De Britse kunstenaar Thomas H. Hunn stond bekend om zijn expressieve aquarellen, die vooral landschappen, tuinen en gebouwen uit Groot-Brittannië tonen. Wat op het eerste gezicht opvalt, is dat zijn voorstellingen bijna fotorealistisch lijken en de lichte stemming van het betreffende seizoen perfect weergeven. De schilder staat dus al op de drempel van het impressionisme, een kunststroming die meer leeft van het overbrengen van lichte stemmingen en gevoelens. In tegenstelling tot het impressionisme geeft Hunn echter de landschapsdetails natuurgetrouw weer, wat hem artistiek dichter bij het realisme brengt. Afhankelijk van het seizoen ademen de schilderijen van de Britse kunstenaar een totaal andere stemming uit, zelfs wanneer het motief hetzelfde is. Dit blijkt vooral uit de weergave van tuinen, die Hunn herhaaldelijk en met grote toewijding als beeldthema koos. Bijzonder indrukwekkend is de aquarel "October Morning in the Gardens, Loseley, Surrey", in bruin-, oranje- en grijstinten. Hier gebruikt Hunn de dominante kleuren voor gouden oktober en baadt de hele voorstelling in een goudbruin licht - in contrast met de met wolken bedekte, grijze lucht die zo typerend is voor de herfst. Geheel daartegenover staat het schilderij "The Pansy Garden, Munstead Wood, Surrey", dat meer de tinten van het late voorjaar en de vroege zomer laat zien. Delicate pasteltinten en een lichtgevende bloesempracht staan centraal in dit olieverfschilderij, dat veel lichter en delicater oogt dan het schilderij "October Morning in the Gardens, Loseley, Surrey", dat baadt in warm oranje. Zo geeft Hunn niet alleen de lichtstemmingen van de verschillende seizoenen perfect en fotorealistisch weer. Ook weet hij met behulp van zijn landschapsvoorstellingen verschillende emoties bij de kijker op te wekken. Terwijl "October Morning" een zekere gezelligheid uitstraalt, brengt "The Pansy Garden" een lichtheid die zo typerend is voor de warme maanden. Bijzonder gedetailleerd in de weergave van de flora van het tuinlandschap is zijn werk "De zonnewijzer in de rozentuin", een aquarel die lijkt op een foto van een tuin in hartje zomer, genomen op de middag.

Latere werken van de Britse schilder richten zich nog meer op het weergeven van lichtstemmingen en neigen duidelijk naar het impressionisme. Dit geldt met name voor zijn schilderij "Een stille rivier", dat zijn volledige picturale effect ontvouwt door het spel van licht en schaduw op het wateroppervlak. Landschapsdetails worden nog steeds fotorealistisch en zeer gedetailleerd weergegeven, maar het wateroppervlak lijkt bijna doorlaatbaar en als een grote spiegel die de stemming die het landschap op de kijker heeft, weerspiegelt. Hier worden de details van het landschap wazig en gebroken weergegeven door de lichte rimpeling van het water.