Hendrick Avercamp was een Nederlandse landschapsschilder. Hij is geboren in Amsterdam, maar het gezin verhuisde kort na zijn geboorte naar Kampen. Hij kreeg de bijnaam van de stomme van Kampen. Men gelooft dat Avercamp vanaf de geboorte doof was en daarom nooit goed heeft leren spreken. Maar al op jonge leeftijd werd het duidelijk dat Avercamp zich heel goed in het printen van foto's kan onderscheiden. Zijn ouders huurden een kunstleraar in voor de twaalfjarige. Maar omdat de leraar op zeer jonge leeftijd aan de pest stierf, was de opleiding slechts van korte duur. Op 18-jarige leeftijd verhuisde Avercamp eindelijk terug naar Amsterdam. Hij ging in de leer bij de Deense schilder Pieter Isaacks. Andere beïnvloeders waren waarschijnlijk David Vinckboons, Pieter Bruegel der Ältere en Gillis van Coninxloo. Na het beëindigen van zijn leertijd keerde Avercamp terug naar Kampen en verliet waarschijnlijk nooit meer de stad, op enkele kleine uitstapjes naar Amsterdam na.
Avercamp was een van de eerste Nederlandse landschapsschilders die zich vrijwel uitsluitend specialiseerde in winterlandschappen. Hij koos vaak voor een atmosferisch perspectief zodat de kijker een weids uitzicht heeft op het landschap. De schilderijen waren kleurrijk en gedetailleerd. De fascinatie voor dit landschap is waarschijnlijk terug te voeren op twee triggers. Enerzijds is Avercamp geboren in een tijd die in het laatste kwartaal van de zogenaamde Kleine IJstijd viel. De jaren van zijn jeugd werden dus gekenmerkt door lange en vooral koude winters. Aan de andere kant zou deze omstandigheid Avercamp ertoe hebben gebracht om in zijn jeugd regelmatig met zijn ouders te gaan schaatsen. Deze herinnering moet stevig verankerd zijn geweest in zijn geest, want veel van zijn winterlandschappen, zoals Ice Fun, laten precies dit soort scènes zien. De werken van Avercamp toonden alledaagse taferelen in de natuur met een zekere folkloristische charme. Vaak vertellen de foto's bij nader inzien ontelbare kleinere verhalen. Deze omstandigheid veroorzaakte de populariteit, zelfs buiten de grenzen van het land en bracht hem goede verkopen, omdat ze aan de smaak van de brede bevolking voldeden.
Voor veel van zijn foto's ging Avercamp in de winter de natuur in en maakte hij talloze schetsen. Deze dienden hem vervolgens in zijn atelier als basis voor zijn schilderijen. In totaal zou Avercamp zo'n 100 werken hebben gemaakt. Avercamp heeft tijdens zijn carrière verschillende studenten gehad, bijvoorbeeld zijn neef Barent Avercamp of Arent Arentsz. Maar geen van hen volgde hem stilistisch op. Hoewel Avercamp graag grote, levendige mensenmassa's schilderde, leefde hij zelf een zeer teruggetrokken leven. Het is niet bekend of dit te wijten was aan de omstandigheid van zijn handicap, die vaker werd gedocumenteerd. Zijn moeder had echter blijkbaar altijd medelijden met haar zoon en had zelfs in haar testament laten opnemen dat Hendrick, in tegenstelling tot zijn broers, een jaarlijkse toelage van 100 gulden zou krijgen naast zijn deel van de erfenis. Echter, Hendrick Avercamp stierf uiteindelijk slechts 5 maanden na zijn moeder.
Hendrick Avercamp was een Nederlandse landschapsschilder. Hij is geboren in Amsterdam, maar het gezin verhuisde kort na zijn geboorte naar Kampen. Hij kreeg de bijnaam van de stomme van Kampen. Men gelooft dat Avercamp vanaf de geboorte doof was en daarom nooit goed heeft leren spreken. Maar al op jonge leeftijd werd het duidelijk dat Avercamp zich heel goed in het printen van foto's kan onderscheiden. Zijn ouders huurden een kunstleraar in voor de twaalfjarige. Maar omdat de leraar op zeer jonge leeftijd aan de pest stierf, was de opleiding slechts van korte duur. Op 18-jarige leeftijd verhuisde Avercamp eindelijk terug naar Amsterdam. Hij ging in de leer bij de Deense schilder Pieter Isaacks. Andere beïnvloeders waren waarschijnlijk David Vinckboons, Pieter Bruegel der Ältere en Gillis van Coninxloo. Na het beëindigen van zijn leertijd keerde Avercamp terug naar Kampen en verliet waarschijnlijk nooit meer de stad, op enkele kleine uitstapjes naar Amsterdam na.
Avercamp was een van de eerste Nederlandse landschapsschilders die zich vrijwel uitsluitend specialiseerde in winterlandschappen. Hij koos vaak voor een atmosferisch perspectief zodat de kijker een weids uitzicht heeft op het landschap. De schilderijen waren kleurrijk en gedetailleerd. De fascinatie voor dit landschap is waarschijnlijk terug te voeren op twee triggers. Enerzijds is Avercamp geboren in een tijd die in het laatste kwartaal van de zogenaamde Kleine IJstijd viel. De jaren van zijn jeugd werden dus gekenmerkt door lange en vooral koude winters. Aan de andere kant zou deze omstandigheid Avercamp ertoe hebben gebracht om in zijn jeugd regelmatig met zijn ouders te gaan schaatsen. Deze herinnering moet stevig verankerd zijn geweest in zijn geest, want veel van zijn winterlandschappen, zoals Ice Fun, laten precies dit soort scènes zien. De werken van Avercamp toonden alledaagse taferelen in de natuur met een zekere folkloristische charme. Vaak vertellen de foto's bij nader inzien ontelbare kleinere verhalen. Deze omstandigheid veroorzaakte de populariteit, zelfs buiten de grenzen van het land en bracht hem goede verkopen, omdat ze aan de smaak van de brede bevolking voldeden.
Voor veel van zijn foto's ging Avercamp in de winter de natuur in en maakte hij talloze schetsen. Deze dienden hem vervolgens in zijn atelier als basis voor zijn schilderijen. In totaal zou Avercamp zo'n 100 werken hebben gemaakt. Avercamp heeft tijdens zijn carrière verschillende studenten gehad, bijvoorbeeld zijn neef Barent Avercamp of Arent Arentsz. Maar geen van hen volgde hem stilistisch op. Hoewel Avercamp graag grote, levendige mensenmassa's schilderde, leefde hij zelf een zeer teruggetrokken leven. Het is niet bekend of dit te wijten was aan de omstandigheid van zijn handicap, die vaker werd gedocumenteerd. Zijn moeder had echter blijkbaar altijd medelijden met haar zoon en had zelfs in haar testament laten opnemen dat Hendrick, in tegenstelling tot zijn broers, een jaarlijkse toelage van 100 gulden zou krijgen naast zijn deel van de erfenis. Echter, Hendrick Avercamp stierf uiteindelijk slechts 5 maanden na zijn moeder.
Pagina 1 / 1