Pagina 1 / 2
Op weg naar de 20e eeuw heeft Europa een veelzijdige kunstwereld ontwikkeld. De toenemende mobiliteit had geleid tot een levendige uitwisseling, die de schilderkunst op het continent vernieuwende impulsen gaf en gepaard ging met een afwijking van de klassieke vormen van representatie. De Britse artistieke wereld was niet onder de indruk van deze ontwikkeling. Ook in vroegere tijden toonden Britse kunstenaarsgroepen zich zelfverzekerd en ontwikkelden ze een eigen stijl. De geavanceerde industrialisatie in Engeland bracht een terugkeer naar het vakmanschap op gang en bracht de Arts and Crafts-beweging tot leven. Roger Eliot Fry werd geboren in een conservatieve sociale klasse en leidde een geprivilegieerd leven met een opleiding in de beste scholen van het land. Naast het schilderen voor het plezier, richtte Fry's werk als kunstcriticus zich op de kunst van de oude meesters. Een reis naar Frankrijk en zijn ontmoeting met de kunst van de impressionisten vormen een keerpunt in het leven van de kunstenaar. De werken van Cézanne, Gauguin, Matisse en van Gogh inspireerden Fry en brachten een verandering teweeg in zijn opvattingen over kunst en esthetiek.
In Frankrijk hadden de impressionisten de schilderkunst veranderd en lichtheid en levensvreugde op het doek gebracht. Vooral in de laatste fase van het tijdperk had zich een spel van licht en kleur ontwikkeld waar Fry enthousiast over was. Fry probeerde de nieuwe manier van schilderen in Engeland te vestigen. Met de tentoonstelling Manet en de Post-Impressionisten kreeg de kunstenaar veel kritiek in de samenleving. De werken stonden veel te ver af van het Britse kunstbegrip. Fry organiseerde een tweede tentoonstelling en combineerde de Engelse schilderkunst met de werken van Matisse en Picasso en opnieuw wilde de Engelse kunstscene niet de weg naar de moderne schilderkunst volgen.
Roger Eliot Fry daarentegen ging volledig op in de nieuwe mogelijkheden van de schilderkunst. Hij concentreerde zich op zijn eigen schilderkunst en werd een pionier van het modernisme in Engeland. Roger Eliot Fry sloot zich aan bij de liberale Bloomsbury Group en werd een van de initiatiefnemers. Als kunstenaar heeft hij de theoretische benadering van de schilderkunst nooit losgelaten. Als schilder hechtte hij veel waarde aan de vorm en inhoud van een schilderij. Compositie en kleur moesten gevoelens en ideeën uitdrukken en Fry ondersteunde de afkeer van de realistische weergave en het echte perspectief. Zowel in de portretten van de kunstenaar als in de landschappen is de ontwikkeling naar expressieve schilderkunst duidelijk zichtbaar. Rivierlandschappen lijken los te staan van kleur en ruimte. Voorbij zijn de dagen van puur representatieve portretten die mensen in een illusie laten zien. Het is dankzij zijn volharding dat de smaak van de Engelse kunstwereld is veranderd en een grote erfenis heeft nagelaten voor de kunst van de avant-garde.
Op weg naar de 20e eeuw heeft Europa een veelzijdige kunstwereld ontwikkeld. De toenemende mobiliteit had geleid tot een levendige uitwisseling, die de schilderkunst op het continent vernieuwende impulsen gaf en gepaard ging met een afwijking van de klassieke vormen van representatie. De Britse artistieke wereld was niet onder de indruk van deze ontwikkeling. Ook in vroegere tijden toonden Britse kunstenaarsgroepen zich zelfverzekerd en ontwikkelden ze een eigen stijl. De geavanceerde industrialisatie in Engeland bracht een terugkeer naar het vakmanschap op gang en bracht de Arts and Crafts-beweging tot leven. Roger Eliot Fry werd geboren in een conservatieve sociale klasse en leidde een geprivilegieerd leven met een opleiding in de beste scholen van het land. Naast het schilderen voor het plezier, richtte Fry's werk als kunstcriticus zich op de kunst van de oude meesters. Een reis naar Frankrijk en zijn ontmoeting met de kunst van de impressionisten vormen een keerpunt in het leven van de kunstenaar. De werken van Cézanne, Gauguin, Matisse en van Gogh inspireerden Fry en brachten een verandering teweeg in zijn opvattingen over kunst en esthetiek.
In Frankrijk hadden de impressionisten de schilderkunst veranderd en lichtheid en levensvreugde op het doek gebracht. Vooral in de laatste fase van het tijdperk had zich een spel van licht en kleur ontwikkeld waar Fry enthousiast over was. Fry probeerde de nieuwe manier van schilderen in Engeland te vestigen. Met de tentoonstelling Manet en de Post-Impressionisten kreeg de kunstenaar veel kritiek in de samenleving. De werken stonden veel te ver af van het Britse kunstbegrip. Fry organiseerde een tweede tentoonstelling en combineerde de Engelse schilderkunst met de werken van Matisse en Picasso en opnieuw wilde de Engelse kunstscene niet de weg naar de moderne schilderkunst volgen.
Roger Eliot Fry daarentegen ging volledig op in de nieuwe mogelijkheden van de schilderkunst. Hij concentreerde zich op zijn eigen schilderkunst en werd een pionier van het modernisme in Engeland. Roger Eliot Fry sloot zich aan bij de liberale Bloomsbury Group en werd een van de initiatiefnemers. Als kunstenaar heeft hij de theoretische benadering van de schilderkunst nooit losgelaten. Als schilder hechtte hij veel waarde aan de vorm en inhoud van een schilderij. Compositie en kleur moesten gevoelens en ideeën uitdrukken en Fry ondersteunde de afkeer van de realistische weergave en het echte perspectief. Zowel in de portretten van de kunstenaar als in de landschappen is de ontwikkeling naar expressieve schilderkunst duidelijk zichtbaar. Rivierlandschappen lijken los te staan van kleur en ruimte. Voorbij zijn de dagen van puur representatieve portretten die mensen in een illusie laten zien. Het is dankzij zijn volharding dat de smaak van de Engelse kunstwereld is veranderd en een grote erfenis heeft nagelaten voor de kunst van de avant-garde.