Pagina 1 / 3
James John Wilson Carmichael werd in 1799 geboren in Newcastle upon Tyne in het noordoosten van Engeland. Zijn interesse in de zeevaart is wellicht aangewakkerd door het feit dat zijn vader een timmerman was die gespecialiseerd was in het bouwen van schepen. Carmichael trad in de voetsporen van zijn vader en leerde hetzelfde vak. Hij werd op jonge leeftijd naar de zee getrokken en bracht enkele jaren door op een transportschip in de regio van Portugal en Spanje. Vervolgens werkte hij in Newcastle voor het timmerbedrijf Farrington & Bros. dat ook betrokken was bij de scheepsbouw. Toen al ontdekte Carmichael zijn interesse en talent voor schilderen. En de Farringtons gaven hem zijn eerste verfdoos.
Carmichael was pas 23 toen hij een studio opende in zijn woonplaats. De landschapsschilder Thomas Miles Richardson Senior werkte in hetzelfde atelier. Vlak ernaast was een galerie, de Northern Academy of Arts, waar Carmichael veel van zijn schilderijen tentoonstelde. Hij schilderde met olieverf en aquarelverf. Zijn voorkeursmotief: schepen. Carmichael's schilderijen worden gekenmerkt door hun lichtgevende uitstraling en verbazingwekkende driedimensionaliteit. In verhouding overheerst de lucht meestal, soms helder, zonnig en vriendelijk, soms dreigend bedekt met een voorbijtrekkende wolkenband, of gevuld met het kruit van exploderend kanonvuur. Trotse fregatten met fladderende zeilen liggen rustig voor anker in baaien en drijven op kalm water, dan weer trotseren ze donkere brekers en donderende stormen. Of ze voeren oorlog tegen elkaar. Op de achtergrond bevindt zich vaak een heuvel waarop een imposant gebouw troont, een fort of een vuurtoren, gesluierd door een lichte waas.
Maar Carmichael wordt ook aangetrokken door landschappen ver van de kust: idyllische dorpsstraten, beboste parken, viaducten en bruggen, kathedralen en stadspanorama's. Tot slot schilderde hij ook het schip van de Sint-Pieterskerk in zijn geboortestad Newcastle, zachtjes verlicht door het zonlicht dat door de ramen naar binnen komt. Men gelooft er bijna in dat men zich er in bevindt, zo echt en levendig lijkt het landschap. Carmichael liet zich inspireren door uitgebreide reizen door Italië en Nederland, waar hij ook koopvaardijschepen in havens en voor de kust schilderde. In 1847 verhuisde hij van Newcastle naar Londen en stelde vanaf dat moment zijn schilderijen tentoon in belangrijke galerijen, zoals de Royal Academy en de Society of British Artists. Zijn atelier was gevestigd in de wijk Chelsea in Londen, een wijk waar veel schilders uit de Victoriaanse periode verbleven, waaronder J.M.W. Turner.
Carmichael werkte voor het Illustrated London News, een Engels weekblad uit die tijd. In 1954 werd hij naar het Oostzeegebied gestuurd om scènes uit de Krimoorlog te schilderen. Maar Carmichael legde ook meer aangename momenten vast op zijn foto's. Hij gaf op indrukwekkende wijze een maritieme scène weer waarin de Britse ontdekkingsreiziger James Clark Ross een expeditie ondernam op Antarctica. Op bijna 70 jarige leeftijd ging Carmichael permanent naar Scarborough, niet ver van Newcastle, waar hij de rest van zijn leven doorbracht en uiteindelijk in 1868 stierf. Zijn schilderijen zijn te bewonderen in verschillende galeries in Londen en Newcastle.
James John Wilson Carmichael werd in 1799 geboren in Newcastle upon Tyne in het noordoosten van Engeland. Zijn interesse in de zeevaart is wellicht aangewakkerd door het feit dat zijn vader een timmerman was die gespecialiseerd was in het bouwen van schepen. Carmichael trad in de voetsporen van zijn vader en leerde hetzelfde vak. Hij werd op jonge leeftijd naar de zee getrokken en bracht enkele jaren door op een transportschip in de regio van Portugal en Spanje. Vervolgens werkte hij in Newcastle voor het timmerbedrijf Farrington & Bros. dat ook betrokken was bij de scheepsbouw. Toen al ontdekte Carmichael zijn interesse en talent voor schilderen. En de Farringtons gaven hem zijn eerste verfdoos.
Carmichael was pas 23 toen hij een studio opende in zijn woonplaats. De landschapsschilder Thomas Miles Richardson Senior werkte in hetzelfde atelier. Vlak ernaast was een galerie, de Northern Academy of Arts, waar Carmichael veel van zijn schilderijen tentoonstelde. Hij schilderde met olieverf en aquarelverf. Zijn voorkeursmotief: schepen. Carmichael's schilderijen worden gekenmerkt door hun lichtgevende uitstraling en verbazingwekkende driedimensionaliteit. In verhouding overheerst de lucht meestal, soms helder, zonnig en vriendelijk, soms dreigend bedekt met een voorbijtrekkende wolkenband, of gevuld met het kruit van exploderend kanonvuur. Trotse fregatten met fladderende zeilen liggen rustig voor anker in baaien en drijven op kalm water, dan weer trotseren ze donkere brekers en donderende stormen. Of ze voeren oorlog tegen elkaar. Op de achtergrond bevindt zich vaak een heuvel waarop een imposant gebouw troont, een fort of een vuurtoren, gesluierd door een lichte waas.
Maar Carmichael wordt ook aangetrokken door landschappen ver van de kust: idyllische dorpsstraten, beboste parken, viaducten en bruggen, kathedralen en stadspanorama's. Tot slot schilderde hij ook het schip van de Sint-Pieterskerk in zijn geboortestad Newcastle, zachtjes verlicht door het zonlicht dat door de ramen naar binnen komt. Men gelooft er bijna in dat men zich er in bevindt, zo echt en levendig lijkt het landschap. Carmichael liet zich inspireren door uitgebreide reizen door Italië en Nederland, waar hij ook koopvaardijschepen in havens en voor de kust schilderde. In 1847 verhuisde hij van Newcastle naar Londen en stelde vanaf dat moment zijn schilderijen tentoon in belangrijke galerijen, zoals de Royal Academy en de Society of British Artists. Zijn atelier was gevestigd in de wijk Chelsea in Londen, een wijk waar veel schilders uit de Victoriaanse periode verbleven, waaronder J.M.W. Turner.
Carmichael werkte voor het Illustrated London News, een Engels weekblad uit die tijd. In 1954 werd hij naar het Oostzeegebied gestuurd om scènes uit de Krimoorlog te schilderen. Maar Carmichael legde ook meer aangename momenten vast op zijn foto's. Hij gaf op indrukwekkende wijze een maritieme scène weer waarin de Britse ontdekkingsreiziger James Clark Ross een expeditie ondernam op Antarctica. Op bijna 70 jarige leeftijd ging Carmichael permanent naar Scarborough, niet ver van Newcastle, waar hij de rest van zijn leven doorbracht en uiteindelijk in 1868 stierf. Zijn schilderijen zijn te bewonderen in verschillende galeries in Londen en Newcastle.