De Nederlandse schilder Jan van Huysum komt uit een bekende kunstenaarsfamilie. Zijn grootvader Jan Huysum I was ook schilder en decoreerde ook deurkozijnen en vazen. Zijn vader Justus van Huysum, zijn broer Jacob waren stillevens en landschapsschilders. Zijn jongere broer Justus van Huysum II was een beroemd en getalenteerd schilder van gevechtsscènes. Hij stierf echter al op 22-jarige leeftijd. Jan van Huysum ging in de leer bij zijn vader, maar overtrof al snel de vaardigheden van zijn vader. Hij was een zeer veelzijdig schilder en probeerde verschillende onderwerpen zoals landschappen, vechtscènes, portretten en stillevens uit. Jan van Huysum's dochter Francina Margaretha werd net als hij schilder van stillevens en vooral van bloemen. Ze zou hem later hebben geholpen met een aantal van zijn werken.
Bijna de helft van de schilderijen van van Huysum die vandaag de dag in het openbaar worden tentoongesteld, zijn landschapsschilderijen. Veel van de scènes die hij schilderde waren grotendeels het product van zijn verbeelding. Ze leken dan ook zeer eendimensionaal en levenloos en waren niet zo gewild als zijn schilderijen van bloemen en vruchten. Uiteindelijk werd hij door zijn vader opgeleid tot stillevenschilder. Van Huysum onderscheidde zich sterk van andere Nederlandse stillevenschilders. Hij was een van de eerste kunstenaars die een lichte achtergrond voor zijn werk koos. Bovendien stond hij erop dat alles wat hij in zijn schilderijen schilderde uitsluitend uit directe waarneming zou worden geschilderd. Deze aandacht voor detail ging zo ver dat hij een klant liet vertellen dat ze een jaar moest wachten op haar schilderij. Hij rechtvaardigde de vertraging door te zeggen dat de gele roos die hij nodig had voor het schilderij nu niet beschikbaar was. Van Huysum gebruikte in zijn werken bloemen uit alle seizoenen, kleurvariaties, bloeitoestanden en verdroging. Vaak schilderde hij ook wat insecten in het beeld om het nog natuurlijker te laten lijken.
Van Huysum wilde met zijn werken niet alleen het oog vermaken en vleien, maar ook de kijker tot geloof oproepen. Van Huysum stond hoog aangeschreven bij zijn tijdgenoten en zij noemden hem de feniks van de bloemenschilders. Hij was een van de weinige schilders die tijdens zijn leven grote sommen geld konden verdienen voor hun werk. Liefhebbers betaalden vaak duizenden guldens en meer voor een van zijn schilderijen. Van Huysum was buiten de landsgrenzen bekend en werd ook in opdracht van een of andere adellijke en koninklijke familie uitgevoerd. In zijn latere jaren leek het talent van Van Huysum echter geleidelijk af te nemen en waren zijn werken niet meer zo fijn uitgewerkt en dus minder gewild. Hij stierf op 66 jarige leeftijd in zijn woonplaats Amsterdam en liet zijn familie een aanzienlijk fortuin na van ongeveer 20.000 gulden. Van Huysum was geen traditionele leraar, maar hij drukte zijn stempel op de kunstwereld tot in de 19e eeuw. Veel kunstenaars zoals Jan van Os, Gerard van Spaendonck of Ferdinand Georg Waldmuller oriënteerden zich op het werk van Van Huysum en probeerden zijn stijl te imiteren.
De Nederlandse schilder Jan van Huysum komt uit een bekende kunstenaarsfamilie. Zijn grootvader Jan Huysum I was ook schilder en decoreerde ook deurkozijnen en vazen. Zijn vader Justus van Huysum, zijn broer Jacob waren stillevens en landschapsschilders. Zijn jongere broer Justus van Huysum II was een beroemd en getalenteerd schilder van gevechtsscènes. Hij stierf echter al op 22-jarige leeftijd. Jan van Huysum ging in de leer bij zijn vader, maar overtrof al snel de vaardigheden van zijn vader. Hij was een zeer veelzijdig schilder en probeerde verschillende onderwerpen zoals landschappen, vechtscènes, portretten en stillevens uit. Jan van Huysum's dochter Francina Margaretha werd net als hij schilder van stillevens en vooral van bloemen. Ze zou hem later hebben geholpen met een aantal van zijn werken.
Bijna de helft van de schilderijen van van Huysum die vandaag de dag in het openbaar worden tentoongesteld, zijn landschapsschilderijen. Veel van de scènes die hij schilderde waren grotendeels het product van zijn verbeelding. Ze leken dan ook zeer eendimensionaal en levenloos en waren niet zo gewild als zijn schilderijen van bloemen en vruchten. Uiteindelijk werd hij door zijn vader opgeleid tot stillevenschilder. Van Huysum onderscheidde zich sterk van andere Nederlandse stillevenschilders. Hij was een van de eerste kunstenaars die een lichte achtergrond voor zijn werk koos. Bovendien stond hij erop dat alles wat hij in zijn schilderijen schilderde uitsluitend uit directe waarneming zou worden geschilderd. Deze aandacht voor detail ging zo ver dat hij een klant liet vertellen dat ze een jaar moest wachten op haar schilderij. Hij rechtvaardigde de vertraging door te zeggen dat de gele roos die hij nodig had voor het schilderij nu niet beschikbaar was. Van Huysum gebruikte in zijn werken bloemen uit alle seizoenen, kleurvariaties, bloeitoestanden en verdroging. Vaak schilderde hij ook wat insecten in het beeld om het nog natuurlijker te laten lijken.
Van Huysum wilde met zijn werken niet alleen het oog vermaken en vleien, maar ook de kijker tot geloof oproepen. Van Huysum stond hoog aangeschreven bij zijn tijdgenoten en zij noemden hem de feniks van de bloemenschilders. Hij was een van de weinige schilders die tijdens zijn leven grote sommen geld konden verdienen voor hun werk. Liefhebbers betaalden vaak duizenden guldens en meer voor een van zijn schilderijen. Van Huysum was buiten de landsgrenzen bekend en werd ook in opdracht van een of andere adellijke en koninklijke familie uitgevoerd. In zijn latere jaren leek het talent van Van Huysum echter geleidelijk af te nemen en waren zijn werken niet meer zo fijn uitgewerkt en dus minder gewild. Hij stierf op 66 jarige leeftijd in zijn woonplaats Amsterdam en liet zijn familie een aanzienlijk fortuin na van ongeveer 20.000 gulden. Van Huysum was geen traditionele leraar, maar hij drukte zijn stempel op de kunstwereld tot in de 19e eeuw. Veel kunstenaars zoals Jan van Os, Gerard van Spaendonck of Ferdinand Georg Waldmuller oriënteerden zich op het werk van Van Huysum en probeerden zijn stijl te imiteren.
Pagina 1 / 1