De tijd dat koningin Victoria Engeland regeerde wordt het Victoriaanse tijdperk genoemd. Het wordt beschouwd als een tijdperk van voortschrijdende industrialisatie en technologie veroverde de productie. De ontwikkeling gaat gepaard met een ontgoocheling van de wereld. Kunstenaars vormen een tegenpool in de tijd. Het is de tijd om sprookjes om te zetten in beelden en om dromen te laten uitkomen. Een van de meest productieve kunstenaars was Sir John Gilbert. In het autodidactisch onderwijs verwierf hij verschillende middelen van representatie. Hij tekende, maakte illustraties en kreeg de eerste aandacht in de Britse kunstwereld. Hij deed magie met aquarellen en beheerste het water in pigmenten zoals bijna geen enkele andere Britse kunstenaar.
De boekdrukkunst was onderhevig aan industriële beïnvloeding. John Gilbert voelde zich hier thuis. Hij gaf een beeldtaal aan de verhalen van Robin Hood. Shakespeare's wereld kreeg gezichten. En Gilbert creëerde decors voor de verhalen van Charles Dickens. Gilbert had veel geluk met het maken van houtgravures en aquarellen. Een gevoel dat duidelijk tot uiting kwam in zijn werk. De kunstenaar John Gilbert had de eer om te exposeren in de grote scholen van Londen. Een noviteit, omdat hij zelf geen academische carrière kon laten zien en de Londense kunstscene een elitaire kring was. Gilbert's schilderijen zijn in staat om verhalen te vertellen. Ze zijn krachtig en in hoge mate illustratief. Gilbert ontsnapt aan de realiteit en neemt zijn kijkers mee. Een talent dat vooral in het Victoriaanse tijdperk erg in trek was. Krachtig en toch gevoelig, maakte Gilbert illustraties voor verhalen en talrijke kinderboeken.
Zijn talent en leven voor de kunst verheven Sir John Gilbert tot voorzitter van de Royal Watercolour Society. De Academie streefde naar een grotere erkenning van de aquarellen in de kunsten. De vaak bolvormige aquarellen hadden een moeilijke positie ten opzichte van de olieverf. Gilbert had zich met beide technieken beziggehouden en bood de voordelen van aquarelleren. John Gilbert kreeg een academische graad op basis van zijn kennis. Ondanks Gilbert's reputatie in de tijd van koningin Victoria, kon zijn roem niet worden overgedragen naar de moderne tijd. Sir John Gilbert staat in de schaduw van schilders als Leighton, Watts of John Everett Millais. De kunstenaars zijn verenigd door het feit dat ze in een tijd waarin fabrieksschoorstenen een donkere wereld tekenden, een wereld creëerden waarin mensen een toevluchtsoord vonden. De maatschappij trok zich terug en genoot van een wereld met feeën en natuurgeesten. Terwijl de Franse schilders in Frankrijk tegelijkertijd de veranderingen die de industrie teweegbracht vastlegden en hen vrolijk begroetten, trokken de Engelsen zich terug in romantische werelden en sprookjesachtige beelden.
De tijd dat koningin Victoria Engeland regeerde wordt het Victoriaanse tijdperk genoemd. Het wordt beschouwd als een tijdperk van voortschrijdende industrialisatie en technologie veroverde de productie. De ontwikkeling gaat gepaard met een ontgoocheling van de wereld. Kunstenaars vormen een tegenpool in de tijd. Het is de tijd om sprookjes om te zetten in beelden en om dromen te laten uitkomen. Een van de meest productieve kunstenaars was Sir John Gilbert. In het autodidactisch onderwijs verwierf hij verschillende middelen van representatie. Hij tekende, maakte illustraties en kreeg de eerste aandacht in de Britse kunstwereld. Hij deed magie met aquarellen en beheerste het water in pigmenten zoals bijna geen enkele andere Britse kunstenaar.
De boekdrukkunst was onderhevig aan industriële beïnvloeding. John Gilbert voelde zich hier thuis. Hij gaf een beeldtaal aan de verhalen van Robin Hood. Shakespeare's wereld kreeg gezichten. En Gilbert creëerde decors voor de verhalen van Charles Dickens. Gilbert had veel geluk met het maken van houtgravures en aquarellen. Een gevoel dat duidelijk tot uiting kwam in zijn werk. De kunstenaar John Gilbert had de eer om te exposeren in de grote scholen van Londen. Een noviteit, omdat hij zelf geen academische carrière kon laten zien en de Londense kunstscene een elitaire kring was. Gilbert's schilderijen zijn in staat om verhalen te vertellen. Ze zijn krachtig en in hoge mate illustratief. Gilbert ontsnapt aan de realiteit en neemt zijn kijkers mee. Een talent dat vooral in het Victoriaanse tijdperk erg in trek was. Krachtig en toch gevoelig, maakte Gilbert illustraties voor verhalen en talrijke kinderboeken.
Zijn talent en leven voor de kunst verheven Sir John Gilbert tot voorzitter van de Royal Watercolour Society. De Academie streefde naar een grotere erkenning van de aquarellen in de kunsten. De vaak bolvormige aquarellen hadden een moeilijke positie ten opzichte van de olieverf. Gilbert had zich met beide technieken beziggehouden en bood de voordelen van aquarelleren. John Gilbert kreeg een academische graad op basis van zijn kennis. Ondanks Gilbert's reputatie in de tijd van koningin Victoria, kon zijn roem niet worden overgedragen naar de moderne tijd. Sir John Gilbert staat in de schaduw van schilders als Leighton, Watts of John Everett Millais. De kunstenaars zijn verenigd door het feit dat ze in een tijd waarin fabrieksschoorstenen een donkere wereld tekenden, een wereld creëerden waarin mensen een toevluchtsoord vonden. De maatschappij trok zich terug en genoot van een wereld met feeën en natuurgeesten. Terwijl de Franse schilders in Frankrijk tegelijkertijd de veranderingen die de industrie teweegbracht vastlegden en hen vrolijk begroetten, trokken de Engelsen zich terug in romantische werelden en sprookjesachtige beelden.
Pagina 1 / 5