Pagina 1 / 4
Louis-Léopold Boilly is een van die schilders die al tijdens zijn leven van roem en economisch succes hebben genoten. Dit betekent niet dat de kunstenaar geen crises hoefde te overwinnen. In 1794, op het hoogtepunt van de Franse Revolutie, verloor hij bijna zijn hoofd. Maar zijn grote talent bracht hem niet alleen in de problemen, maar redde hem er ook weer van.
Het leven van de kleine Louis Leopold begon nogal onspectaculair. Hij was de zoon van een houtbeeldhouwer uit La Bassée, een klein stadje in het noordoosten van Frankrijk. Er is niets bekend over zijn moeder. Reeds als kind toonde Boilly zowel grote belangstelling als groot talent voor schilderen. Hij verkocht zijn eerste schilderijen op twaalfjarige leeftijd. Op 14-jarige leeftijd stelde hij zijn werken voor aan de Augustijner Orde in de nabijgelegen provinciehoofdstad Douai. Zo werd de bisschop van Arras zich eindelijk bewust van de jonge Boilly en riep hem aan zijn hof.
Dit betekende het begin van de carrière van de kunstenaar, die hij al snel in Parijs voortzette. De bemiddelaar was de schilder Dominique Doncre, die hem illusionistische schilderkunst (trompe loeil) leerde. Voor het uitbreken van de revolutie waren Boilly en zijn leraar welkome gasten in de Parijse salons. Maar voor de preutsere Jacobijnen was zijn stijl te erotisch. De enige manier waarop hij ontsnapte aan een straf die hem waarschijnlijk zijn hoofd zou hebben gekost, was door een slimme zet te doen: hij schilderde een prachtig portret van de zeer gerespecteerde revolutionaire leider Jean Paul Marat. Hij werd toen als gerehabiliteerd beschouwd.
Boillys had een voorliefde voor genreschilderijen, vaak amoureuze. Zijn werk is dus niet alleen van artistieke betekenis, maar documenteert ook de zedengeschiedenis van de Franse middenklasse vanaf de monarchie en de Napoleontische tijd tot de Restauratie onder de Bourbons. Ook dat maakt zijn werk uniek, want nauwelijks een kunstenaar van zijn tijd bereikte een vergelijkbare hoge leeftijd en bleef productief tot aan zijn dood. Boilly stierf op 84-jarige leeftijd in Parijs en werd toen beschouwd als een van de meest populaire Franse schilders van zijn tijd. De kunstenaar was lid van het Legioen van Eer en werd geëerd met talrijke onderscheidingen. Vandaag de dag omvatten zijn beroemdste werken, naast de "Triomf van Marat", het schilderij dat zijn leven redde, de "Ingang van de Jardin Turc" en het portret van een onbekende schoonheid op een bidet, die bekend werd als "La Toilette intime".
Louis-Léopold Boilly is een van die schilders die al tijdens zijn leven van roem en economisch succes hebben genoten. Dit betekent niet dat de kunstenaar geen crises hoefde te overwinnen. In 1794, op het hoogtepunt van de Franse Revolutie, verloor hij bijna zijn hoofd. Maar zijn grote talent bracht hem niet alleen in de problemen, maar redde hem er ook weer van.
Het leven van de kleine Louis Leopold begon nogal onspectaculair. Hij was de zoon van een houtbeeldhouwer uit La Bassée, een klein stadje in het noordoosten van Frankrijk. Er is niets bekend over zijn moeder. Reeds als kind toonde Boilly zowel grote belangstelling als groot talent voor schilderen. Hij verkocht zijn eerste schilderijen op twaalfjarige leeftijd. Op 14-jarige leeftijd stelde hij zijn werken voor aan de Augustijner Orde in de nabijgelegen provinciehoofdstad Douai. Zo werd de bisschop van Arras zich eindelijk bewust van de jonge Boilly en riep hem aan zijn hof.
Dit betekende het begin van de carrière van de kunstenaar, die hij al snel in Parijs voortzette. De bemiddelaar was de schilder Dominique Doncre, die hem illusionistische schilderkunst (trompe loeil) leerde. Voor het uitbreken van de revolutie waren Boilly en zijn leraar welkome gasten in de Parijse salons. Maar voor de preutsere Jacobijnen was zijn stijl te erotisch. De enige manier waarop hij ontsnapte aan een straf die hem waarschijnlijk zijn hoofd zou hebben gekost, was door een slimme zet te doen: hij schilderde een prachtig portret van de zeer gerespecteerde revolutionaire leider Jean Paul Marat. Hij werd toen als gerehabiliteerd beschouwd.
Boillys had een voorliefde voor genreschilderijen, vaak amoureuze. Zijn werk is dus niet alleen van artistieke betekenis, maar documenteert ook de zedengeschiedenis van de Franse middenklasse vanaf de monarchie en de Napoleontische tijd tot de Restauratie onder de Bourbons. Ook dat maakt zijn werk uniek, want nauwelijks een kunstenaar van zijn tijd bereikte een vergelijkbare hoge leeftijd en bleef productief tot aan zijn dood. Boilly stierf op 84-jarige leeftijd in Parijs en werd toen beschouwd als een van de meest populaire Franse schilders van zijn tijd. De kunstenaar was lid van het Legioen van Eer en werd geëerd met talrijke onderscheidingen. Vandaag de dag omvatten zijn beroemdste werken, naast de "Triomf van Marat", het schilderij dat zijn leven redde, de "Ingang van de Jardin Turc" en het portret van een onbekende schoonheid op een bidet, die bekend werd als "La Toilette intime".