Pagina 1 / 2
Als men hoort over Philipp Otto Runge dat sommige van de kunstwerken die Johann Wolfgang von Goethe van hem kocht, werden beoordeeld met het citaat "to become furious, great and beautiful at the same time", dan is dat al een opmerkelijke onderscheiding. Philipp Otto Runge is een van de belangrijkste schilders uit de Noord-Duitse vroeg-romantiek. Ook een aantal andere grote kunstenaars en schrijvers behoorde tot dit tijdperk, zoals Caspar David Friedrich, Friedrich Gottlieb Klopstock, Carl Spitzweg, in Engeland William Turner en in Frankrijk Eugene Delacroix.
In hun werken hebben de romantici geprobeerd de menselijke geest op de voorgrond te plaatsen en hem één te maken met het oneindige. De term 'romantisch' staat dus voor het emotionele, in tegenstelling tot het intellectuele. Deze gemoedstoestand gaf voorrang aan het gevoel boven de rede en zocht het geheim van het leven in de huiselijke wereld van sprookjes en legendes. Rond 1840 eindigde de tijd van de romantici. Runge's leven was zeker niet gemakkelijk. Hij werd geboren in 1777 en was de negende van elf broers en zussen. Zijn ouders waren kooplieden in de Pommerse zee en handelsstad Wolgast. Philipp Otto Runge werd in zijn jeugd op 12-jarige leeftijd ziek door tuberculose. Hij verhuisde in 1795 met zijn oudste broer naar Hamburg om daar in de leer te gaan als koopman. Via vrienden van zijn broer ontmoette hij mensen die zijn artistieke neigingen en capaciteiten herkenden, zoals de dichter en dramaturg Friedrich Gottlieb Klopstock. Zij raadden Runge aan om te gaan tekenen en oude auteurs te bestuderen. Philipp Otto Runge kwam via andere vrienden vrij snel in aanraking met de schilderkunst.
Hij schilderde weidse landschappen met daarin zwevende mensen, engelen en allegorische wezens, romantisch en getransfigureerd tegelijk. Ook zijn portretten van zijn familie, zijn kinderen en zelfportretten vertonen altijd romantische en tedere streken. Runge werd geïnspireerd door het idee dat het landschap een bijna religieuze en mystieke sfeer moet weerspiegelen. Hij noemde zijn onderwerpen daarom met het attribuut 'Landschaftery'. Hij was zowel een zoeker als een gevoelige uitvoerder. Runge's visie was om schilderkunst, poëzie, muziek en architectuur te combineren tot een totaalkunstwerk. Hierin was hij zijn tijd ver vooruit.
Tegelijkertijd maakte Runge silhouetten van mensen en planten. Zijn stekken zijn waarschijnlijk ook degene die Goethe in hun schoonheid zo hebben aangesproken. Runge ziet in deze miniatuurwerken de romantische vroomheid van de natuur, de "levende geest van God" die tot in detail zichtbaar is. Philipp Otto Runge is ook de auteur van de verhalen "Von dem Fischer un syner Fru" en "Von dem Machandelboom". Zijn levenswerk omvat het vastleggen van deze verhalen, die voorheen alleen mondeling werden doorgegeven en nu nog steeds worden gewaardeerd. De gebroeders Grimm namen ze op in hun verzameling kinder- en huissprookjes. Runge stierf veel te vroeg op 33-jarige leeftijd in 1810.
Als men hoort over Philipp Otto Runge dat sommige van de kunstwerken die Johann Wolfgang von Goethe van hem kocht, werden beoordeeld met het citaat "to become furious, great and beautiful at the same time", dan is dat al een opmerkelijke onderscheiding. Philipp Otto Runge is een van de belangrijkste schilders uit de Noord-Duitse vroeg-romantiek. Ook een aantal andere grote kunstenaars en schrijvers behoorde tot dit tijdperk, zoals Caspar David Friedrich, Friedrich Gottlieb Klopstock, Carl Spitzweg, in Engeland William Turner en in Frankrijk Eugene Delacroix.
In hun werken hebben de romantici geprobeerd de menselijke geest op de voorgrond te plaatsen en hem één te maken met het oneindige. De term 'romantisch' staat dus voor het emotionele, in tegenstelling tot het intellectuele. Deze gemoedstoestand gaf voorrang aan het gevoel boven de rede en zocht het geheim van het leven in de huiselijke wereld van sprookjes en legendes. Rond 1840 eindigde de tijd van de romantici. Runge's leven was zeker niet gemakkelijk. Hij werd geboren in 1777 en was de negende van elf broers en zussen. Zijn ouders waren kooplieden in de Pommerse zee en handelsstad Wolgast. Philipp Otto Runge werd in zijn jeugd op 12-jarige leeftijd ziek door tuberculose. Hij verhuisde in 1795 met zijn oudste broer naar Hamburg om daar in de leer te gaan als koopman. Via vrienden van zijn broer ontmoette hij mensen die zijn artistieke neigingen en capaciteiten herkenden, zoals de dichter en dramaturg Friedrich Gottlieb Klopstock. Zij raadden Runge aan om te gaan tekenen en oude auteurs te bestuderen. Philipp Otto Runge kwam via andere vrienden vrij snel in aanraking met de schilderkunst.
Hij schilderde weidse landschappen met daarin zwevende mensen, engelen en allegorische wezens, romantisch en getransfigureerd tegelijk. Ook zijn portretten van zijn familie, zijn kinderen en zelfportretten vertonen altijd romantische en tedere streken. Runge werd geïnspireerd door het idee dat het landschap een bijna religieuze en mystieke sfeer moet weerspiegelen. Hij noemde zijn onderwerpen daarom met het attribuut 'Landschaftery'. Hij was zowel een zoeker als een gevoelige uitvoerder. Runge's visie was om schilderkunst, poëzie, muziek en architectuur te combineren tot een totaalkunstwerk. Hierin was hij zijn tijd ver vooruit.
Tegelijkertijd maakte Runge silhouetten van mensen en planten. Zijn stekken zijn waarschijnlijk ook degene die Goethe in hun schoonheid zo hebben aangesproken. Runge ziet in deze miniatuurwerken de romantische vroomheid van de natuur, de "levende geest van God" die tot in detail zichtbaar is. Philipp Otto Runge is ook de auteur van de verhalen "Von dem Fischer un syner Fru" en "Von dem Machandelboom". Zijn levenswerk omvat het vastleggen van deze verhalen, die voorheen alleen mondeling werden doorgegeven en nu nog steeds worden gewaardeerd. De gebroeders Grimm namen ze op in hun verzameling kinder- en huissprookjes. Runge stierf veel te vroeg op 33-jarige leeftijd in 1810.