Pierre Bonnard, geboren in de buurt van Parijs in 1867, is een van de Post-Impressionisten met zijn lichtdoorstroomde, kleurrijke schilderijen. De schilder, die aanvankelijk rechten studeerde, trad in 1888 toe tot de Nabis. Zij verwezen naar Paul Gauguin, hechtten veel belang aan decoratieve elementen en voelden een verband tussen design en grafiek.
Bonnard vond steeds vaker zijn eigen beeldtaal, die een vrolijk kleurenpalet met tweedimensionale vormen harmoniseerde. "Bouquet of Wild Flowers" uit 1922 laat zien hoe hij aandacht besteedt aan details en het tafelkleed, de achtergrond en de individuele bloemen uitwaaiert in prachtige kleurvlakken. Het gaat om het gevoel voor de schoonheid van een vers boeket bloemen en de beleving van een omgeving die zelf ook decoratieve kenmerken heeft. Ook portretten behoren tot Bonnards groep van werken: "Teddy Godeski Writes" is niet alleen gewijd aan de geconcentreerde vrouwenfiguur die naar beneden kijkt, maar ook aan de decoratieve achtergrond. Een geel kussen en het spiegelbeeld staan centraal.
Bonnard was geen extroverte kunstenaar. Hij woonde op verschillende plaatsen, schilderde herhaaldelijk naakten, stillevens en doorkijkjes uit ramen. Huiselijke taferelen die zijn oog voor het buitengewone in het dagelijks leven laten zien, zoals "Breakfast" uit 1932 en 1936, behoren ook tot zijn voorkeursmotieven. Bonnard gebruikt een vuurwerk van kleuren om een gevoel te geven van wat er in de ondergelopen ruimte gebeurt op het doek. Het opvallende rode tafelkleed met de grote theepot trekt eerst de blik van de toeschouwer naar het midden van het beeld, en gaat dan uit het raam in de verte naar een weelderig groen landschap met een geel huis. Belangrijker dan kleuren van de werkelijkheid zijn gevoelens en aandachtspunten die kleuren kunnen creëren.
Pierre Bonnard, geboren in de buurt van Parijs in 1867, is een van de Post-Impressionisten met zijn lichtdoorstroomde, kleurrijke schilderijen. De schilder, die aanvankelijk rechten studeerde, trad in 1888 toe tot de Nabis. Zij verwezen naar Paul Gauguin, hechtten veel belang aan decoratieve elementen en voelden een verband tussen design en grafiek.
Bonnard vond steeds vaker zijn eigen beeldtaal, die een vrolijk kleurenpalet met tweedimensionale vormen harmoniseerde. "Bouquet of Wild Flowers" uit 1922 laat zien hoe hij aandacht besteedt aan details en het tafelkleed, de achtergrond en de individuele bloemen uitwaaiert in prachtige kleurvlakken. Het gaat om het gevoel voor de schoonheid van een vers boeket bloemen en de beleving van een omgeving die zelf ook decoratieve kenmerken heeft. Ook portretten behoren tot Bonnards groep van werken: "Teddy Godeski Writes" is niet alleen gewijd aan de geconcentreerde vrouwenfiguur die naar beneden kijkt, maar ook aan de decoratieve achtergrond. Een geel kussen en het spiegelbeeld staan centraal.
Bonnard was geen extroverte kunstenaar. Hij woonde op verschillende plaatsen, schilderde herhaaldelijk naakten, stillevens en doorkijkjes uit ramen. Huiselijke taferelen die zijn oog voor het buitengewone in het dagelijks leven laten zien, zoals "Breakfast" uit 1932 en 1936, behoren ook tot zijn voorkeursmotieven. Bonnard gebruikt een vuurwerk van kleuren om een gevoel te geven van wat er in de ondergelopen ruimte gebeurt op het doek. Het opvallende rode tafelkleed met de grote theepot trekt eerst de blik van de toeschouwer naar het midden van het beeld, en gaat dan uit het raam in de verte naar een weelderig groen landschap met een geel huis. Belangrijker dan kleuren van de werkelijkheid zijn gevoelens en aandachtspunten die kleuren kunnen creëren.
Pagina 1 / 11