Friedrich Nerly, wiens echte naam Nehrlich was, was een Duitse natuurschilder uit de Romantiek. Hoewel hij in Thüringen werd geboren, bracht hij - zoals zijn achternaam suggereert - het grootste deel van zijn leven door in Italië. Het was vooral zijn visie op Venetië die hem beroemd maakte. De unieke en prachtige lagunestad, die Nerly's motieven domineerde, oefende een grote invloed uit op zijn hele oeuvre.
De liefhebber Nerly woonde vanaf 1835 (tot zijn dood in 1878) in Noord-Italië. Zijn persoonlijke en artistieke realisatie vond hij in een havenstad aan de Adriatische Zee: Venetië. Dat blijkt vooral uit zijn voorstelling van "De Piazzetta bij maanlicht", die hij maar liefst 36 keer schilderde. De buitengewone populariteit van het schilderij is nauwelijks verrassend, want: Het vangt sfeer en lichte stemming op onnavolgbare wijze. Ook op zijn andere aquarellen en olieverfschetsen werden vaak Venetiaanse gondels en paleizen afgebeeld. Nerly werd ook lid van de plaatselijke kunstacademie en trouwde met een plaatselijke edelvrouw. Uit dit huwelijk kwam zijn zoon Friedrich Paul Nerly voort, die spoedig in de voetsporen van zijn vader trad. Zijn sfeervolle werken brachten Friedrich Nerly de Oudere tijdens zijn leven grote bekendheid en vele onderscheidingen, bijvoorbeeld de verheffing tot de persoonlijke adelstand. Na zijn dood raakte zijn werk steeds meer in de vergetelheid. Om dit tegen te gaan droeg de zoon Nerly's artistieke nalatenschap - bestaande uit schilderijen en illustraties - over aan zijn geboortestad Erfurt.
Na het verlies van zijn vader was de in Erfurt geboren Friedrich Nerly opgegroeid in de Hanzestad Hamburg. Zijn artistieke talent en aanleg werden al vroeg duidelijk. Na zijn eerste kunstlessen ging hij in de leer als lithograaf bij zijn oom - de graveur, etser en tekenaar Heinrich Joachim Herterich. Zo kwam hij al snel in contact met artistieke kringen: met de grafische verzamelaar Johannes Michael Speckter of de vroeg-romantische schilder Philipp Otto Runge. Zijn grootste mecenas was Carl Friedrich von Rumohr, de baron en schilder die de jonge kunstenaar "de eeuwige studie van de echte natuur" leerde. Hieruit bleek niet alleen zijn aanleg voor het schilderen van landschappen, maar ook zijn oog voor detail. Een gezamenlijke reis bracht de leraar Rumohr en de leerling Nerly tot in Zuid-Europa; onderweg ontmoetten zij in Weimar de dichter en denker Johann Wolfgang von Goethe. Het daaropvolgende verblijf in Italië maakte zoveel indruk op Friedrich Nehrlich dat hij zich voortaan Nerly noemde. Soms handelde hij als Federico von Nerly. Zonder zijn ervaren mentor en vaderlijke adviseur Carl Friedrich von Rumohr ging hij op weg naar het zuiden van het land. Daar verkende de reizende kunstenaar onder meer de Eeuwige Stad Rome, waar hij de schilder, etser en elektroturner Johann Christian Reinhart ontmoette.
Friedrich Nerly, wiens echte naam Nehrlich was, was een Duitse natuurschilder uit de Romantiek. Hoewel hij in Thüringen werd geboren, bracht hij - zoals zijn achternaam suggereert - het grootste deel van zijn leven door in Italië. Het was vooral zijn visie op Venetië die hem beroemd maakte. De unieke en prachtige lagunestad, die Nerly's motieven domineerde, oefende een grote invloed uit op zijn hele oeuvre.
De liefhebber Nerly woonde vanaf 1835 (tot zijn dood in 1878) in Noord-Italië. Zijn persoonlijke en artistieke realisatie vond hij in een havenstad aan de Adriatische Zee: Venetië. Dat blijkt vooral uit zijn voorstelling van "De Piazzetta bij maanlicht", die hij maar liefst 36 keer schilderde. De buitengewone populariteit van het schilderij is nauwelijks verrassend, want: Het vangt sfeer en lichte stemming op onnavolgbare wijze. Ook op zijn andere aquarellen en olieverfschetsen werden vaak Venetiaanse gondels en paleizen afgebeeld. Nerly werd ook lid van de plaatselijke kunstacademie en trouwde met een plaatselijke edelvrouw. Uit dit huwelijk kwam zijn zoon Friedrich Paul Nerly voort, die spoedig in de voetsporen van zijn vader trad. Zijn sfeervolle werken brachten Friedrich Nerly de Oudere tijdens zijn leven grote bekendheid en vele onderscheidingen, bijvoorbeeld de verheffing tot de persoonlijke adelstand. Na zijn dood raakte zijn werk steeds meer in de vergetelheid. Om dit tegen te gaan droeg de zoon Nerly's artistieke nalatenschap - bestaande uit schilderijen en illustraties - over aan zijn geboortestad Erfurt.
Na het verlies van zijn vader was de in Erfurt geboren Friedrich Nerly opgegroeid in de Hanzestad Hamburg. Zijn artistieke talent en aanleg werden al vroeg duidelijk. Na zijn eerste kunstlessen ging hij in de leer als lithograaf bij zijn oom - de graveur, etser en tekenaar Heinrich Joachim Herterich. Zo kwam hij al snel in contact met artistieke kringen: met de grafische verzamelaar Johannes Michael Speckter of de vroeg-romantische schilder Philipp Otto Runge. Zijn grootste mecenas was Carl Friedrich von Rumohr, de baron en schilder die de jonge kunstenaar "de eeuwige studie van de echte natuur" leerde. Hieruit bleek niet alleen zijn aanleg voor het schilderen van landschappen, maar ook zijn oog voor detail. Een gezamenlijke reis bracht de leraar Rumohr en de leerling Nerly tot in Zuid-Europa; onderweg ontmoetten zij in Weimar de dichter en denker Johann Wolfgang von Goethe. Het daaropvolgende verblijf in Italië maakte zoveel indruk op Friedrich Nehrlich dat hij zich voortaan Nerly noemde. Soms handelde hij als Federico von Nerly. Zonder zijn ervaren mentor en vaderlijke adviseur Carl Friedrich von Rumohr ging hij op weg naar het zuiden van het land. Daar verkende de reizende kunstenaar onder meer de Eeuwige Stad Rome, waar hij de schilder, etser en elektroturner Johann Christian Reinhart ontmoette.
Pagina 1 / 1