming en het vinden van haar weg in de kunst.
Izabella richtte zich op aquarelleren tijdens haar studiejaren. Zo ontwikkelde zij een belangstelling die haar tot het einde van haar artistieke loopbaan is bijgebleven. De etappes van haar leven zijn gedocumenteerd in een uniek oeuvre dat even gevarieerd is als de culturen van de wereld. Tijdens een verblijf in Haïti maakte de schilderes een reeks portretten waarin zij het leven op het Caribische eiland vastlegde. In Rome wijdde zij zich aan het stadspanorama. Er ontstond een reeks abstracte landschappen met horizontale lijnen. Horizontale landschappen begeleiden het werk van Izabella Godlewska tot in de late fase. De kleuren zijn sappig en vol van kracht. Emoties bepalen de landschapsimpressies van de kunstenaar. Ze zijn een feest van kleuren, harmonieus en onthullen de blik waarmee Izabella de wereld bekijkt. De kunstenaar is terughoudend om zich bij een artistieke groep aan te sluiten en onttrekt zich aan de strengheid van stijlen en richtingen. Haar artistieke ontwikkeling heeft haar naar volledige abstractie geleid. Izabella ziet in haar ontwikkeling een manier om zich met het lot te verzoenen en het is te wensen dat zij daarin is geslaagd.
Pagina 1 / 1