De Deense schilder Laurits Andersen Ring was een belangrijke vertegenwoordiger van het symbolisme en realisme in de 19e en 20e eeuw. Vandaag de dag zijn werken van hem te vinden in vrijwel elk noemenswaardig kunstmuseum in Denemarken. Oorspronkelijk heette hij alleen Laurits Andersen. Ring is de naam van het dorp op het eiland Seeland waar hij werd geboren. Hij nam de naam aan om niet verward te worden met de schilder Hans Andersen (die zich later H. A. Brendekilde noemde), een vriend van hem.
Laurits Andersen Ring woonde enige tijd in Kopenhagen en onderhield daar een hechte vriendschap met de advocaat Alexander Wilde en diens vrouw Johanne, op wie hij verliefd werd. Toen hij besefte dat zijn liefde nooit beantwoord zou worden, raakte hij enige tijd in een diepe depressie. Ring stond model voor een personage in het verhaal "Nachtwacht". Dit verhaal was het werk van zijn oude vriend Henrik Pontoppidan, die later de Nobelprijs voor de Literatuur zou krijgen. Het op Ring gebaseerde personage is een schilder en mislukte revolutionair die verliefd wordt op de vrouw van zijn beste vriend. Ring was het niet oneens met de portrettering, maar voelde zich waarschijnlijk heimelijk gekwetst door het feit dat zijn vriend Pontoppidan details van zijn privéleven op deze manier openbaar maakte. Hij beëindigde de vriendschap zonder uitleg te geven. Toen hij al ruim 40 jaar oud was, trouwde Ring met de 20 jaar jongere kunstenares Sigrid Kähler. Daarvoor had hij haar al verschillende keren geportretteerd. Op de Wereldtentoonstelling in Parijs, die in 1900 plaatsvond, kreeg hij een prijs voor een schilderij waarop zijn zwangere vrouw in de deuropening staat en naar de tuin van het huis kijkt. Het echtpaar kreeg drie kinderen. Ring werd weduwnaar toen Kähler op 49-jarige leeftijd overleed. Een van zijn zonen, Ole Ring, werd later ook schilder, in een stijl die sterk leek op die van zijn vader.
Als kunstenaar probeerde Ring nooit afstand te nemen van zijn nederige afkomst, maar maakte hij deze juist tot het overheersende thema van zijn werken, waarin hij de realiteit van het plattelandsleven weergaf. Mensen die op het land werken behoren tot zijn meest voorkomende motieven. In zijn landschapsschilderijen liet hij zich echter ook inspireren door psychologische symboliek. Hij verrijkte de landschappen vaak met een buitenaardse mystiek, die soms wordt aangeduid als "anti-naturalisme". Motieven die de cyclus van leven en dood illustreren komen ook vaak voor in de werken van Ring. Een ander vaak terugkerend motief zijn wegen en paden, maar ook andere soorten lijnen, zoals rivieren, bruggen en spoorlijnen. De afgebeelde routes bieden de kijker een weg in en uit het schilderij en staan zo symbool voor het menselijk bestaan.
De Deense schilder Laurits Andersen Ring was een belangrijke vertegenwoordiger van het symbolisme en realisme in de 19e en 20e eeuw. Vandaag de dag zijn werken van hem te vinden in vrijwel elk noemenswaardig kunstmuseum in Denemarken. Oorspronkelijk heette hij alleen Laurits Andersen. Ring is de naam van het dorp op het eiland Seeland waar hij werd geboren. Hij nam de naam aan om niet verward te worden met de schilder Hans Andersen (die zich later H. A. Brendekilde noemde), een vriend van hem.
Laurits Andersen Ring woonde enige tijd in Kopenhagen en onderhield daar een hechte vriendschap met de advocaat Alexander Wilde en diens vrouw Johanne, op wie hij verliefd werd. Toen hij besefte dat zijn liefde nooit beantwoord zou worden, raakte hij enige tijd in een diepe depressie. Ring stond model voor een personage in het verhaal "Nachtwacht". Dit verhaal was het werk van zijn oude vriend Henrik Pontoppidan, die later de Nobelprijs voor de Literatuur zou krijgen. Het op Ring gebaseerde personage is een schilder en mislukte revolutionair die verliefd wordt op de vrouw van zijn beste vriend. Ring was het niet oneens met de portrettering, maar voelde zich waarschijnlijk heimelijk gekwetst door het feit dat zijn vriend Pontoppidan details van zijn privéleven op deze manier openbaar maakte. Hij beëindigde de vriendschap zonder uitleg te geven. Toen hij al ruim 40 jaar oud was, trouwde Ring met de 20 jaar jongere kunstenares Sigrid Kähler. Daarvoor had hij haar al verschillende keren geportretteerd. Op de Wereldtentoonstelling in Parijs, die in 1900 plaatsvond, kreeg hij een prijs voor een schilderij waarop zijn zwangere vrouw in de deuropening staat en naar de tuin van het huis kijkt. Het echtpaar kreeg drie kinderen. Ring werd weduwnaar toen Kähler op 49-jarige leeftijd overleed. Een van zijn zonen, Ole Ring, werd later ook schilder, in een stijl die sterk leek op die van zijn vader.
Als kunstenaar probeerde Ring nooit afstand te nemen van zijn nederige afkomst, maar maakte hij deze juist tot het overheersende thema van zijn werken, waarin hij de realiteit van het plattelandsleven weergaf. Mensen die op het land werken behoren tot zijn meest voorkomende motieven. In zijn landschapsschilderijen liet hij zich echter ook inspireren door psychologische symboliek. Hij verrijkte de landschappen vaak met een buitenaardse mystiek, die soms wordt aangeduid als "anti-naturalisme". Motieven die de cyclus van leven en dood illustreren komen ook vaak voor in de werken van Ring. Een ander vaak terugkerend motief zijn wegen en paden, maar ook andere soorten lijnen, zoals rivieren, bruggen en spoorlijnen. De afgebeelde routes bieden de kijker een weg in en uit het schilderij en staan zo symbool voor het menselijk bestaan.
Pagina 1 / 1