Door de bril van de geschiedenis verschijnt de tijd van de impressionisten vaak als een zorgeloze fase in de kunst. Kunstenaars die oogverblindende voetafdrukken achterlieten en indruk maakten op het nageslacht met hun persoonlijke kijk op de natuur. Er is een vrijheid ontstaan die niet voor alle schilders van dit tijdperk inspirerend was. Paul Cezanne was een van de buitenstaanders in de kunstwereld. Thuis in het uitgestrekte landschap van de Provence vertraagde het bruisende grote stadsleven in Parijs zijn creativiteit. Onder kunstenaarscollega's werd Cezanne als chagrijnig en afwijzend ervaren. Cezanne was een schilder die vele jaren van zijn creatieve leven doorbracht op zoek naar nieuwe ideeën. Het ontbrak de schilder aan het temperament en de impulsiviteit waarmee Manet zijn schilderijen schilderde. Cezanne was serieus, hij mengde urenlang kleurschakeringen op zijn palet totdat de nuance naar zijn tevredenheid was. Het aanbrengen van de verf was niet spontaan. Geconcentreerd en met groot perfectionisme ontwikkelden zich de grote werken.
"Ik schilder niets wat ik niet heb gezien," zei de kunstenaar over zijn kunst. Cezanne had veel gezien. Hij nam zijn omgeving in zich op als een spons en vanuit zijn geheugen en zijn gevoelens stelde hij kleurrijke foto's samen. Hij schilderde ook buiten en in het atelier. Pas in latere jaren had de schilder zijn karakteristieke stijl gevonden. Voor Cezanne was schilderen een kleurrijk ontwerp, de toepassing van kleur in zijn puurste schoonheid. De kunstenaar heeft de contouren en het spel van licht en donker achterwege gelaten. Gekleurde oppervlakken bepalen de samenstelling van het beeld. Terwijl kunstenaars vaak pronken met hun oog voor schoonheid in de werkelijkheid, was dit oog voor Cezanne volstrekt onbeduidend. Paul Cezanne wilde dat schoonheid op het doek zou bloeien. De schilder werkte niet met modellen, alleen zijn vrouw mocht af en toe in zijn atelier poseren.
Het schilderij The Great Bathers toont een kenmerkende driehoekige compositie die uitsluitend gebaseerd is op de groepering van figuren en bomen. Het schilderij is toonaangevend voor de moderne schilderkunst. Cezanne was een schilder die veel elementen van de conventionele beeldtaal individueel tot uitdrukking bracht. Zijn contacten met de kunstwereld in Parijs waren niet hecht. Cezanne deelde zijn inzichten niet en kreeg de reputatie eenzaam te zijn. Hij kon het niet verdragen om geobserveerd te worden tijdens het schilderen en leidde een kluizenaarsleven in de provincies.
Door de bril van de geschiedenis verschijnt de tijd van de impressionisten vaak als een zorgeloze fase in de kunst. Kunstenaars die oogverblindende voetafdrukken achterlieten en indruk maakten op het nageslacht met hun persoonlijke kijk op de natuur. Er is een vrijheid ontstaan die niet voor alle schilders van dit tijdperk inspirerend was. Paul Cezanne was een van de buitenstaanders in de kunstwereld. Thuis in het uitgestrekte landschap van de Provence vertraagde het bruisende grote stadsleven in Parijs zijn creativiteit. Onder kunstenaarscollega's werd Cezanne als chagrijnig en afwijzend ervaren. Cezanne was een schilder die vele jaren van zijn creatieve leven doorbracht op zoek naar nieuwe ideeën. Het ontbrak de schilder aan het temperament en de impulsiviteit waarmee Manet zijn schilderijen schilderde. Cezanne was serieus, hij mengde urenlang kleurschakeringen op zijn palet totdat de nuance naar zijn tevredenheid was. Het aanbrengen van de verf was niet spontaan. Geconcentreerd en met groot perfectionisme ontwikkelden zich de grote werken.
"Ik schilder niets wat ik niet heb gezien," zei de kunstenaar over zijn kunst. Cezanne had veel gezien. Hij nam zijn omgeving in zich op als een spons en vanuit zijn geheugen en zijn gevoelens stelde hij kleurrijke foto's samen. Hij schilderde ook buiten en in het atelier. Pas in latere jaren had de schilder zijn karakteristieke stijl gevonden. Voor Cezanne was schilderen een kleurrijk ontwerp, de toepassing van kleur in zijn puurste schoonheid. De kunstenaar heeft de contouren en het spel van licht en donker achterwege gelaten. Gekleurde oppervlakken bepalen de samenstelling van het beeld. Terwijl kunstenaars vaak pronken met hun oog voor schoonheid in de werkelijkheid, was dit oog voor Cezanne volstrekt onbeduidend. Paul Cezanne wilde dat schoonheid op het doek zou bloeien. De schilder werkte niet met modellen, alleen zijn vrouw mocht af en toe in zijn atelier poseren.
Het schilderij The Great Bathers toont een kenmerkende driehoekige compositie die uitsluitend gebaseerd is op de groepering van figuren en bomen. Het schilderij is toonaangevend voor de moderne schilderkunst. Cezanne was een schilder die veel elementen van de conventionele beeldtaal individueel tot uitdrukking bracht. Zijn contacten met de kunstwereld in Parijs waren niet hecht. Cezanne deelde zijn inzichten niet en kreeg de reputatie eenzaam te zijn. Hij kon het niet verdragen om geobserveerd te worden tijdens het schilderen en leidde een kluizenaarsleven in de provincies.
Pagina 1 / 17