Pagina 1 / 1
De Britse schilder Thomas Webster, geboren op 10 maart 1800 in Londen, heeft de zogenaamde genrekunst of genreschilderkunst tot in de perfectie nagestreefd. De stijl die met het dagelijks leven wordt geassocieerd is tegelijkertijd verbonden met de alledaagse scènes van de vaak burgerlijke samenleving, die in hun werk-, leef- en vrijetijdsomgeving worden afgebeeld. In deze context benadert deze kunst het portret zonder de identiteit van de geportretteerden te willen concretiseren. Naast de landschapsschilderkunst was deze kunststijl ook gericht op de Romantiek, die in haar motieven altijd iets unheimisch, verlangend of liefdesvols probeerde uit te drukken. In deze context spelen niet alleen schilders als Thomas Cole en Joseph Mallord William Turner een grote rol, maar ook de schrijvers en dichters Mary Shelley, Lord Byron en anderen. De overgang tussen de twee kunststromingen is dus vloeiend, en de genreschilder Thomas Webster is daar een vertegenwoordiger van.
Het woord genre, dat in het Latijn vertaald kan worden als "genus" voor soort en geslacht, kan ook beschreven worden als een beeld van de moraal, hoewel dit tegenwoordig achterhaald is. Thomas Webster, die al heel vroeg geïnteresseerd raakte in kunst, was eerst een muziekstudent en koorzanger in de St. Georges Kapel in Windsor Castle voordat hij overstapte naar de schilderkunst. Als zeer getalenteerde student won hij in zijn tweede semester zijn eerste kunstprijs en inspireerde hij kunstenaars als George Bernard O'Neill en Frederick Daniel Hardy in zijn latere creatieve jaren. Met beide kunstenaars was hij eerder verbonden door een intieme vriendschap. Hij ontmoette de bovengenoemde kunstenaars in de Cranbrook Artists' Colony in Kent en woonde daar tot zijn dood op 23 september 1886. Als lid van de Koninklijke Academie waren zijn schilderijen altijd vertegenwoordigd in hoogstaande tentoonstellingen en werden ze gepubliceerd in tal van prenten, gravures en literaire boekdelen. Zijn werk is zeer divers en vaak gebaseerd op kinderscènes.
De kunstwerken van Thomas Webster, of ze nu lithografisch, gegraveerd of in de vorm van een olieverfschilderij met verschillende achtergronden zijn, zijn duister, bedachtzaam, vrolijk en humoristisch in hun onderwerp. Terwijl op sommige foto's de romantische leuningen herkenbaar zijn (Ring O Roses, Reading the News), wordt op andere foto's het eenvoudige en gezinsvriendelijke leven benadrukt (Sickness and Health). Vaak wordt gebruik gemaakt van morele of allegorische inhouden, die inherent zijn aan de genreschilderkunst. Zelfs de verwijzing naar de sprookjesachtige inhoud (Op het bed van haar grootmoeder) verwijst naar het wereldberoemde verhaal van Roodkapje en verweeft zo droom en werkelijkheid. De kleuren, soms saai en dan weer verzadigd, veranderen ook de stemmingen in Websters schilderijen, die zowel een meester is in donkere achtergronden als in het daglicht. Wat overblijft zijn talloze foto's, die bijna elke denkbare alledaagse scène consequent kunnen overbrengen.
De Britse schilder Thomas Webster, geboren op 10 maart 1800 in Londen, heeft de zogenaamde genrekunst of genreschilderkunst tot in de perfectie nagestreefd. De stijl die met het dagelijks leven wordt geassocieerd is tegelijkertijd verbonden met de alledaagse scènes van de vaak burgerlijke samenleving, die in hun werk-, leef- en vrijetijdsomgeving worden afgebeeld. In deze context benadert deze kunst het portret zonder de identiteit van de geportretteerden te willen concretiseren. Naast de landschapsschilderkunst was deze kunststijl ook gericht op de Romantiek, die in haar motieven altijd iets unheimisch, verlangend of liefdesvols probeerde uit te drukken. In deze context spelen niet alleen schilders als Thomas Cole en Joseph Mallord William Turner een grote rol, maar ook de schrijvers en dichters Mary Shelley, Lord Byron en anderen. De overgang tussen de twee kunststromingen is dus vloeiend, en de genreschilder Thomas Webster is daar een vertegenwoordiger van.
Het woord genre, dat in het Latijn vertaald kan worden als "genus" voor soort en geslacht, kan ook beschreven worden als een beeld van de moraal, hoewel dit tegenwoordig achterhaald is. Thomas Webster, die al heel vroeg geïnteresseerd raakte in kunst, was eerst een muziekstudent en koorzanger in de St. Georges Kapel in Windsor Castle voordat hij overstapte naar de schilderkunst. Als zeer getalenteerde student won hij in zijn tweede semester zijn eerste kunstprijs en inspireerde hij kunstenaars als George Bernard O'Neill en Frederick Daniel Hardy in zijn latere creatieve jaren. Met beide kunstenaars was hij eerder verbonden door een intieme vriendschap. Hij ontmoette de bovengenoemde kunstenaars in de Cranbrook Artists' Colony in Kent en woonde daar tot zijn dood op 23 september 1886. Als lid van de Koninklijke Academie waren zijn schilderijen altijd vertegenwoordigd in hoogstaande tentoonstellingen en werden ze gepubliceerd in tal van prenten, gravures en literaire boekdelen. Zijn werk is zeer divers en vaak gebaseerd op kinderscènes.
De kunstwerken van Thomas Webster, of ze nu lithografisch, gegraveerd of in de vorm van een olieverfschilderij met verschillende achtergronden zijn, zijn duister, bedachtzaam, vrolijk en humoristisch in hun onderwerp. Terwijl op sommige foto's de romantische leuningen herkenbaar zijn (Ring O Roses, Reading the News), wordt op andere foto's het eenvoudige en gezinsvriendelijke leven benadrukt (Sickness and Health). Vaak wordt gebruik gemaakt van morele of allegorische inhouden, die inherent zijn aan de genreschilderkunst. Zelfs de verwijzing naar de sprookjesachtige inhoud (Op het bed van haar grootmoeder) verwijst naar het wereldberoemde verhaal van Roodkapje en verweeft zo droom en werkelijkheid. De kleuren, soms saai en dan weer verzadigd, veranderen ook de stemmingen in Websters schilderijen, die zowel een meester is in donkere achtergronden als in het daglicht. Wat overblijft zijn talloze foto's, die bijna elke denkbare alledaagse scène consequent kunnen overbrengen.