Het werk van de Russische schilder Karl Pavlovitsj Bryullov is ook vandaag nog indrukwekkend, want zijn portretten worden beschouwd als bijzonder levendig en expressief. De kunstenaar werd geboren in 1799 in Sint-Petrusburg en stierf in 1852 in de Italiaanse stad Manziana. Naast zijn activiteit als schilder was Karl Pavlovitsj Bryullov ook architect. Zijn kennissen en vrienden noemden de getalenteerde schilder ook wel "Karel de Grote", waaruit blijkt welke reputatie hij al tijdens zijn leven had. Stilistisch staat de kunstenaar tussen de periode van het Russische neoclassicisme en de romantiek, wat tot uiting komt in zijn expressieve schilderijen. Bryullov werd vergeleken met Peter Paul Rubens door zijn monumentale schilderijen. De schilder en architect was nauw verbonden met Taras Hryhorowytsch Schewtschenko, die hij steunde in zijn ontwikkeling als schilder. Uiteindelijk kocht hij zelfs Sjevtsjenko uit de slavernij, waarvoor hij betaalde met een schilderij.
Bryllov bezocht talrijke Europese steden, zoals Dresden, München, Rome, en reisde tot in Palestina. Tijdens zijn talrijke reizen leerde hij de werken van vroegere meesters kennen en ontwierp hij schilderijen die zich hier afspeelden: Zo worden zijn werken "De laatste nacht in Pompeii" of "De moord op Ines de Castro" genoemd. De schilder beeldde deze thema's, legenden en verhalen zeer levendig uit, waardoor de toeschouwer bijna in de scènes werd getrokken. Dit is vooral duidelijk, door de subtiele karaktervoorstellingen.
Tot op de dag van vandaag fascineert het realisme van zijn schilderkunst, dat hand in hand gaat met de romantische weergave van oude thema's. Bijzonder aantrekkelijk zijn de levendige kleuren die de schilder gebruikt om stemmingen en lichtinvallen weer te geven. In monumentale voorstellingen, zoals de val van de stad Pompeii, gebruikt hij kleur om de kijker dichter bij de sfeer van het einde der tijden te brengen. Maar ook het harmonieuze plaatje "Italian Noon" krijgt warmte door zijn kleurrijkheid, die de kijker betovert.
Het werk van de Russische schilder Karl Pavlovitsj Bryullov is ook vandaag nog indrukwekkend, want zijn portretten worden beschouwd als bijzonder levendig en expressief. De kunstenaar werd geboren in 1799 in Sint-Petrusburg en stierf in 1852 in de Italiaanse stad Manziana. Naast zijn activiteit als schilder was Karl Pavlovitsj Bryullov ook architect. Zijn kennissen en vrienden noemden de getalenteerde schilder ook wel "Karel de Grote", waaruit blijkt welke reputatie hij al tijdens zijn leven had. Stilistisch staat de kunstenaar tussen de periode van het Russische neoclassicisme en de romantiek, wat tot uiting komt in zijn expressieve schilderijen. Bryullov werd vergeleken met Peter Paul Rubens door zijn monumentale schilderijen. De schilder en architect was nauw verbonden met Taras Hryhorowytsch Schewtschenko, die hij steunde in zijn ontwikkeling als schilder. Uiteindelijk kocht hij zelfs Sjevtsjenko uit de slavernij, waarvoor hij betaalde met een schilderij.
Bryllov bezocht talrijke Europese steden, zoals Dresden, München, Rome, en reisde tot in Palestina. Tijdens zijn talrijke reizen leerde hij de werken van vroegere meesters kennen en ontwierp hij schilderijen die zich hier afspeelden: Zo worden zijn werken "De laatste nacht in Pompeii" of "De moord op Ines de Castro" genoemd. De schilder beeldde deze thema's, legenden en verhalen zeer levendig uit, waardoor de toeschouwer bijna in de scènes werd getrokken. Dit is vooral duidelijk, door de subtiele karaktervoorstellingen.
Tot op de dag van vandaag fascineert het realisme van zijn schilderkunst, dat hand in hand gaat met de romantische weergave van oude thema's. Bijzonder aantrekkelijk zijn de levendige kleuren die de schilder gebruikt om stemmingen en lichtinvallen weer te geven. In monumentale voorstellingen, zoals de val van de stad Pompeii, gebruikt hij kleur om de kijker dichter bij de sfeer van het einde der tijden te brengen. Maar ook het harmonieuze plaatje "Italian Noon" krijgt warmte door zijn kleurrijkheid, die de kijker betovert.
Pagina 1 / 2