Salomon van Ruysdael (1600 - 1670), die oorspronkelijk Salomon de Goyer heette, was een Nederlandse schilder. Samen met Jan van Goyen wordt hij in zijn thuisland beschouwd als een van de pioniers op het gebied van de naturalistische landschapsschilderkunst van het begin van de 17e eeuw. Solomon's vader Jakob van Goyer verwerkte hout en maakte frames en meubels. Hoewel zijn vader zijn zonen Latijn en medicijnen liet studeren, besloten zowel Solomon als zijn oudere broer Isaac om landschapsschilder te worden. Toen de broers naar Haarlem verhuisden, veranderden beiden hun achternaam in Ruysdael. Beiden werden ook lid van het beroemde Haarlemse Lukasgilde, waar veel beroemde Nederlandse schilders deel van uitmaakten. In 1648 werd hij uiteindelijk de leider van het gilde.
In zijn vroege werken schilderde Ruysdael vaak winterse taferelen en werd hij, net als Van Goyen, sterk beïnvloed door het werk van de schilder Esaias van de Velde , die waarschijnlijk Salomo's leermeester was. Omdat Salomo, in tegenstelling tot zijn broer Isaac, niet al zijn schilderijen heeft gesigneerd, is het vroegste van zijn werken gedateerd 1626. In zijn latere werken schilderde Ruysdael vooral oever- en rivierlandschappen, bijvoorbeeld in "Rivierlandschap met veerboot" of "Wateren met zeilboot". Hier richtte hij zich op Pieter Molijn en Jan Porcellis. Voor zijn foto's reisde hij vaak vanuit Haarlem naar de omgeving van Utrecht, Leiden, Alkmaar of Dodrecht. Het was niet ongebruikelijk voor hem om de landschappen die hij zag met elkaar te combineren tot een enkel beeld. In zijn latere jaren, tussen 1659 en 1662, schilderde Ruysdael ook een aantal stillevens.
Deskundigen zijn het erover eens dat de artistieke ontwikkeling van Ruysdael vanaf 1645 zijn hoogtepunt heeft bereikt. Aan de ene kant vertoonde zijn werk nu aanzienlijk meer detail en vertrouwen in het gebruik van kleur. Aan de andere kant veranderde hij zijn perspectief en schilderde hij nu veel uitgebreider. Vanaf die tijd gebruikte hij ook steeds vaker lichteffecten en decoratieve elementen. Rond deze tijd kwamen enkele gildeleden zoals Jan Both terug van hun studiereizen uit Italië. Waarschijnlijk is Ruysdael beïnvloed door hun kennis. Solomon Ruysdael had, net als zijn broer Isaac, een Sohn, die beiden Jacob naar hun vader hebben vernoemd. Salomo zou beide hebben getraind, waarbij zijn neef de meest succesvolle van zijn leerlingen zou zijn geworden.
Salomon van Ruysdael (1600 - 1670), die oorspronkelijk Salomon de Goyer heette, was een Nederlandse schilder. Samen met Jan van Goyen wordt hij in zijn thuisland beschouwd als een van de pioniers op het gebied van de naturalistische landschapsschilderkunst van het begin van de 17e eeuw. Solomon's vader Jakob van Goyer verwerkte hout en maakte frames en meubels. Hoewel zijn vader zijn zonen Latijn en medicijnen liet studeren, besloten zowel Solomon als zijn oudere broer Isaac om landschapsschilder te worden. Toen de broers naar Haarlem verhuisden, veranderden beiden hun achternaam in Ruysdael. Beiden werden ook lid van het beroemde Haarlemse Lukasgilde, waar veel beroemde Nederlandse schilders deel van uitmaakten. In 1648 werd hij uiteindelijk de leider van het gilde.
In zijn vroege werken schilderde Ruysdael vaak winterse taferelen en werd hij, net als Van Goyen, sterk beïnvloed door het werk van de schilder Esaias van de Velde , die waarschijnlijk Salomo's leermeester was. Omdat Salomo, in tegenstelling tot zijn broer Isaac, niet al zijn schilderijen heeft gesigneerd, is het vroegste van zijn werken gedateerd 1626. In zijn latere werken schilderde Ruysdael vooral oever- en rivierlandschappen, bijvoorbeeld in "Rivierlandschap met veerboot" of "Wateren met zeilboot". Hier richtte hij zich op Pieter Molijn en Jan Porcellis. Voor zijn foto's reisde hij vaak vanuit Haarlem naar de omgeving van Utrecht, Leiden, Alkmaar of Dodrecht. Het was niet ongebruikelijk voor hem om de landschappen die hij zag met elkaar te combineren tot een enkel beeld. In zijn latere jaren, tussen 1659 en 1662, schilderde Ruysdael ook een aantal stillevens.
Deskundigen zijn het erover eens dat de artistieke ontwikkeling van Ruysdael vanaf 1645 zijn hoogtepunt heeft bereikt. Aan de ene kant vertoonde zijn werk nu aanzienlijk meer detail en vertrouwen in het gebruik van kleur. Aan de andere kant veranderde hij zijn perspectief en schilderde hij nu veel uitgebreider. Vanaf die tijd gebruikte hij ook steeds vaker lichteffecten en decoratieve elementen. Rond deze tijd kwamen enkele gildeleden zoals Jan Both terug van hun studiereizen uit Italië. Waarschijnlijk is Ruysdael beïnvloed door hun kennis. Solomon Ruysdael had, net als zijn broer Isaac, een Sohn, die beiden Jacob naar hun vader hebben vernoemd. Salomo zou beide hebben getraind, waarbij zijn neef de meest succesvolle van zijn leerlingen zou zijn geworden.
Pagina 1 / 1