In de begindagen van de twintigste eeuw, in een tijd waarin de kunst de grenzen van het realisme en de impressies van het leven opzocht, stond één man, Wilhelm Lehmbruck, vooraan in deze beweging. Geboren op 4 januari 1881 in Meiderich, vlakbij Duisburg, werd zijn levensweg bepaald door het lot van een eenvoudig mijnwerkersgezin dat hem als hun vierde kind verwelkomde. Maar het onvermijdelijke ontging hem niet; de dood van zijn vader in 1899 veranderde de loop van zijn leven en leidde hem op het pad van de kunst. Op aanraden van zijn leraar ging Lehmbruck naar de Kunstnijverheidsschool in Düsseldorf, waar hij de kost verdiende met het illustreren van wetenschappelijke boeken en decoratieve werken. Later studeerde hij onder leiding van Karl Janssen aan de Kunstacademie van Düsseldorf.
Na het afronden van zijn studie in 1906 verwierf Lehmbruck al snel bekendheid en erkenning. Hij werd lid van de Vereniging van Düsseldorfer Kunstenaars en de Société nationale des beaux-arts in Parijs en begon deel te nemen aan de jaarlijkse tentoonstelling in het Grand Palais in 1907. In 1908 luidden de huwelijksklokken voor hem en Anita Kaufmann en een jaar later werd zijn eerste zoon, Gustav Wilhelm, geboren. Met de steun van de Düsseldorfse kunstverzamelaar Carl Nolden verhuisde hij in 1910 permanent naar Parijs en nam hij voor het eerst deel aan de vooruitstrevende Salon d'Automne. De relaties die hij in Parijs opbouwde met kunstenaars als Alexander Archipenko en Auguste Rodin, maar ook met de architect Ludwig Mies van der Rohe en de kunstcriticus Julius Meier-Graefe leidden tot een vruchtbare fase van creativiteit en tot de presentatie van zijn werken op prestigieuze tentoonstellingen in Berlijn, Keulen, München, Düsseldorf en zelfs op de Armory Show in New York in 1913. In deze periode verhuisde Lehmbruck met zijn gezin terug naar Duitsland te midden van de dreigende Eerste Wereldoorlog, een verhuizing waardoor een aantal van zijn werken in Parijs achterbleven en uiteindelijk in de loop van de oorlog verloren gingen.
Lehmbruck, worstelend met de kwelling van de oorlog en zijn eigen innerlijke duisternis, produceerde enkele van zijn beroemdste en meest expressieve werken. Zijn sculpturen, die voornamelijk rond het menselijk lichaam draaien, drukken lijden en ellende uit en zijn vaak geanonimiseerd om individuele gelaatstrekken onherkenbaar te maken. Een goed voorbeeld is de lange en sterk geabstraheerde figuur "De Gevallene". De onrust en conflicten van de oorlog wogen zwaar op Lehmbruck en leidden uiteindelijk tot zijn tragische dood op 25 maart 1919 in Berlijn-Friedenau. Zijn invloed op de kunstwereld leeft echter voort in zijn werken, die wij als kunstdrukken aanbieden. Ze zijn een lichtend voorbeeld van het vermogen van de kunst om menselijk lijden en emotie uit te beelden met behoud van een hoog niveau van technische briljantie en artistieke gevoeligheid. Vandaag de dag zijn zijn werken niet alleen te zien in musea en galerieën over de hele wereld, maar zijn ze ook verkrijgbaar als hoogwaardige kunstdrukken die de geest van zijn kunst en de nalatenschap van zijn artistieke genie levend houden voor de komende generaties.
In de begindagen van de twintigste eeuw, in een tijd waarin de kunst de grenzen van het realisme en de impressies van het leven opzocht, stond één man, Wilhelm Lehmbruck, vooraan in deze beweging. Geboren op 4 januari 1881 in Meiderich, vlakbij Duisburg, werd zijn levensweg bepaald door het lot van een eenvoudig mijnwerkersgezin dat hem als hun vierde kind verwelkomde. Maar het onvermijdelijke ontging hem niet; de dood van zijn vader in 1899 veranderde de loop van zijn leven en leidde hem op het pad van de kunst. Op aanraden van zijn leraar ging Lehmbruck naar de Kunstnijverheidsschool in Düsseldorf, waar hij de kost verdiende met het illustreren van wetenschappelijke boeken en decoratieve werken. Later studeerde hij onder leiding van Karl Janssen aan de Kunstacademie van Düsseldorf.
Na het afronden van zijn studie in 1906 verwierf Lehmbruck al snel bekendheid en erkenning. Hij werd lid van de Vereniging van Düsseldorfer Kunstenaars en de Société nationale des beaux-arts in Parijs en begon deel te nemen aan de jaarlijkse tentoonstelling in het Grand Palais in 1907. In 1908 luidden de huwelijksklokken voor hem en Anita Kaufmann en een jaar later werd zijn eerste zoon, Gustav Wilhelm, geboren. Met de steun van de Düsseldorfse kunstverzamelaar Carl Nolden verhuisde hij in 1910 permanent naar Parijs en nam hij voor het eerst deel aan de vooruitstrevende Salon d'Automne. De relaties die hij in Parijs opbouwde met kunstenaars als Alexander Archipenko en Auguste Rodin, maar ook met de architect Ludwig Mies van der Rohe en de kunstcriticus Julius Meier-Graefe leidden tot een vruchtbare fase van creativiteit en tot de presentatie van zijn werken op prestigieuze tentoonstellingen in Berlijn, Keulen, München, Düsseldorf en zelfs op de Armory Show in New York in 1913. In deze periode verhuisde Lehmbruck met zijn gezin terug naar Duitsland te midden van de dreigende Eerste Wereldoorlog, een verhuizing waardoor een aantal van zijn werken in Parijs achterbleven en uiteindelijk in de loop van de oorlog verloren gingen.
Lehmbruck, worstelend met de kwelling van de oorlog en zijn eigen innerlijke duisternis, produceerde enkele van zijn beroemdste en meest expressieve werken. Zijn sculpturen, die voornamelijk rond het menselijk lichaam draaien, drukken lijden en ellende uit en zijn vaak geanonimiseerd om individuele gelaatstrekken onherkenbaar te maken. Een goed voorbeeld is de lange en sterk geabstraheerde figuur "De Gevallene". De onrust en conflicten van de oorlog wogen zwaar op Lehmbruck en leidden uiteindelijk tot zijn tragische dood op 25 maart 1919 in Berlijn-Friedenau. Zijn invloed op de kunstwereld leeft echter voort in zijn werken, die wij als kunstdrukken aanbieden. Ze zijn een lichtend voorbeeld van het vermogen van de kunst om menselijk lijden en emotie uit te beelden met behoud van een hoog niveau van technische briljantie en artistieke gevoeligheid. Vandaag de dag zijn zijn werken niet alleen te zien in musea en galerieën over de hele wereld, maar zijn ze ook verkrijgbaar als hoogwaardige kunstdrukken die de geest van zijn kunst en de nalatenschap van zijn artistieke genie levend houden voor de komende generaties.
Pagina 1 / 1