Thomas Shotter Boys werd geboren in 1803 in Pentonville, een noordelijke voorstad van Londen. En daar is het allemaal begonnen, in termen van informatie over zijn vroege leven. Er is bijna niets bekend over zijn jeugd. Het zij zo. Er is een oud spreekwoord dat zegt: "Door hun werken zul je ze kennen." En wat dat betreft is de Engelse aquarellist en lithograaf niet zelfgenoegzaam geweest. Met zijn aquarellen veroverde hij zijn plaats in de kunstgeschiedenis en wordt hij ook beschouwd als een vernieuwende kracht in het gebruik van het lithografische proces.
Op veertienjarige leeftijd ging Thomas Shotter Boys in de leer bij de succesvolle graveur en koperplaatgraveur George Cooke, voor wie hij ongeveer tweehonderd tekeningen maakte - bijvoorbeeld voor een uitgebreide catalogus van werken van de botanicus Conrad Loddiges. Het vroegst overgebleven werk van Thomas Shotter Boy is een grafiek uit 1819, en na het einde van zijn leertijd verhuisde hij rond 1825 naar Parijs, waar hij wilde werken als graveur. Het moet anders komen. In de Franse hoofdstad maakte hij kennis met de Engelse aquarellist Richard Parkes Bonington, die hem in zijn kunstenaarskring opnam, een goede vriend werd en hem ervan overtuigde om zich, althans in zijn tweede baan, op het aquarelleren toe te leggen. De bewering dat Thomas Shotter Boys een student van Bonington was, is echter zeer twijfelachtig. Jongens collega en goede vriend William Callow, met wie hij een studio in Parijs deelde, ontkent deze uitspraak categorisch.
Het succes als schilder kwam in eerste instantie niet tot stand omdat Thomas Shotter Boys ten onrechte werd afgedaan als "Bonington-imitator". Hij liet zich echter niet ontmoedigen en slaagde er vrij snel in zijn eigen onmiskenbare stijl te ontwikkelen en te vestigen. Na de vroege dood van Richard Parkes Bonington in 1828 voltooide hij enkele onvoltooide werken van zijn vriend en leerde hij de techniek van de lithografie. Hij ging ook uitgebreid op reis. Enkele stations van deze reisjaren waren Brussel, Oostenrijk, Bohemen, Duitsland en Italië. Uiteindelijk keerde hij terug naar Engeland, waar hij zich voor het eerst bezighield met het lithografische drukproces, dat toen nog vrij nieuw was. Op dit gebied produceerde hij verschillende revolutionaire werken die ongeëvenaard waren. Het is niet overdreven om te zeggen dat de wereld nog nooit zoiets had gezien. Maar voor al zijn successen als steendrukker bleef hij in deze tijd trouw aan de aquarellen. En ook in dit beroep heeft hij een doorbraak gemaakt.
Hij was nu een beroemdheid in de kunstmetropolen van Londen en Parijs; als dank voor zijn werk gaf de Franse koning Lodewijk Filips hem zelfs een kostbare ring - gegraveerd met de initialen "L.P." en versierd met een diamantenkroon van Frankrijk. Thomas Shotter Boys kreeg nog een grote eer toen hij in 1841 werd benoemd tot volwaardig lid van de New Society of Painters in Watercolours. Maar toen ging zijn artistiek-creatieve carrière steil bergafwaarts. De belangstelling voor hem en zijn werken nam af en hij werd gedwongen terug te keren naar zijn oude beroep als graveur. Het heeft geen zin om te speculeren over het beroemdste of meest gedenkwaardige werk van Thomas Shotter Boys. Men kan eerder een uitspraak doen over zijn favoriete motief. Dit gaat over het oude stadhuis in St. Omer, dat hij zeven keer schilderde. Hij was hier goed in, want zo is het gebouw in ieder geval figuurlijk bewaard gebleven. In 1831 werd het grotendeels verwoest door sloop, alleen een restant kon nog onder monumentale bescherming worden geplaatst.
Thomas Shotter Boys werd geboren in 1803 in Pentonville, een noordelijke voorstad van Londen. En daar is het allemaal begonnen, in termen van informatie over zijn vroege leven. Er is bijna niets bekend over zijn jeugd. Het zij zo. Er is een oud spreekwoord dat zegt: "Door hun werken zul je ze kennen." En wat dat betreft is de Engelse aquarellist en lithograaf niet zelfgenoegzaam geweest. Met zijn aquarellen veroverde hij zijn plaats in de kunstgeschiedenis en wordt hij ook beschouwd als een vernieuwende kracht in het gebruik van het lithografische proces.
Op veertienjarige leeftijd ging Thomas Shotter Boys in de leer bij de succesvolle graveur en koperplaatgraveur George Cooke, voor wie hij ongeveer tweehonderd tekeningen maakte - bijvoorbeeld voor een uitgebreide catalogus van werken van de botanicus Conrad Loddiges. Het vroegst overgebleven werk van Thomas Shotter Boy is een grafiek uit 1819, en na het einde van zijn leertijd verhuisde hij rond 1825 naar Parijs, waar hij wilde werken als graveur. Het moet anders komen. In de Franse hoofdstad maakte hij kennis met de Engelse aquarellist Richard Parkes Bonington, die hem in zijn kunstenaarskring opnam, een goede vriend werd en hem ervan overtuigde om zich, althans in zijn tweede baan, op het aquarelleren toe te leggen. De bewering dat Thomas Shotter Boys een student van Bonington was, is echter zeer twijfelachtig. Jongens collega en goede vriend William Callow, met wie hij een studio in Parijs deelde, ontkent deze uitspraak categorisch.
Het succes als schilder kwam in eerste instantie niet tot stand omdat Thomas Shotter Boys ten onrechte werd afgedaan als "Bonington-imitator". Hij liet zich echter niet ontmoedigen en slaagde er vrij snel in zijn eigen onmiskenbare stijl te ontwikkelen en te vestigen. Na de vroege dood van Richard Parkes Bonington in 1828 voltooide hij enkele onvoltooide werken van zijn vriend en leerde hij de techniek van de lithografie. Hij ging ook uitgebreid op reis. Enkele stations van deze reisjaren waren Brussel, Oostenrijk, Bohemen, Duitsland en Italië. Uiteindelijk keerde hij terug naar Engeland, waar hij zich voor het eerst bezighield met het lithografische drukproces, dat toen nog vrij nieuw was. Op dit gebied produceerde hij verschillende revolutionaire werken die ongeëvenaard waren. Het is niet overdreven om te zeggen dat de wereld nog nooit zoiets had gezien. Maar voor al zijn successen als steendrukker bleef hij in deze tijd trouw aan de aquarellen. En ook in dit beroep heeft hij een doorbraak gemaakt.
Hij was nu een beroemdheid in de kunstmetropolen van Londen en Parijs; als dank voor zijn werk gaf de Franse koning Lodewijk Filips hem zelfs een kostbare ring - gegraveerd met de initialen "L.P." en versierd met een diamantenkroon van Frankrijk. Thomas Shotter Boys kreeg nog een grote eer toen hij in 1841 werd benoemd tot volwaardig lid van de New Society of Painters in Watercolours. Maar toen ging zijn artistiek-creatieve carrière steil bergafwaarts. De belangstelling voor hem en zijn werken nam af en hij werd gedwongen terug te keren naar zijn oude beroep als graveur. Het heeft geen zin om te speculeren over het beroemdste of meest gedenkwaardige werk van Thomas Shotter Boys. Men kan eerder een uitspraak doen over zijn favoriete motief. Dit gaat over het oude stadhuis in St. Omer, dat hij zeven keer schilderde. Hij was hier goed in, want zo is het gebouw in ieder geval figuurlijk bewaard gebleven. In 1831 werd het grotendeels verwoest door sloop, alleen een restant kon nog onder monumentale bescherming worden geplaatst.
Pagina 1 / 4