Pagina 1 / 4
De Italiaanse kunstenaar Salvator Rosa was een van de meest bijzondere artistieke persoonlijkheden die Italië in de 17e eeuw te bieden had. De veelzijdige kunstenaar maakte niet alleen naam als schilder en tekenaar, maar ook als dichter en acteur. Rosa studeerde oorspronkelijk klassieke literatuur en muziek. Pas iets later kwam hij in de kunst en werd hij een leerling van de Italiaanse schilder Aniello Falcone. Tijdens een studiereis in 1633 verkende Salvator Rosa de natuur in al haar facetten. De kunstwerken uit deze tijd weerspiegelden zijn verzamelde indrukken. Het verhaal gaat dat hij werd aangevallen door bandieten in de Abruzzen en uit noodzaak zelfs deelnam aan hun invallen. Maar de waarheid van het verhaal wordt niet bevestigd. Toen hij terugkeerde naar zijn geboortestad Napels, had hij moeite om werk en klanten te vinden voor zijn werk. Dus besloot hij naar Rome te vertrekken. In het begin werd de tijd ook gekenmerkt door moeilijkheden en grote armoede. Om geld te verdienen voor zijn levensonderhoud nam hij talloze banen aan. Daarnaast bleef hij aan zijn werk werken. Het enthousiasme werd beloond. Hij vond een enthousiast publiek voor zijn kunstwerken in Rome. De financiële opleving die ermee gepaard ging, stelde hem in staat om te investeren in zijn eigen studio. Daar nodigde hij regelmatig geïnteresseerden in kunst uit voor sociale bijeenkomsten. In deze bewogen tijd werd hij in 1640 door kardinaal Giancarlo de Medici benoemd tot hofschilder van Florence. Hij voerde deze activiteit uit tot 1649. In datzelfde jaar keerde hij terug naar Rome, waar hij tot aan zijn dood leefde.
Kenmerkend voor Rosa's werken zijn de voorstellingen van de wilde natuur, vaak met imposante berglandschappen. De kleurstelling en de weergave van details zoals stormwolken, rotsmassa's en machtige bomen geven zijn natuurfoto's een zekere dramatiek. Vaak zijn er ook personen zoals bandieten, heksen of soldaten in zijn schilderijen te zien. Deze werken behoren vandaag de dag nog steeds tot zijn bekendste. Tot de andere beeldmotieven van de kunstenaar behoren macabere en vaak sombere taferelen en beeldmotieven die filosofische en historische thema's aansnijden. Veel van zijn originele werken zijn vandaag de dag in Engeland te bewonderen. Sommige van zijn werken worden ook tentoongesteld in het Louvre en in musea in Wenen, Dresden, Berlijn of München. Van zijn werken zijn talrijke kopergravures gemaakt, deels door Salvator Rosa zelf. Helaas komt de kwaliteit van de impressies op geen enkele manier in de buurt van de originelen. Zijn poëzie bewoog zich op het gebied van de satire. Ook op dit gebied maakte hij naam als een van de belangrijkste satiristen in Italië van zijn tijd. Zijn werken, die tot op de dag van vandaag bewaard zijn gebleven, zijn een waardevol monument voor de kunstenaar in het heden. Maar ook literair werd er een monument voor Rosa opgericht. E.T.A. Hoffmann, een schrijver uit de romantische periode, werd door de kunstenaar geïnspireerd om zijn novelle Signor Formica te schrijven.
De Italiaanse kunstenaar Salvator Rosa was een van de meest bijzondere artistieke persoonlijkheden die Italië in de 17e eeuw te bieden had. De veelzijdige kunstenaar maakte niet alleen naam als schilder en tekenaar, maar ook als dichter en acteur. Rosa studeerde oorspronkelijk klassieke literatuur en muziek. Pas iets later kwam hij in de kunst en werd hij een leerling van de Italiaanse schilder Aniello Falcone. Tijdens een studiereis in 1633 verkende Salvator Rosa de natuur in al haar facetten. De kunstwerken uit deze tijd weerspiegelden zijn verzamelde indrukken. Het verhaal gaat dat hij werd aangevallen door bandieten in de Abruzzen en uit noodzaak zelfs deelnam aan hun invallen. Maar de waarheid van het verhaal wordt niet bevestigd. Toen hij terugkeerde naar zijn geboortestad Napels, had hij moeite om werk en klanten te vinden voor zijn werk. Dus besloot hij naar Rome te vertrekken. In het begin werd de tijd ook gekenmerkt door moeilijkheden en grote armoede. Om geld te verdienen voor zijn levensonderhoud nam hij talloze banen aan. Daarnaast bleef hij aan zijn werk werken. Het enthousiasme werd beloond. Hij vond een enthousiast publiek voor zijn kunstwerken in Rome. De financiële opleving die ermee gepaard ging, stelde hem in staat om te investeren in zijn eigen studio. Daar nodigde hij regelmatig geïnteresseerden in kunst uit voor sociale bijeenkomsten. In deze bewogen tijd werd hij in 1640 door kardinaal Giancarlo de Medici benoemd tot hofschilder van Florence. Hij voerde deze activiteit uit tot 1649. In datzelfde jaar keerde hij terug naar Rome, waar hij tot aan zijn dood leefde.
Kenmerkend voor Rosa's werken zijn de voorstellingen van de wilde natuur, vaak met imposante berglandschappen. De kleurstelling en de weergave van details zoals stormwolken, rotsmassa's en machtige bomen geven zijn natuurfoto's een zekere dramatiek. Vaak zijn er ook personen zoals bandieten, heksen of soldaten in zijn schilderijen te zien. Deze werken behoren vandaag de dag nog steeds tot zijn bekendste. Tot de andere beeldmotieven van de kunstenaar behoren macabere en vaak sombere taferelen en beeldmotieven die filosofische en historische thema's aansnijden. Veel van zijn originele werken zijn vandaag de dag in Engeland te bewonderen. Sommige van zijn werken worden ook tentoongesteld in het Louvre en in musea in Wenen, Dresden, Berlijn of München. Van zijn werken zijn talrijke kopergravures gemaakt, deels door Salvator Rosa zelf. Helaas komt de kwaliteit van de impressies op geen enkele manier in de buurt van de originelen. Zijn poëzie bewoog zich op het gebied van de satire. Ook op dit gebied maakte hij naam als een van de belangrijkste satiristen in Italië van zijn tijd. Zijn werken, die tot op de dag van vandaag bewaard zijn gebleven, zijn een waardevol monument voor de kunstenaar in het heden. Maar ook literair werd er een monument voor Rosa opgericht. E.T.A. Hoffmann, een schrijver uit de romantische periode, werd door de kunstenaar geïnspireerd om zijn novelle Signor Formica te schrijven.