William James Glackens is een beroemde vertegenwoordiger van het realisme. Hij leefde tussen 1870 en 1938 en is ook mede-oprichter van de Ashcan School in New York, een groep Amerikaanse Realisme-schilders.
In zijn vroege artistieke jaren werkte Glackens als illustrator voor de Philadelphia Press en de Philadelphia Record, een dagblad. s Avonds wijdde hij zich aan zijn studie en bezocht hij de Pennsylvania Academy of the Fine Arts. Daar ontmoette hij John French Sloan en Robert Henri, met wie hij de Ashcan School oprichtte. Vanaf 1895 verbleef Glackens in Europa en bezocht hij verschillende kunstcentra. Het eerste station was Nederland, waar hij de oude meesters bestudeerde. Vervolgens ging hij naar Parijs, waar hij een studio huurde en een jaar lang de impressionistische en postimpressionistische stijlen beoefende. In 1912 volgde nog een verblijf in Parijs met als doel werken van moderne Europese schilderkunst aan te kopen, waaronder werken van Pablo Picasso, Paul Cézanne en Pierre-Auguste Renoir. Sommige van de schilderijen vormen vandaag de dag nog steeds de basis van de Barnes Foundation in Philadelphia. Na zijn terugkeer in Philadelphia wijdde Glackens zich aan de landschapsschilderkunst, waarbij zijn vroege landschapsvoorstellingen sterk werden beïnvloed door James Abbott McNeill Whistler.
Na een verblijf in Cuba in 1898 begon hij scènes van grote steden te schilderen. In zijn New Yorkse jaren schilderde hij vooral grote steden, waarbij hij zich liet inspireren door impressionisten als Édouard Manet. Ook hier werden zijn werken steeds helderder en kleurrijker. Hij werkte ook als kunstenaar voor de New York World, de New York Herald en als illustrator voor verschillende tijdschriften zoals McClure's Magazine. Hij trouwde met Edith Dimmock, een dochter van een rijke familie uit Connecticut, en woonde met haar in Greenwich Village, het epicentrum van de New Yorkse kunstscene. In 1906 werd hij geassocieerd lid van de Nationale Academie voor Vormgeving, waar hij in 1933 begon met lesgeven als academicus.
William James Glackens is een beroemde vertegenwoordiger van het realisme. Hij leefde tussen 1870 en 1938 en is ook mede-oprichter van de Ashcan School in New York, een groep Amerikaanse Realisme-schilders.
In zijn vroege artistieke jaren werkte Glackens als illustrator voor de Philadelphia Press en de Philadelphia Record, een dagblad. s Avonds wijdde hij zich aan zijn studie en bezocht hij de Pennsylvania Academy of the Fine Arts. Daar ontmoette hij John French Sloan en Robert Henri, met wie hij de Ashcan School oprichtte. Vanaf 1895 verbleef Glackens in Europa en bezocht hij verschillende kunstcentra. Het eerste station was Nederland, waar hij de oude meesters bestudeerde. Vervolgens ging hij naar Parijs, waar hij een studio huurde en een jaar lang de impressionistische en postimpressionistische stijlen beoefende. In 1912 volgde nog een verblijf in Parijs met als doel werken van moderne Europese schilderkunst aan te kopen, waaronder werken van Pablo Picasso, Paul Cézanne en Pierre-Auguste Renoir. Sommige van de schilderijen vormen vandaag de dag nog steeds de basis van de Barnes Foundation in Philadelphia. Na zijn terugkeer in Philadelphia wijdde Glackens zich aan de landschapsschilderkunst, waarbij zijn vroege landschapsvoorstellingen sterk werden beïnvloed door James Abbott McNeill Whistler.
Na een verblijf in Cuba in 1898 begon hij scènes van grote steden te schilderen. In zijn New Yorkse jaren schilderde hij vooral grote steden, waarbij hij zich liet inspireren door impressionisten als Édouard Manet. Ook hier werden zijn werken steeds helderder en kleurrijker. Hij werkte ook als kunstenaar voor de New York World, de New York Herald en als illustrator voor verschillende tijdschriften zoals McClure's Magazine. Hij trouwde met Edith Dimmock, een dochter van een rijke familie uit Connecticut, en woonde met haar in Greenwich Village, het epicentrum van de New Yorkse kunstscene. In 1906 werd hij geassocieerd lid van de Nationale Academie voor Vormgeving, waar hij in 1933 begon met lesgeven als academicus.
Pagina 1 / 3