In het hart van de Nederlandse kunstscène van de 17e eeuw drukte de aspirant-kunstenaar Paulus Moreelse zijn stempel. Geboren in 1571 in de bruisende stad Utrecht, was zijn passie voor portretten al op jonge leeftijd duidelijk. Net als een prachtige compositie van licht en schaduw die de essentie van de menselijke conditie vastlegt, waren zijn werken dat ook. Een reeks van zijn meesterlijke portretten, vastgelegd in fine art prints, sieren nu de muren van kunstverzamelaars en liefhebbers over de hele wereld. Moreelse was een leerling in het atelier van de beroemde portretschilder Michiel Jansz van Mierevelt in Delft, een directe leerling van de legendarische Anthonie van Blocklandt. Zijn zoektocht naar artistieke verlichting bracht Moreelse op een studiereis naar Italië, waar hij met succes portretten in opdracht schilderde. Terug in zijn geboortestad Utrecht werd hij in 1596 lid van het Zadelaarsgilde, een invloedrijke vereniging die nu ook schilders onder haar hoede nam. Moreelse stond samen met de eminente Abraham Bloemaert aan de wieg van een nieuw schildersgilde, het "Sint-Lucasgilde", en bekleedde het ambt van eerste deken. Moreelse werd met zijn vaardige penseelstreken een vermaard portretschilder die in de hele Republiek gevraagd werd. Zijn erkende meesterschap komt voor het eerst naar voren in een werk uit 1606, maar Moreelse's repertoire was niet beperkt tot portretten; hij waagde zich ook aan historische schilderijen en pastorale scènes, die hij maakte in de maniëristische stijl van de jaren 1620. Daarmee maakte hij deel uit van een artistieke generatie waartoe ook namen als Abraham Bloemaert en Joachim Wtewael or Utewael behoorden, en net als Wtewael speelde Moreelse een belangrijke rol in het openbare leven van hun stad.
Moreelse's kunstenaarschap reikte echter verder dan de grenzen van de schilderkunst en kwam tot uitdrukking in de architectuur. Moreelse drukte een onvergetelijk stempel op de stedelijke architectuur van Utrecht, met de bouw van de Catharijnepoort in 1626 en mogelijk ook het Vleeshuis, een herkenningspunt van de stad dat tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven. Als leraar aan de Tekenacademie in Utrecht nam hij talrijke studenten aan, waaronder Dirck van Baburen. Zijn artistieke werk eindigde met zijn dood op 6 maart 1638. In zijn geboortestad Utrecht vond Moreelse zijn laatste rustplaats in de Buurkerk. Maar zijn creatieve geest en nalatenschap leven voort, gevangen in de onvergelijkbare portretten en kunstdrukken die zijn genialiteit en unieke stijl uitdrukken. En zo zullen de werken van Paulus Moreelse, door middel van kunstige reproducties in de vorm van kunstdrukken, kunstliefhebbers over de hele wereld blijven inspireren en fascineren.
In het hart van de Nederlandse kunstscène van de 17e eeuw drukte de aspirant-kunstenaar Paulus Moreelse zijn stempel. Geboren in 1571 in de bruisende stad Utrecht, was zijn passie voor portretten al op jonge leeftijd duidelijk. Net als een prachtige compositie van licht en schaduw die de essentie van de menselijke conditie vastlegt, waren zijn werken dat ook. Een reeks van zijn meesterlijke portretten, vastgelegd in fine art prints, sieren nu de muren van kunstverzamelaars en liefhebbers over de hele wereld. Moreelse was een leerling in het atelier van de beroemde portretschilder Michiel Jansz van Mierevelt in Delft, een directe leerling van de legendarische Anthonie van Blocklandt. Zijn zoektocht naar artistieke verlichting bracht Moreelse op een studiereis naar Italië, waar hij met succes portretten in opdracht schilderde. Terug in zijn geboortestad Utrecht werd hij in 1596 lid van het Zadelaarsgilde, een invloedrijke vereniging die nu ook schilders onder haar hoede nam. Moreelse stond samen met de eminente Abraham Bloemaert aan de wieg van een nieuw schildersgilde, het "Sint-Lucasgilde", en bekleedde het ambt van eerste deken. Moreelse werd met zijn vaardige penseelstreken een vermaard portretschilder die in de hele Republiek gevraagd werd. Zijn erkende meesterschap komt voor het eerst naar voren in een werk uit 1606, maar Moreelse's repertoire was niet beperkt tot portretten; hij waagde zich ook aan historische schilderijen en pastorale scènes, die hij maakte in de maniëristische stijl van de jaren 1620. Daarmee maakte hij deel uit van een artistieke generatie waartoe ook namen als Abraham Bloemaert en Joachim Wtewael or Utewael behoorden, en net als Wtewael speelde Moreelse een belangrijke rol in het openbare leven van hun stad.
Moreelse's kunstenaarschap reikte echter verder dan de grenzen van de schilderkunst en kwam tot uitdrukking in de architectuur. Moreelse drukte een onvergetelijk stempel op de stedelijke architectuur van Utrecht, met de bouw van de Catharijnepoort in 1626 en mogelijk ook het Vleeshuis, een herkenningspunt van de stad dat tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven. Als leraar aan de Tekenacademie in Utrecht nam hij talrijke studenten aan, waaronder Dirck van Baburen. Zijn artistieke werk eindigde met zijn dood op 6 maart 1638. In zijn geboortestad Utrecht vond Moreelse zijn laatste rustplaats in de Buurkerk. Maar zijn creatieve geest en nalatenschap leven voort, gevangen in de onvergelijkbare portretten en kunstdrukken die zijn genialiteit en unieke stijl uitdrukken. En zo zullen de werken van Paulus Moreelse, door middel van kunstige reproducties in de vorm van kunstdrukken, kunstliefhebbers over de hele wereld blijven inspireren en fascineren.
Pagina 1 / 1