De Engelsman Julian Barrow was een beroemde schilder en globetrotter die een tweede thuis vond in Amerika. Hij combineerde zijn passies van reizen en schilderen en ontwierp meer dan 1000 verschillende stadsgezichten, landschapstaferelen en landhuizen wereldwijd. Hij had een grote gave voor het vastleggen van lichtomstandigheden in zijn schilderijen. Hij hield ervan om de architectonische kenmerken van gebouwen in zijn schilderijen vast te leggen. Mensen bleven zelden in zijn stadsgezichten - als ze dat wel deden, waren ze alleen in de verte zichtbaar. Julian Barrow werd beschreven als een humoristisch, zelfironisch en uiterst zachtaardig persoon die van kunst hield.
Hij werd geboren in de zomer van 1939 in een klein Engels dorp genaamd Dacre. Hier bracht hij een prachtige jeugd door op het platteland. Vroeger schilderde kleine Julian al. Toen hij zes jaar oud was en net met school begon, kon hij nauwelijks worden ontmoedigd om te tekenen. Hij bracht elke vrije minuut door met zijn geliefde hobby, schilderen. Het talent is waarschijnlijk geërfd van zijn moeder, Margaret MacInnes, die een bekend schilder was. Zijn vader was een succesvolle advocaat. Als jongvolwassene verhuisde Julian naar Londen. Om in zijn levensonderhoud te voorzien, verkocht hij zijn schilderijen aan de Victoria Embankment, een straat langs de Theems, die erg populair is bij toeristen. Het eerste schilderij bracht hem slechts 2,00 pond op. Hij ontmoette beroemde schilders en zijn werken werden meer bekend in Londen.
Een belangrijke stap in zijn carrière was zeker het aanbod van de National Gallery. Ter plaatse was hij een collectie Ierse schilderijen aan het restaureren. Daarna kreeg hij steeds meer nieuwe opdrachten - waaronder ook portretopdrachten van bekende Londense burgers uit de hogere klasse. Zijn toegenomen inkomen stelde hem in staat om zijn eerste reizen te financieren. Zo reisde hij in 1965 door Libanon via Syrië en Jordanië naar Jeruzalem. In Jeruzalem organiseerde de schilder een tentoonstelling om zijn terugreis via Turkije en Griekenland te financieren. In de jaren daarna ontdekte hij Amerika voor zichzelf. Hij werd vooral met de straten van New York meegesleept. In de loop der jaren zijn hier enkele van zijn beroemdste motieven ontstaan. Zijn populariteit nam toe. Hij organiseerde succesvolle solotentoonstellingen. Steeds meer mensen waren geïnteresseerd in het kopen van zijn foto's. Hij trouwde met de Amerikaanse Serena Harington. Samen pendelde het koppel tussen Amerika, Londen en andere wereldwijde bestemmingen. Julian werd geboekt voor steeds belangrijkere opdrachten, zo schilderde hij een portret van de hertog en hertogin door Decazes in het Palazzo Polignac in Venetië. Ter gelegenheid van het zilveren troonjubileum van de koningin tekent hij een portret van het Hogerhuis. Het hangt vandaag in Westminster Abbey. Julian Barrow is op 3 september 2013 overleden. Hij was 74 jaar oud.
De Engelsman Julian Barrow was een beroemde schilder en globetrotter die een tweede thuis vond in Amerika. Hij combineerde zijn passies van reizen en schilderen en ontwierp meer dan 1000 verschillende stadsgezichten, landschapstaferelen en landhuizen wereldwijd. Hij had een grote gave voor het vastleggen van lichtomstandigheden in zijn schilderijen. Hij hield ervan om de architectonische kenmerken van gebouwen in zijn schilderijen vast te leggen. Mensen bleven zelden in zijn stadsgezichten - als ze dat wel deden, waren ze alleen in de verte zichtbaar. Julian Barrow werd beschreven als een humoristisch, zelfironisch en uiterst zachtaardig persoon die van kunst hield.
Hij werd geboren in de zomer van 1939 in een klein Engels dorp genaamd Dacre. Hier bracht hij een prachtige jeugd door op het platteland. Vroeger schilderde kleine Julian al. Toen hij zes jaar oud was en net met school begon, kon hij nauwelijks worden ontmoedigd om te tekenen. Hij bracht elke vrije minuut door met zijn geliefde hobby, schilderen. Het talent is waarschijnlijk geërfd van zijn moeder, Margaret MacInnes, die een bekend schilder was. Zijn vader was een succesvolle advocaat. Als jongvolwassene verhuisde Julian naar Londen. Om in zijn levensonderhoud te voorzien, verkocht hij zijn schilderijen aan de Victoria Embankment, een straat langs de Theems, die erg populair is bij toeristen. Het eerste schilderij bracht hem slechts 2,00 pond op. Hij ontmoette beroemde schilders en zijn werken werden meer bekend in Londen.
Een belangrijke stap in zijn carrière was zeker het aanbod van de National Gallery. Ter plaatse was hij een collectie Ierse schilderijen aan het restaureren. Daarna kreeg hij steeds meer nieuwe opdrachten - waaronder ook portretopdrachten van bekende Londense burgers uit de hogere klasse. Zijn toegenomen inkomen stelde hem in staat om zijn eerste reizen te financieren. Zo reisde hij in 1965 door Libanon via Syrië en Jordanië naar Jeruzalem. In Jeruzalem organiseerde de schilder een tentoonstelling om zijn terugreis via Turkije en Griekenland te financieren. In de jaren daarna ontdekte hij Amerika voor zichzelf. Hij werd vooral met de straten van New York meegesleept. In de loop der jaren zijn hier enkele van zijn beroemdste motieven ontstaan. Zijn populariteit nam toe. Hij organiseerde succesvolle solotentoonstellingen. Steeds meer mensen waren geïnteresseerd in het kopen van zijn foto's. Hij trouwde met de Amerikaanse Serena Harington. Samen pendelde het koppel tussen Amerika, Londen en andere wereldwijde bestemmingen. Julian werd geboekt voor steeds belangrijkere opdrachten, zo schilderde hij een portret van de hertog en hertogin door Decazes in het Palazzo Polignac in Venetië. Ter gelegenheid van het zilveren troonjubileum van de koningin tekent hij een portret van het Hogerhuis. Het hangt vandaag in Westminster Abbey. Julian Barrow is op 3 september 2013 overleden. Hij was 74 jaar oud.
Pagina 1 / 2