De Franse schilder Maurice Leloir, die in het midden van de 19de eeuw in Parijs werd geboren, was een van de belangrijkste kunstenaars van zijn tijd. Hij was niet alleen een beroemde aquarellist, maar ook illustrator, documentenschrijver, kunstdrukker, schrijver en kunstverzamelaar. Leloir behoorde tot een beroemde Franse schildersdynastie. Zijn sociale status was zo hoog dat de schrijver Guy de Maupassant de novelle "Idyll" aan hem opdroeg en de regisseur Douglas Fairbanks hem in Hollywood uitnodigde om met hem te werken aan zijn stomme film "The Iron Mask".
Als zoon van de schilder Auguste Leloir en de aquarellist Héloïse Suzanne Leloir, née Colin, kwam Maurice al vroeg in aanraking met de schilderkunst. Bij zijn grootvader Alexandre-Marie Colin , zijn vader Auguste Leloir en zijn moeder Suzanne Leloir ontbrak het hem niet aan rolmodellen. Uiteindelijk werd zijn vader zijn leraar en slaagde Auguste Leloir erin naam te maken met fotorealistische kunstwerken in de aquareltechniek. In overeenstemming met de mode en de smaak van zijn tijd, wijdde Maurice Leloir zich met zijn schilderijen vooral aan het historicistische genre. Een veel voorkomend motief is het wellustige leven tijdens het bewind van koning Lodewijk XV. De foto's van Leloir schitteren door de gedetailleerde weergave van personen, kostuums en achtergronden. Deze omvatten straten, paviljoens, tuinen, schepen en kanonnen. In tegenstelling tot de olieverfschilderij kunnen kleine fouten in de aquarellen niet worden witgekalkt, des te bewonderenswaardiger is de precisie en de artistieke kwaliteit van Leloirs werken, die ook zichtbaar is in de meesterlijke weergave van bewegingen en gezichtsuitdrukkingen in de respectievelijke scènes. Leloir onderscheidde zich ook als landschapsschilder en schepper van verschillende olieverfschilderijen, die later werden gestolen uit het Fournaise Museum in Chatou.
Nadat Maurice Leloir zijn werk voor het eerst tentoonstelde in de Salon des Artistes Français in de jaarlijkse kunsttentoonstelling van de Franse beroepsvereniging van beeldende kunstenaars, werd hij de secretaris van het salon. Hij trouwde met Céline Bourdier en kreeg een dochtertje. Zijn dochter, die net als zijn moeder Suzanne heette, leerde al op jonge leeftijd aquarelleren. Mauris Leloir's werk "De kleine aquarellist" Suzanne trouwde met Philippe Savari, de zoon van de schrijfster Pauline Savari, die in de Eerste Wereldoorlog stierf. In de daaropvolgende periode trad Suzanne Leloire in de voetsporen van haar beroemde vader en werd ze een bekende aquarellist. Naast zijn dochter had Maurice Leloire nog andere studenten. Hij gaf les aan de École de Crozant Design School, een kunstenaarsvereniging waarvan Claude Monet, Armand Guillaum en Jules Dupré deel uitmaakten. Samen met zijn studenten illustreerde Maurice Leloire tal van boeken die door bibliofielen zeer werden gewaardeerd. Onder de kinderboeken die Leloir persoonlijk heeft geïllustreerd was Richelieu van Théodore Cahu. In het begin van de 20e eeuw was Leloir de stichtende voorzitter van de Vereniging voor Kostuumgeschiedenis en schonk hij modeprenten uit de privé-collectie van zijn familie. Zo ook zijn broer Alexandre-Louis Leloir, die de Leloire-dynastie voltooide en zich, net als Maurits, toelegde op de schilderkunst en de illustratie.
De Franse schilder Maurice Leloir, die in het midden van de 19de eeuw in Parijs werd geboren, was een van de belangrijkste kunstenaars van zijn tijd. Hij was niet alleen een beroemde aquarellist, maar ook illustrator, documentenschrijver, kunstdrukker, schrijver en kunstverzamelaar. Leloir behoorde tot een beroemde Franse schildersdynastie. Zijn sociale status was zo hoog dat de schrijver Guy de Maupassant de novelle "Idyll" aan hem opdroeg en de regisseur Douglas Fairbanks hem in Hollywood uitnodigde om met hem te werken aan zijn stomme film "The Iron Mask".
Als zoon van de schilder Auguste Leloir en de aquarellist Héloïse Suzanne Leloir, née Colin, kwam Maurice al vroeg in aanraking met de schilderkunst. Bij zijn grootvader Alexandre-Marie Colin , zijn vader Auguste Leloir en zijn moeder Suzanne Leloir ontbrak het hem niet aan rolmodellen. Uiteindelijk werd zijn vader zijn leraar en slaagde Auguste Leloir erin naam te maken met fotorealistische kunstwerken in de aquareltechniek. In overeenstemming met de mode en de smaak van zijn tijd, wijdde Maurice Leloir zich met zijn schilderijen vooral aan het historicistische genre. Een veel voorkomend motief is het wellustige leven tijdens het bewind van koning Lodewijk XV. De foto's van Leloir schitteren door de gedetailleerde weergave van personen, kostuums en achtergronden. Deze omvatten straten, paviljoens, tuinen, schepen en kanonnen. In tegenstelling tot de olieverfschilderij kunnen kleine fouten in de aquarellen niet worden witgekalkt, des te bewonderenswaardiger is de precisie en de artistieke kwaliteit van Leloirs werken, die ook zichtbaar is in de meesterlijke weergave van bewegingen en gezichtsuitdrukkingen in de respectievelijke scènes. Leloir onderscheidde zich ook als landschapsschilder en schepper van verschillende olieverfschilderijen, die later werden gestolen uit het Fournaise Museum in Chatou.
Nadat Maurice Leloir zijn werk voor het eerst tentoonstelde in de Salon des Artistes Français in de jaarlijkse kunsttentoonstelling van de Franse beroepsvereniging van beeldende kunstenaars, werd hij de secretaris van het salon. Hij trouwde met Céline Bourdier en kreeg een dochtertje. Zijn dochter, die net als zijn moeder Suzanne heette, leerde al op jonge leeftijd aquarelleren. Mauris Leloir's werk "De kleine aquarellist" Suzanne trouwde met Philippe Savari, de zoon van de schrijfster Pauline Savari, die in de Eerste Wereldoorlog stierf. In de daaropvolgende periode trad Suzanne Leloire in de voetsporen van haar beroemde vader en werd ze een bekende aquarellist. Naast zijn dochter had Maurice Leloire nog andere studenten. Hij gaf les aan de École de Crozant Design School, een kunstenaarsvereniging waarvan Claude Monet, Armand Guillaum en Jules Dupré deel uitmaakten. Samen met zijn studenten illustreerde Maurice Leloire tal van boeken die door bibliofielen zeer werden gewaardeerd. Onder de kinderboeken die Leloir persoonlijk heeft geïllustreerd was Richelieu van Théodore Cahu. In het begin van de 20e eeuw was Leloir de stichtende voorzitter van de Vereniging voor Kostuumgeschiedenis en schonk hij modeprenten uit de privé-collectie van zijn familie. Zo ook zijn broer Alexandre-Louis Leloir, die de Leloire-dynastie voltooide en zich, net als Maurits, toelegde op de schilderkunst en de illustratie.
Pagina 1 / 5