Ze had drie kinderen om voor te zorgen: haar door reuma geteisterde zoon en dochter en haar minnaar, die leed aan beginnende longtuberculose. Een vakantie naar Mallorca moest verlichting brengen voor de klachten van de zoon en minnaar, maar het werd een ramp omdat ze na de eerste comfortabele accommodatie genoegen moesten nemen met een oud, vochtig klooster. Als ze na een middagexcursie met de kinderen terugkeert naar het hostel, treft ze de zieke man aan met zijn zenuwen volledig van slag. Hij heeft net een pianostuk opgeschreven waarvan de gestage achtste noten doen denken aan de vallende regendruppels van de storm die net is gaan liggen. Maar qua gezondheid heeft de vakantie hem geen goed gedaan. Na jaren zal hij scheiden van zijn geliefde en sterven aan zijn longziekte. Hun zoon heeft echter wel geprofiteerd van het verblijf en in 1889 zal hij de leeftijd van zesenzestig jaar hebben bereikt.
Wat de jonge Jean-François-Maurice-Arnauld Dudevant die winter meemaakte, was de creatie van Frédéric Chopins beroemde Raindrop Prelude. Het is merkwaardig: Maurice lijkt vervolgens een zeer burgerlijk leven te hebben geleid, maar het heeft nooit ontbroken aan grote namen of grote kunst. Thuis in Nohant-Vic waren zijn vrienden en tafelgenoten in de salon van zijn moeder, naast Chopin, grootheden als Balzac, Flaubert en Franz Liszt. Naar verluidt heeft hij in Amerika zelfs Abraham Lincoln ontmoet. De adolescente Baron Dudevant begon aan een artistieke carrière. Hij noemt zichzelf Maurice Sand, omdat Sand het pseudoniem is van zijn moeder, de schrijfster en feministe bekend als George Sand, voor sommige van haar tijdgenoten de belichaming van het enfant terrible: een sigarenroker in mannenkleren, afstammend van Moritz Graaf van Saksen. Maurice is actief op allerlei gebieden, vooral als schrijver en zelfs als een bekende kweker en verzamelaar van vlinders. Maar eerst en vooral werkte hij als beeldend kunstenaar. Zijn leraar was niemand minder dan Eugène Delacroix, een - surprise, surprise - vriend van zijn moeder.
Maurice Sand maakte schilderijen, maar zijn passie lag bij illustraties en grafiek over de meest uiteenlopende onderwerpen. Hij legde zijn hart en ziel in zijn belangrijkste werk, het boek "Masques et Bouffons": In het herenhuis van zijn moeder, waar hij het grootste deel van zijn leven met haar woonde, hadden ze in zijn jeugd al een poppodium opgezet. Dit werd in de loop der jaren steeds professioneler. Geïnspireerd door dit podium (dat nu een museum is), schreef hij een verslag van de commedia dell'arte, geïllustreerd met illustraties van poppen in kostuums van het genre, waarvan hij de historische ontwikkeling weergaf. In 1860, het jaar van de publicatie, werd hij opgenomen in het Legioen van Eer, een gunst die later ook aan Delacroix werd verleend en op humoristische wijze door zijn moeder werd afgewezen. Op latere leeftijd trouwde hij met de dochter van een bevriende graveur en werd vader, zijn moeder op leeftijd werd een liefhebbende grootmoeder. Ze liggen samen begraven thuis in Nohant-Vic.
Ze had drie kinderen om voor te zorgen: haar door reuma geteisterde zoon en dochter en haar minnaar, die leed aan beginnende longtuberculose. Een vakantie naar Mallorca moest verlichting brengen voor de klachten van de zoon en minnaar, maar het werd een ramp omdat ze na de eerste comfortabele accommodatie genoegen moesten nemen met een oud, vochtig klooster. Als ze na een middagexcursie met de kinderen terugkeert naar het hostel, treft ze de zieke man aan met zijn zenuwen volledig van slag. Hij heeft net een pianostuk opgeschreven waarvan de gestage achtste noten doen denken aan de vallende regendruppels van de storm die net is gaan liggen. Maar qua gezondheid heeft de vakantie hem geen goed gedaan. Na jaren zal hij scheiden van zijn geliefde en sterven aan zijn longziekte. Hun zoon heeft echter wel geprofiteerd van het verblijf en in 1889 zal hij de leeftijd van zesenzestig jaar hebben bereikt.
Wat de jonge Jean-François-Maurice-Arnauld Dudevant die winter meemaakte, was de creatie van Frédéric Chopins beroemde Raindrop Prelude. Het is merkwaardig: Maurice lijkt vervolgens een zeer burgerlijk leven te hebben geleid, maar het heeft nooit ontbroken aan grote namen of grote kunst. Thuis in Nohant-Vic waren zijn vrienden en tafelgenoten in de salon van zijn moeder, naast Chopin, grootheden als Balzac, Flaubert en Franz Liszt. Naar verluidt heeft hij in Amerika zelfs Abraham Lincoln ontmoet. De adolescente Baron Dudevant begon aan een artistieke carrière. Hij noemt zichzelf Maurice Sand, omdat Sand het pseudoniem is van zijn moeder, de schrijfster en feministe bekend als George Sand, voor sommige van haar tijdgenoten de belichaming van het enfant terrible: een sigarenroker in mannenkleren, afstammend van Moritz Graaf van Saksen. Maurice is actief op allerlei gebieden, vooral als schrijver en zelfs als een bekende kweker en verzamelaar van vlinders. Maar eerst en vooral werkte hij als beeldend kunstenaar. Zijn leraar was niemand minder dan Eugène Delacroix, een - surprise, surprise - vriend van zijn moeder.
Maurice Sand maakte schilderijen, maar zijn passie lag bij illustraties en grafiek over de meest uiteenlopende onderwerpen. Hij legde zijn hart en ziel in zijn belangrijkste werk, het boek "Masques et Bouffons": In het herenhuis van zijn moeder, waar hij het grootste deel van zijn leven met haar woonde, hadden ze in zijn jeugd al een poppodium opgezet. Dit werd in de loop der jaren steeds professioneler. Geïnspireerd door dit podium (dat nu een museum is), schreef hij een verslag van de commedia dell'arte, geïllustreerd met illustraties van poppen in kostuums van het genre, waarvan hij de historische ontwikkeling weergaf. In 1860, het jaar van de publicatie, werd hij opgenomen in het Legioen van Eer, een gunst die later ook aan Delacroix werd verleend en op humoristische wijze door zijn moeder werd afgewezen. Op latere leeftijd trouwde hij met de dochter van een bevriende graveur en werd vader, zijn moeder op leeftijd werd een liefhebbende grootmoeder. Ze liggen samen begraven thuis in Nohant-Vic.
Pagina 1 / 2