Zijn foto's zijn wereldberoemd. Ze sieren postzegels en posters, zijn op grote schaal gekopieerd en hebben dankzij Andy Warhol zelfs hun weg gevonden naar de Pop Art. Joseph Karl Stieler was een van de meest gerespecteerde portretschilders van de 19e eeuw. Zijn motieven omvatten Goethe, Humboldt en Beethoven. Hij schilderde de dichters en denkers, de adel en high society in heel Europa. Iedereen die in die tijd iets van zichzelf vond, liet zich door hem vereeuwigen. Joseph Stieler bezat het unieke talent om zijn modellen in het spreekwoordelijke juiste licht te plaatsen. Hij creëerde een ideaalbeeld en presenteerde hen altijd van hun beste kant, maar zonder hen te vervreemden. De vraag naar zulke gunstige portretten was enorm: van hem zijn tegenwoordig ongeveer 500 portretten, meestal van bekende persoonlijkheden, bewaard gebleven. Het was echter niet alleen zijn briljante kunstenaarschap dat Stieler aan zijn succes hielp: hij was bedreven in het bewegen in de "high society" en sloeg met zijn tactvolle manier van doen precies de juiste toon aan om punten te scoren bij zijn illustere clientèle. De belezen en muzikale schilder legde gemakkelijk relaties. Hij was een graag geziene gast in elitaire kringen en verblijdde menig soiree met zijn gezelligheid.
Joseph Stieler kwam uit een familie van kunstenaars met een lange traditie als heraldische graveurs en graveerders. Zijn vader was hofmedailleur in het keurvorstendom Mainz en leerde zijn zonen al vroeg tekenen. Toen zijn vader stierf, begon Stieler, die pas acht jaar oud was, zijn artistieke vaardigheden alleen te ontwikkelen. Enkele jaren later schilderde hij portretten van zijn familieleden. Hij slaagt er zo goed in om zijn moeder en een miniatuur van zijn zus te portretteren, dat hij zijn eerste opdrachten krijgt terwijl hij nog in zijn tienerjaren is. Al snel had hij genoeg geld om zijn opleiding voort te zetten. Stieler gaat in de leer bij de schilder Johann Christoph Fese en studeert vervolgens aan de Kunstacademie in Wenen bij Heinrich Füger. Na zijn studie lag de wereld voor hem open. Voorzien van aanbevelingsbrieven reist Joseph Stieler door Europa. Zijn referenties openen de deuren van adellijke huizen voor hem en vullen zijn orderboek.
Het buitengewone talent van de kunstenaar blijft niet onopgemerkt door het Beierse koningshuis: Stieler wordt benoemd tot hofschilder. Hij bleef daar 35 jaar en diende onder drie regenten. Naast vele schilderijen van de koninklijke familie maakte hij in deze periode werken van onder andere Goethe en Beethoven. Ludwig I had een speciale opdracht voor de schilder: hij wilde een verzameling afbeeldingen van Münchens vrouwelijke schoonheden. Zo werden 38 elegante dames uitgekozen om door Joseph Stieler te worden geschilderd. Onder hen was Ludwigs minnares, de danseres Lola Montez, wier affaire met de koning zijn troonsafstand uitlokte. De Schoonheidsgalerij hield Stieler meer dan twee decennia bezig en is een van zijn beroemdste werken. Op 73-jarige leeftijd ging de schilder met welverdiend pensioen en stierf drie jaar later aan een longontsteking. Joseph Karl Stieler werd postuum vergeten, maar hij werd nooit vergeten. Ten laatste op gedenkdagen - zoals de 250ste verjaardag van Beethoven, toen Stieler's schilderij wereldwijd alomtegenwoordig was - roept de begaafde portretschilder zichzelf terug in de herinnering van de kunstwereld.
Zijn foto's zijn wereldberoemd. Ze sieren postzegels en posters, zijn op grote schaal gekopieerd en hebben dankzij Andy Warhol zelfs hun weg gevonden naar de Pop Art. Joseph Karl Stieler was een van de meest gerespecteerde portretschilders van de 19e eeuw. Zijn motieven omvatten Goethe, Humboldt en Beethoven. Hij schilderde de dichters en denkers, de adel en high society in heel Europa. Iedereen die in die tijd iets van zichzelf vond, liet zich door hem vereeuwigen. Joseph Stieler bezat het unieke talent om zijn modellen in het spreekwoordelijke juiste licht te plaatsen. Hij creëerde een ideaalbeeld en presenteerde hen altijd van hun beste kant, maar zonder hen te vervreemden. De vraag naar zulke gunstige portretten was enorm: van hem zijn tegenwoordig ongeveer 500 portretten, meestal van bekende persoonlijkheden, bewaard gebleven. Het was echter niet alleen zijn briljante kunstenaarschap dat Stieler aan zijn succes hielp: hij was bedreven in het bewegen in de "high society" en sloeg met zijn tactvolle manier van doen precies de juiste toon aan om punten te scoren bij zijn illustere clientèle. De belezen en muzikale schilder legde gemakkelijk relaties. Hij was een graag geziene gast in elitaire kringen en verblijdde menig soiree met zijn gezelligheid.
Joseph Stieler kwam uit een familie van kunstenaars met een lange traditie als heraldische graveurs en graveerders. Zijn vader was hofmedailleur in het keurvorstendom Mainz en leerde zijn zonen al vroeg tekenen. Toen zijn vader stierf, begon Stieler, die pas acht jaar oud was, zijn artistieke vaardigheden alleen te ontwikkelen. Enkele jaren later schilderde hij portretten van zijn familieleden. Hij slaagt er zo goed in om zijn moeder en een miniatuur van zijn zus te portretteren, dat hij zijn eerste opdrachten krijgt terwijl hij nog in zijn tienerjaren is. Al snel had hij genoeg geld om zijn opleiding voort te zetten. Stieler gaat in de leer bij de schilder Johann Christoph Fese en studeert vervolgens aan de Kunstacademie in Wenen bij Heinrich Füger. Na zijn studie lag de wereld voor hem open. Voorzien van aanbevelingsbrieven reist Joseph Stieler door Europa. Zijn referenties openen de deuren van adellijke huizen voor hem en vullen zijn orderboek.
Het buitengewone talent van de kunstenaar blijft niet onopgemerkt door het Beierse koningshuis: Stieler wordt benoemd tot hofschilder. Hij bleef daar 35 jaar en diende onder drie regenten. Naast vele schilderijen van de koninklijke familie maakte hij in deze periode werken van onder andere Goethe en Beethoven. Ludwig I had een speciale opdracht voor de schilder: hij wilde een verzameling afbeeldingen van Münchens vrouwelijke schoonheden. Zo werden 38 elegante dames uitgekozen om door Joseph Stieler te worden geschilderd. Onder hen was Ludwigs minnares, de danseres Lola Montez, wier affaire met de koning zijn troonsafstand uitlokte. De Schoonheidsgalerij hield Stieler meer dan twee decennia bezig en is een van zijn beroemdste werken. Op 73-jarige leeftijd ging de schilder met welverdiend pensioen en stierf drie jaar later aan een longontsteking. Joseph Karl Stieler werd postuum vergeten, maar hij werd nooit vergeten. Ten laatste op gedenkdagen - zoals de 250ste verjaardag van Beethoven, toen Stieler's schilderij wereldwijd alomtegenwoordig was - roept de begaafde portretschilder zichzelf terug in de herinnering van de kunstwereld.
Pagina 1 / 1